- de kookrubriek voor Terdege gemaakt
- bloem en meel ingepakt
- twee bezoekjes afgelegd
Is er verder niets te melden? Ach ja. Een klein verhaaltje dan :-).
Koos kwam vanmorgen extra vroeg uit bed. Hij moest de laatste hand leggen aan het inpakken van z´n tassen. De hele handel moest mee naar school: boeken, uniformen, sokken, handdoeken, sportkleding, sportschoenen, kisten en nog veel meer. Alles dus! En daar ´mocht´ hij de hele dag mee sjouwen. Dat is de sanctie op zijn opleiding (VeVa) voor als je op een dag iets vergeet mee te nemen. Koos was gisteren een boekje vergeten. Een boekje wat zelfs niet eens nodig was, die dag. Maar toch! Zo worden de jongens en meiden getraind om rücksichtslos te gehoorzamen en niets te vergeten. Niet voor watjes dus :-)
Het werken aan de kookrubriek van Terdege was een hele klus. Het had leuk kunnen zijn, ware het niet, dat ik vandaag helaas toch weer erge bekkenpijn had. Ach, wat heb ik lopen strompelen van het aanrecht naar m´n fotohoek en weer terug. Ik kon wel huilen. Van de pijn, maar ook van de teleurstelling, dat de bekkenpijn weer terug was.
Ik bakte een cheesecake. Lekkerrrr!
Aan het begin van de middag heb ik in een warm bad genomen, heb mijn bekkenbodem-oefeningen gedaan en ben een half uurtje gaan slapen. Halverwege de middag is de pijn gelukkig flink gezakt, naar standje ´zeurpijn´.
Ik pakte een flinke voorraad meel en bloem in voor de shop. Meestal heb ik daar een hulpje bij, maar vandaag moest ik het alleen doen. Dan is het best een klus. Maar goed. Al scheppend en wegend kon ik mijn gedachten laten gaan. En dan is het werk gedaan, voordat je er erg in hebt.
Maaike kwam thuis van haar werk en ging gezellig mee naar het postkantoor om de bestellingen weg te brengen. Ook moest ik nog naar Molenaarsgraaf om twee gereviseerde motorzagen op te halen. Helaas was daar een communicatie-fout in geslopen. De zagen waren nog niet klaar. Onverrichterzake reden we weer terug naar huis. Ik maakte rap een pan pasta en als toetje was er, heel luxe, een stuk cheesecake. Ik had het plan gehad om die bij de koffie te serveren. Maar Willem en ik hadden, onverwachts, twee bezoekjes af te leggen. Ach, als toetje smaakte hij minstens zo goed :-).
