Schoonmama woont op de vierde etage en dan neem je natuurlijk niet de lift (behalve als je iets mankeert). Hup met de beentjes, we moeten méér bewegen!
Toen ik laatst bij de manueel therapeut was en blij vertelde, dat ik weer wandelen kon, knikte hij maar lauwtjes. Wandelen was best goed, hoor, maar niet genoeg, vond hij. Ik moest er bij gaan sporten! OK....Nu dacht ik toch eigenlijk, dat een groot gezin runnen en er ook nog een webshop bij hebben aardig topsporten was. De peut dacht misschien, dat huishouden vanzelf gaat??
Afijn. Op mijn voorzichtige vraag aan welke sport hij dan dacht, zei hij: ¨Dat maakt niet uit. Gewoon wat je leuk vindt.¨ Ik heb maar niet gezegd, dat ik geen enkele sport leuk vind. Behalve wandelen dan. En verder denk ik, dat ik genoeg sport c.q. beweeg. En als het kan, beweeg ik extra. Dus geen lift, maar 8 trappen als ik naar moe ga :-).
Ik deed m´n klusjes en m´n zorgjes en moe en ik deden een bakkie en nog een bakkie. Maar toen was het heus tijd. Ik had een afspraak met de bekkenbodemfysiotherapeut (het blijft een prachtig scrabblewoord).
De peut was blij om te horen, dat het een stuk beter met de pijn gaat. Maar ik ben er nog niet klaar. De spieren in mijn bekken moet nóg beter gaan samenwerken. Ik kreeg allerlei nieuwe oefeningen. O.a. ook oefeningen op een balansbal. Die moet ik nu aanschaffen en dan thuis elke dag oefenen. Wat zullen ze lachen, hier ;-).
Ik maakte de ochtend vol met allerhande huishoudklusjes. Maaike was ook thuis en ik was juist bezig om een gezellige lunch voor 3 personen klaar te maken, toen Willem voor kwam rijden. Hij was ´s morgens zijn salade vergeten mee te nemen en kwam hem nu maar even thuis opeten. Onderweg was hij Henk tegengekomen en natuurlijk had hij hem meteen een lift aangeboden. Henk blij. Want wat is het NAT vandaag!! Ik mikte vier eieren in de pan, warmde het restant courgettesoep van gisteren op en sneed brood. Dat smaakte!
Ik had in mijn hoofd om na de lunch even tegen de binnenkant van mijn ogen te gaan kijken. Maar onderweg naar boven kwam ik niet voorbij de dozen met handel voor de shop. Die riepen: ¨Pak ons uit!¨ En zo belandde ik niet in bed, maar in de shop. Alle spullen werden uitgepakt, geprijsd, in de schappen gezet en de voorraad in de computer bijgewerkt.
Ik werkte totdat de kinderen één voor één thuis kwamen. Maria had haar twee weken stage er op zitten. Ze heeft op een gesloten afdeling bij demente mensen gewerkt en het daar erg naar haar zin gehad. Wie weet gaat ze wel verder leren in de ouderenzorg! Voorlopig moet ze nu nog 13 keer op donderdag daar stage gaan lopen. Dan kan ze ervaren of het écht iets voor haar is.
Ik maakte vandaag Rendang klaar. Een rijstgerecht wat iedereen, behalve Hans, lekker vindt. En Hans zit toch nog in Zweden ;-). Vandaag hadden we eindelijk app-contact en stuurde hij wat foto´s. Hij heeft het zó naar z´n zin, dat hij met alle plezier een weekje zou bijboeken. Maar dat gaat niet. Morgenavond hoopt hij weer thuis te zijn. Ik ben benieuwd naar zijn verhalen.
Vanavond was het de jaarlijkse Molenmarkt. Maar we hadden echt geen zin om ons kleddernat te laten regenen. Het was alleen heel lastig om het aan Henk te verkopen, dat we niet zouden gaan. Die had zich er de hele week zó op lopen verheugen. Maar ja. Het weer heb je nu eenmaal niet in de hand. We hoorden later vanavond van Thea, dat het op de markt helemaal niet druk was en dat er ook veel kramen niet waren. Echt jammer. Maar het is niet anders.
Ik heb geprobeerd het leed te verzachten met appeltaart en slagroom en de gezelligheid van vrijdagavond. Maar ik moet zeggen, dat het maar ten dele gelukt is. De teleurstelling zat wel erg diep. Maar dat is ook wel een beetje Henk eigen, dat hij zich moeilijk over zoiets heen kan zetten.
Wie weet verloopt de dag van morgen voorspoediger voor hem.
Er staat hier voor morgen een familie-werkdag gepland. Evenals DV volgende week zaterdag. In twee zaterdagen moet onze voorraad kachelhout gezaagd, gekloofd, vervoerd en gestapeld worden. Voor morgen staan er alvast 4 volwassenen en een kind paraat. Mijn aandeel bestaat vooral in het verzorgen van de catering. Volgende week mag ik een dagje stapelen. Dat is een pittiger klus. Maar ook wel heel leuk. Wat zal het heerlijk zijn als het grote houthok weer tjokvol ligt!
