En weer een week voorbij!

En dan is het zomaar weer dinsdagavond en is er weer een week voorbij, sinds ik schreef! De weken rijgen zich aaneen en we zijn intussen al in maart beland.

Om een logje te schrijven pak ik meestal de foto´s op mijn mobiel erbij. Die fungeren als mijn externe geheugen. Maar de afgelopen week heb ik maar weinig foto´s gemaakt. Het logje zal dus niet heel lang worden ;-).

Terwijl ik hard bezig ben met zaaien voor het komende tuinseizoen, maak ik de laatste voorraad van vorig jaar op. Het is echt een kaalslag in mijn kelder. Aan weckpotten staat er haast niet meer. En wat er staat, hoop ik de komende weken op te maken. Dan kan ik met verse oogst weer een nieuwe voorraad maken. Er lagen nog twee puntgave pompoenen. Eén maakte ik vorige week soldaat. De tweede wil ik deze week op maken. 

Woensdag verdween er een halve pompoen in een stoofpot, samen met een bak tomaten, uien en rundvlees. Heerlijk ´s morgens alvast het vlees aangebraden en daarna alles in de slowcooker. Op vrijdag maakte ik van de andere helft van de pompoen, samen met een halve zak wortelen, een lekkere pompoen-wortelsoep.

Vrijdag had ik weer een workshop ´Bak je eigen brood´. Ik maak dan op donderdag altijd een aantal voorbeeldbroden. Het is een heerlijk moment als ik op donderdagavond het laatste brood uit de oven haal en naar bed kan. Want dat is vaak een latertje.

Maria werkt vier dagen per week bij mij in de webshop.Tegenwoordig komt Julian alle dagen mee. Sinds een paar weken loopt hij. Wat is het gezellig, zo´n scharrelkipje om me heen!

Mijn planning was vorige week een paar keer flink in de war. Donderdag was dat mijn eigen schuld. Ik had ´s morgens een prachtige planning voor die dag gemaakt, maar was totaal vergeten, dat ik afgesproken had om met Wilma naar Maaike op kraambezoek te gaan. Dat was dan ook een beetje tussen neus en lippen afgesproken en ik had het niet in mijn agenda gezet. Toch gebeurt me zoiets eigenlijk bijna nooit. Of iets nu in mijn agenda staat, of niet, dan zit het toch wel ergens in mijn hoofd. Maar goed. Kan gebeuren dus. Ik kan gelukkig best snel schakelen en gooi mijn planning dan gewoon om. En wat was het heerlijk om -voor mij- onverwachts op donderdagochtend te kroelen met de kleine Sem!

Ook op zaterdag heb ik altijd een planning. Ik wil dan de was af hebben, de strijk in de kast, het sanitair gesopt, de kamer gestoft en alles gestofzuigd. En dan haal ik ´s middags de weekboodschappen. Vaak doe ik op donderdag al een stukje van deze mij zelf opgelegde taken en maak ze dan op zaterdag af. 

Ik was zaterdag lekker bezig, toen Willem er op aandrong om echt even met hem mee naar buiten te gaan. Het was dan ook een prachtige dag. Ik sputterde eerst tegen, maar ergens wist ik, dat hij gelijk had. Dus na enig aandringen, gaf ik toe. We zijn even met Ciara eropuit gegaan. 

Lekker een frisse neus gehaald, net buiten het dorp. Daarna ging ik gewoon verder met waar ik gebleven was.

Wat zaterdag ook op mijn planning stond: een paar potten vullen voor bij de achterdeur. Het ziet er nog een beetje iel uit, maar dat komt vast goed! Er zit duizendschoon in, die ik bij Intratuin kocht (3 voor 5 euro). En verder viooltjes, die ik zelf heb opgekweekt uit zaailingen.

En toen was het zaterdagmiddag half zes en kwam ik thuis van boodschappen doen. En, heu, ik kon mijn auto niet meer parkeren. Ha, ha! In de tijd dat ik weg was, waren op één na alle kinderen met aanhang en  kleinkinderen gearriveerd. En zo zaten we even later met meer dan 20 man aan de zaterdagse frieten. Hoe gezellig!

Het is een bijzondere levensfase, waarin ik ben beland. Ik behoor officieel tot de sandwich-generatie. Help ik op vrijdagavond mijn schoonmoeder met uitkleden, zit ik op zaterdagavond met m´n baby-kleinkinderen te kroelen. Het is druk, maar ook heel mooi om te mogen beleven.