Donderdag hadden mijn vriendin Wilma en ik ons jaarlijkse dagje uit. We waren dit jaar erg laat met verzinnen wat we zouden gaan doen, of waar we naartoe zouden gaan. Maar we kwamen er prima uit. Dat is het handige als je dezelfde interesses hebt en al meer dan 35 jaar vriendin bent!
We zouden eerst lekker gaan boemelen in Zwolle en daarna naar Elburg gaan. We hadden er rekening mee gehouden, dat het koud en nat zou kunnen zijn en dus bijvoorbeeld ook de Sjoel in Elburg op ons lijstje gezet. Maar uiteindelijk werd het een prachtige nazomerdag, die we vooral buiten doorbrachten.
In Zwolle was onze eerste stop Waanders in de Broeren. Een grote boekhandel in een oude kerk, waar ik van de zomer ook al met Willem was geweest.
Maar voordat we daar waren liep Wilma tegen een perfect tafeltje voor naast het logeerbed aan. Zo. Die was alvast in the pocket. Daarna liepen we nog een gezellig winkeltje binnen, waar we allebei voor dezelfde (hoe kan het ook anders) lekkere thee gingen: sinaasappelthee. Mmm.
Eindelijk arriveerden we bij Waanders. We hebben op ons gemakje rondgedwaald. Vooral de afdeling kookboeken had onze belangstelling. Oh, wat is er veel moois!
Het was al rond het middaguur, toen we uitgesnuffeld waren en ik trakteerde op een koffie met gebak. Ook bij Waanders. Hè, lekker!
Daarna dwaalden we op ons gemakje door de stad. We haalden bij het VVV een stadsplattegrondje, zodat we konden uitknobbelen hoe we moesten lopen naar o.a. een handwerkwinkel, die op ons verlanglijstje stond. Lekker ouderwets, hè, zo´n plattegrond :-). Als ik met Willem of de kinderen op stap ben, starten die gewoon een app, die je naar je ingetikte bestemming loodst. Maar dat is niets voor ons. Wij stumperen liever met een plattegrond, die we dan om beuren alle kanten op draaien om te zien hoe we lopen moeten. We hebben gelukkig allebei dezelfde handicap: totaal geen richtingsgevoel en totaal geen ruimtelijk inzicht. Ha,ha.
Na heel veel lopen en op onze manier shoppen (kijken, kijken en niets kopen), zakten we op een bankje neer om de meegebrachte luxe lunch op te smikkelen.
We hadden een mooi uitzicht!
De lunch was aan de late kant. Ik geloof dat het al zo´n beetje half 3 was. Maar dat maakt immers niets uit?
We reden naar ons tweede doel: Elburg. En omdat het zulk heerlijk weer was geworden, hebben we daar eigenlijk alleen maar door het stadje gekuierd. Wat leuke shops in en uit. Genieten van het moois onderweg.
En ja hoor, ook hier haalden we bij de VVV een plattegrondje. Nu om te kijken hoe we bij de kruidentuin moesten komen. Ook al iets van ons verlanglijstje.
 |
| We kochten bloemenzaad. Wie weet kunnen we dan nog jaren nagenieten van ons uitje! |
We hadden er zo langzamerhand heel wat kilometers lopen op zitten en het werd tijd om de dag af te gaan sluiten met een lekker etentje. We streken neer bij ´t Olde Regthuys. Het fijne was, dat je daar buiten kon zitten. Zo tegen de gevel en de laatste zonnestralen opvangend, was dat een prachtige dag-afsluiter. De restaurantkat zat op tafel. Maar daar werd hij weggejaagd. Ha, ha.
Vrijdag was het zoals gewoonlijk vroeg dag in Huize Luijkensteijn. Poeh, dat was best even ´landen´ na zo´n dagje uit! Maar vandaag stond er alwéér iets fijns op het programma: de raambekleding kwam! Ik wist niet precies hoe laat, maar ik hoefde niet te wachten ;-). Al om kwart over 7 reed het inmiddels voor ons bekende busje van Knulst voor! Ik was zó benieuwd hoe het zou uitpakken. Willem en ik hadden van de zomer alles uitgekozen. Inmiddels had ik stiekem de kriebels of de kleur wit, die we gekozen hadden, niet té wit zou zijn. Er is hier een huis in de buurt, waar de raambekleding bijna blauw is, zó wit. Maar mijn kriebels waren totaal ongegrond. Wat is het allemaal prachtig geworden! En wat zijn we hier reuze blij mee. Het is notabene voor het eerst in de bijna 31 jaar dat we getrouwd zijn, dat we nieuwe gordijnen hebben gekocht. De gordijnen, die we bij ons trouwen hadden, zijn na 8 jaar meeverhuisd naar ons volgende huis. En toen we weer een jaar of 9 verder naar ons huidige huis verhuisden, waren we blij met de gordijnen, die de vorige bewoners hadden laten hangen. Inmiddels waren die (rol)gordijnen vreselijk verschoten en helemaal ´uit´. Ze hingen er al sinds 1997 en hebben dus hun geld wel opgebracht. Tijd voor wat nieuws. De foto´s zijn verre van mooi, maar geven toch een beetje een beeld van hoe het geworden is. De plisé´s kunnen we naar believen hoog, laag of in het midden sluiten. Op het moment hebben we ze laag. Mmmm. Cocoonen!
 |
| Knulst, hard aan het werk. |
 |
| voor |
 |
| achter |
 |
| En nog een keer voor |
Trijnie kwam ´s middags om de rode lampenkappen zwart te verven. Dat rood komt nergens meer terug en de lampen waren daarom niet mooi meer. Maar met een verfje passen ze weer prima in ons interieur.
Intussen was ik ´s morgens ook nog met een ziek vogeltje naar de huisarts geweest. Maaike was donderdag al ziek, maar vrijdag wilde ik beslist met haar naar de dokter. Ze piepte als een oude deur. En dat was ook geen wonder. Ze heeft bronchitis en een longontsteking en zal voorlopig wel even uit de running zijn. Het was een enorme domper voor Maaike, want ze zou deze week met de bewoners (ze werkt in de gehandicaptenzorg) op vakantie gaan! Ach, wat sneu. Gelukkig werd ze helemaal opgevrolijkt. Eerst stond er een koerier met een fruitmand op de stoep. Van haar vriend :-). En alsof het niet op kon, stond vriendlief ´s avonds op de stoep met een enorme bos rode rozen.
Nou, je wilt er nog steeds geen longontsteking voor krijgen, hoor, maar dit is natuurlijk wel heel leuk :-).
Zaterdag hadden wij in de straat voor het eerst Burendag. Het was zomaar spontaan georganiseerd door de beheerder van de buurtapp, om elkaar wat beter te leren kennen. In onze straat liggen de even en de oneven kant heel ver uit elkaar, omdat er water tussen zit. En aan de oneven kant (waar wij wonen) hebben de tuinen geen achteruitgang. Je komt elkaar dus niet zo heel vaak spontaan tegen. Wij vonden dit daarom een heel sympathiek initiatief. Het was heel eenvoudig opgezet: allemaal je eigen beker mee en koffie/thee/wat lekkers. En wat was het gezellig! Nu hadden we het weer ook wel mee. We zaten te genieten in het zonnetje en vonden het unaniem voor herhaling vatbaar.
´s Middags genoten we nog een paar uurtjes van de nazomer aan de Brouwersdam in Ouddorp. Henk heeft zelfs nog een tijd gezwommen. (brrr). We waren met het gezin van mijn zus en hadden de bbq mee om in de avondzon op het strand te eten.
En zo vloog de week voorbij. En zo is ook deze maandag weer voorbij gevlogen. En dit was mijn verhaal in vogelvlucht. Nou ja, toch ietsje uitgebreider dan :-).
