Inkopen

Als moeder van een groot gezin, heb ik me in de loop der jaren wel het één en ander aangeleerd over goed inkopen doen.

Ik heb geleerd te letten op de juiste prijs-kwaliteitverhouding (goedkoop=duurkoop enzo).

Ik leerde over de juiste timing van inkopen doen (aan het einde van de markt leert men de koopman kennen. En: buiten het seizoen kun je vaak goed je slag slaan).

Ik leerde m´n cashflow in de gaten houden en de inkopen daar op af te stemmen (niet groot inslaan van een goede aanbieding, als je budget vervolgens de aankoop van noodzakelijke producten niet meer toelaat enzo).

Ik leerde voorraadbeheer, zodat ik geen overbodig grote voorraad van iets aanlegde, terwijl ik op een andere plaats misgreep.

Wie zei er nu, dat een huisvrouw (zonder bezigheden buitenshuis) zich niet kan ontwikkelen? Dat vind ik pure nonsens! Ik heb me in de afgelopen 31 jaar op allerlei gebied goed kunnen ontwikkelen. En vaak komen de aangeleerde vaardigheden heel goed van pas.

Zo komen mijn vaardigheden op inkoopgebied mij heel goed van pas, nu ik een eigen webshop heb :-).

Vandaag had ik een echte inkoopdag. Ik begon met het online plaatsen van een bestelling van bakblikken en andere keukenbenodigdheden. Handig dat je daarbij niet aan openingstijden gebonden bent. Ik deed mijn bestelling in de randen van de nacht en kreeg later vandaag de bevestiging, dat mijn spullen morgen geleverd worden. Mooi!

Direct na het ontbijt ben ik samen met Maaike naar mijn leverancier van verpakkingsmaterialen gereden. Elk jaar is daar in september een actie, waarbij je 25% korting krijgt. Vorig jaar heb ik er ook royaal gebruik van gemaakt. En dit jaar heb ik ervoor gezorgd, dat mijn voorraad inpakmaterialen flink geslonken was, zodat ik mijn slag kon slaan. Inpakmaterialen zijn heel duur. Voor een middelmaat stevige doos, waarin zo´n 15 kilo meel/bloem vervoerd kan worden, betaal je al snel een euro. Als dat voor 75 cent kan: graag! Ik had een lange boodschappenlijst bij me. De auto werd helemaal volgeladen. Ik was bijna 500 euro kwijt en had daarbij dik 125 euro korting gescoord.

Vlakbij deze leverancier is de Makro. En die stond ook op het lijstje. Ik had brandewijn nodig (om advokaat te maken). Als altijd wanneer we naar de Makro gaan, gingen Maaike en ik nog even neuzen in de outlet-afdeling. Daar kom je soms leuke koopjes tegen. Vandaag lag er niet zoveel van mijn gading. Wel zag ik dat er overhemden in de aanbieding waren en Willem had juist vanmorgen gezegd, dat hij wel wat nieuwe kon gebruiken. Ik zocht twee exemplaren uit, een witte en een gekleurde. Maaike stond zich intussen te verlekkeren bij een Kitchen Aid blender, waar 25% korting op zat. Het bleek te gaan om een uitlopend model. Er stonden er nog vier en dus zei ik, dat ze thuis maar eens op haar gemakje op internet moest uitzoeken, of het werkelijk om een koopje ging. Dat heeft Maaike inderdaad gedaan. Wat bleek? Dit apparaat wordt nu overal voor ongeveer hetzelfde bedrag (150 euro) aangeboden. Het was dus zéker geen exclusief Makro-koopje. Bij de Makro waren ze alleen in rood verkrijgbaar. In andere winkels ook in andere kleuren. Maar Maaike bedacht, heel verstandig, dat het ding al uit de garantie zou zijn, als ze hem t.z.t. in gebruik hoopt te nemen. Zo is dat. Bovendien is er tegen die tijd wel wéér een model wat er met korting uitgaat. Kijk, zo leert Maaike ook meteen inkopen doen :-).

Eigenlijk was het Makrogebeuren meer een leuk uitstapje. Maar we hadden het nuttige mooi met het aangename verenigd. Ik had m´n brandewijn en we reden snel naar huis. Ik zou om half 11 bezoek kríjgen en Maaike móest juist op bezoek: bij de tandarts :-).

Tussen onze thuiskomst en het volgende inkoop-agendapunt zat 3 uur. Precies genoeg om brood te bakken. Dus zette ik snel mijn broodbakmachines te kneden. Ik dronk koffie met mijn bezoek. Lekker met een plak cake (van de Makro).

verwend!

En nadat m´n bezoek weggegaan was sjeesde ik door mijn huishouden. De tweede was van vandaag naar buiten aan de lijn, de derde was aangezet. En verder al die kleine bezigheden, die altijd maar weer door moeten gaan. Ik ruimde ook meteen de auto leeg. Het was nog een uitdaging om al de verpakkingsmaterialen een plekje te geven!

Een deel kon de kast op ;-)

Voor ik er erg in had, kwam Henk alweer thuis voor de lunch. En toen we nèt aan een broodje zaten, reed Willem voor. Hij kwam ook thuis lunchen en nog even wat werken, voordat hij tegen drieën naar Amsterdam moest. Gezellig hoor.

Om half 2 stapten Maaike en ik in de auto voor een ritje naar de molen in Rotterdam. Daar stond een paar honderd kilo meel, bloem en bakmixen klaar. Van eerdere keren heb ik geleerd, dat ik het gewicht goed over de auto moest verdelen. Er kwam dus een deel op de achterbank en de rest achterin. Zo kwamen we zonder technische storingen aan de auto weer thuis :-). Onderweg hadden we een flinke plensbui gehad. Ik vreesde al, dat mijn was kletsnat was geworden. Maar dat viel mee. In Alblasserdam vielen slechts enkele spatten. Daarna wapperde m´n was vanzelf weer droog.

Juist toen Willem de deur uit stapte, stapte schoonmama binnen. Wisseling van de wacht! En dus nog maar een koffieronde. Intussen had ik geweldige hulp: Maaike en neef Henk haalden de auto leeg, prijsden de spullen en zetten alles keurig in de schappen. Zo dan!

Na de koffie en een haak- en kletsmomentje met schoonmama had ik nog juist tijd genoeg om de bestellingen van vandaag in te pakken en naar het postkantoor te brengen. Het is bijna elke dag een race tegen de klok. Maar ook vandaag lukte het weer. En ook vandaag dook ik meteen daarna de keuken in.

Witlof en draadjesvlees was Willem z´n verzoeknummer. Prima, heer :-). En hoewel Willem pas thuiskwam, toen wij bijna klaar waren met eten, genoot hij er evengoed wel van.

Bij het eten koken had ik de ruimte in de keuken moeten delen met Maria. Die vroeg, toen ze thuiskwam van haar stage: ¨Mag ik iets bakken?¨ Eigenlijk hoef je zoiets nooit te vragen. Ik vind het altijd prima. Ze had een leuk recept voor stroopwafelcupcakes gevonden. Dat kwam mooi uit, want ik had nog een pakje met 5 stroopwafels liggen. Precies genoeg. Maria had ook zelfrijzend bakmeel nodig. Dat had ik niet meer. Maar ik had wel bloem en bakpoeder en leerde Maria hoe je daar heel simpel zelf zelfrijzend bakmeel mee maken kunt.

Na het eten moesten de cupcakejes nog afgemaakt worden. Daarbij kwam een vriendin gezellig assisteren. Zo leuk, een paar van die meiden in de keuken. En als het dan ook nog iets lekkers voor bij de koffie oplevert?! Helemaal goed!

Maaike en Jaap gingen de calorietjes eraf lopen. Extra leuk, nu de molens deze week weer verlicht zijn!

En zo had ik een inkoopdag met tussendoor wat huishouden en huiselijkheid. Wat wil je nog meer?