Wát een week ligt er weer achter ons! Eerst natuurlijk de geboorte van Sem. Maar later in de week de schrik van schoonmama, die een herseninfarct kreeg en met spoed opgenomen werd in het ziekenhuis. Gelukkig is dat heel erg meegevallen en kwamen heel veel uitgevallen functies weer helemaal of gedeeltelijk terug. Vandaag mocht ze zelfs weer naar haar eigen huisje, om daar, met de nodige hulp, verder op te knappen.
Dan was het ook heel druk in de webshop en was ik twee dagen zonder Maria, omdat die een nachtje weg was met JH, om hun tweejarig huwelijk te vieren :-). Tel daarbij op: schoolvakantie voor Henk en nog honderd-en-één andere dingen, die op mijn pad kwamen.
Maar het werd ´vanzelf´ zaterdagavond. De zaterdagse frieten zijn altijd zo´n mooi ijkpunt in de week. Maar zelfs de frieten waren deze week anders dan anders. Maar dan wel op een heel positieve manier. Na zes dagen in huis bivakkeren met een kraamhulp, een pasgeboren baby, een uit haar doen zijnde éénjarige én de nodige visite, had Maaike het wel even heel erg gehad. Sem was al over zijn geboortegewicht en mocht dus naar buiten. Één en één is twee: Maaike en Jaap kwamen gezellig met Naomi en Sem frieten eten :-). Wat speciaal als je newborn kleinkind dan voor het eerst in je huis komt! Echt zoooo mooi, dit!
Wat werk betreft lijkt deze week wat normaler. In elk geval waren gisteren en vandaag dan toch normale werkdagen. Gisteren met veel kou en regen, vandaag met veel zonneschijn.
Terwijl de kat maling had aan de maandagmorgen en zich voor de kachel nog eens behaaglijk opkrulde
bakte ik brood,
sopte ik en stukje keuken,
en maakte ik, samen met Maria alle bestellingen klaar.
Ik kookte Hollandse pot: gekookte aardappels, bloemkool, kipdijfilet. Voor het toetje maakte ik een weckpot met peren op lichte siroop open. Allemaal een paar peren, overgoten met zelfgemaakte caramelsaus. Mmm!
Na het eten reden Willem en ik met Henk naar Alblasserdam. Wat was de lucht mooi!
Henk ging naar catechisatie en intussen deden Willem en ik een bakkie bij mijn vriendin, die zaterdag jarig was.
Ook vandaag was zomaar een fijne werkdag. Al vroeg was ik in de tuin om boerenkool te oogsten voor het avondeten.
Wat voelt dat toch rijk, als je je eten zomaar uit de tuin kunt halen. Daar moet je uiteraard wel iets voor doen en daarom heb ik vanmorgen als eerste werk het één en ander gezaaid. Wat heb ik weer enorm veel zin in het tuinseizoen! De meeste groenten die ik van plan ben te kweken, heb ik al eerder gedaan. Nieuw zijn onder andere: zoete aardappel en knoflook. De zoete aardappel staat al een paar weken op een warm plaatsje zijn best te doen om kiemen te vormen. Die kiemen (stekken) moet je dan laten wortelen en daarna gaan de jonge plantjes na half mei naar buiten. Oogsten is dan pas ergens in de (late) herfst. Het is al met al dus wel een geduldskwestie ;-).
De knoflook zit al buiten in de grond. Ik heb een ras gekocht, wat behalve knoflookbollen ook mooie planten belooft te krijgen. Ik ben benieuwd. Ik kijk intussen elke dag, of ik al iets boven de grond die komen :-).
Vandaag kwamen ook Leendert en Jonan weer verder werken aan de zolder. Gisteren hebben ze de lampen opgehangen. Ik had een paar joekels gescoord op marktplaats. Wat hangen ze mooi in de hoge nok!
Vandaag hebben Leendert en Jonan de vloer afgemaakt. Omdat ik niets meer voor bij de koffie had, maakte ik een stroopwafelcake in de wonderpan. Ik doe dat vaak gewoon op mijn inductiekookplaat. Maar vandaag stak ik het petroleumstel er voor aan. Veel gezelliger, toch?
Na de lunch ben ik even in de tuin aan de slag gegaan. Steeds maak ik een bed schoon. Nog vier bedden te gaan en daarna de voortuin nog. Het was heerlijk. De zon scheen en m´n bijen zoemden. Al werkend in de tuin komt mijn hoofd altijd helemaal op rust.
Mijn kweekbak staat vol met viooltjes. Het zijn zaailingen, die ik een paar weken geleden voorzichtig uitgegraven en opgepot heb. In de kweekbak groeien ze beschermd op tot mooie, bloeiende planten. Nog even en dan ga ik er potten mee vullen en mogen ze de nog kale tuin gaan opvrolijken met hun lieve ´gezichtjes´.
Vanavond zaten Henk en ik maar met z´n tweeën aan tafel. Hans was naar Thirza en Willem had een bijeenkomst van z´n werk. We smulden van de stamppot boerenkool. Wel raar, zo met z´n tweeën aan tafel. Dat gebeurt eigenlijk nooit.
Henk had na het eten rijles en toen had ik zomaar even het rijk alleen. Ook weleens lekker :-).
Intussen is Henk weer terug en ook Willem is thuis gekomen. En Maria had blij nieuws. Vanavond ging ze voor de termijnecho en alles zag er goed uit. Iedereen mag het nu weten: als alles goed gaat, krijgt Julian half september een broertje of zusje.
