Maria had haar programma al klaar. Zij zou de hele ochtend aan haar stage-verslag gaan werken en dan vanmiddag wat opruimen enzo.
Voor Henk had ìk het programma maar opgesteld. Als ik dat aan hemzelf zou overlaten, denk ik dat hij niet veel verder zou komen dan achter de laptop hangen ;-).
In de frisheid van de pasbegonnen ochtend mocht hij zich eerst over z´n huiswerk buigen. Namen en Feiten (Bijbelkennis) en Engels voor morgen. En vast een beginnetje maken met Topografie voor volgende week.
IJverig ging hij aan de slag. Maar zo rond koffietijd was het met die ijver al een eind gedaan. Dat was ook niet zo erg, want hij had al flink wat gedaan en had tenslotte de hele dag nog om de boel aan te punten.
Na de koffie had ik nóg een opdracht voor hem. Eén die hij heel leuk vond. Hij mocht de presentjes inpakken, die de klanten van de webshop bij hun bestelling krijgen. Het is handig als ik die royaal op voorraad heb en ze zó uit de doos kan pakken. Hij mocht daarom 60 zeepjes inpakken.
Zo. En nu wilde ik voorlopig even níet gestoord worden, want ik had ook mijn bezigheden. De gang stond helemaal vol met spullen die uitgepakt, geprijsd en in de schappen gezet moesten worden. Daarnaast moest van deze producten ook de voorraad in de computer aangepast worden. Dus: ssssst. Mama is bezig.
Aan het einde van de ochtend was de gang leeg en waren de zeepjes ingepakt. Willem belde, dat hij verder thuis kwam werken. Hij kwam vanuit Goes en had de halve ochtend in de auto gezeten. Er was hier vanmorgen in de tunnel een ongeluk gebeurd en daardoor was er een compleet verkeersinfarct ontstaan. Toen Willem van huis vertrok stond er 8.50 uur als aankomsttijd in zijn routeplanner. Maar hij kwam uiteindelijk pas om 9.45 in Goes aan. Bijna een uur te laat!
Ook van Maaike, Trijnie en Dirk was het gemekker op de familie-app vanmorgen niet van de lucht. Maaike had er maar liefst 20 minuten over gedaan om met de bus vier haltes verderop in het dorp te komen. Het goede nieuws: er zijn geen slachtoffers gevallen bij het ongeluk in de tunnel.
Wat heb ik het dan luxe met mijn thuiswerk :-).
Tegen lunch-tijd arriveerde Willem. En zo zaten we gezellig met z´n vieren aan tafel. Een kom warme tomatensoep ging er best in! Wat was het koud en nat vandaag!
Vanmiddag had Henk vrijaf. En ik ging aan m´n huishouden. Ik had eigenlijk nog wel weer een krat of mand willen gaan uitpakken. Maar daar kwam ik niet aan toe. Tussen het wassen en opruimen en poetsen door, bakte ik brood. Een Moermanbrood voor m´n nichtje en Triangels van Waldhornmix als probeersel voor de webshop.
 |
| degen in de narijs |
 |
| de triangels, net uit de oven |
 |
| Maria´s lunch voor morgen ;-) |
Die Triangels houden we erin. Mmm, zó lekker. En ook zo gezellig om met zo´n lekker broodje te lunchen. Maria heeft er één in haar broodtrommel gedaan om morgen mee naar school te nemen.
Aan het einde van de middag pakte ik met Maaike de bestellingen voor de webshop in en reden we samen naar de Primera. Ik kocht daar meteen een kado-card voor een nicht, die morgen hoopt te trouwen, maar waar we niet persoonlijk heen kunnen. De kaart en de envelop had ik thuis al geschreven en dus wilde ik bij de Primera de bon in de envelop stoppen en hem in de brievenbus doen. Maar ze zeiden, dat ik de kado-card beter eerst in aluminiumfolie kon wikkelen. Iets met sorteermachines en het magnetische veld op de card, wat problemen kon geven. OK. We haalden maar even een rol aluminiumfolie aan de overkant bij AH. Zo gezegd, zo gedaan. De kaart kon op tijd op de bus.
Thuis gekomen was het weer tijd om de maaltijd te gaan bereiden. En na een dag van maaltijdsoep (dinsdag) en een dag van spaghetti (woensdag), wist ik wel wat iedereen verlangde: een ´gewoon prakkie´. Maaike dopte anderhalve kilo spercieboontjes. En ik braadde vier kippenpoten. Ik had ze eerst doormidden gesneden, zodat ik 8 stukken had. Genoeg voor 7 vleeseters. Daarna schilde ik snel een pan aardappels en terwijl die kookten schilde ik ook nog een pannetje appels voor appelmoes. Oh, oh, wat een rijkdom toch weer. We hebben met z´n achten zitten smullen. En dan moet ik denken aan Koos, die nu op bivak is. Brrr. Nat en koud. En wat zou hij te eten krijgen? Wellicht zo´n pouch met gedroogde rommel. Daar moeten ze dan heet water bij doen, even laten wellen en ze eten het zó uit die zak. Pff. Dat hij dat nou leuk vindt....
