Wie me langer volgt, weet dat ik dol ben op handwerken. Er staat altijd wel iets op de pennen. Als ik moet kiezen tussen haken en breien, is breien mijn favoriet. Maar ook dingen als borduren en spinnen vind ik leuk om te doen.
Mijn vriendin Wilma houdt ook erg van handwerken. En vaak zitten wij dan ook op zaterdagavond ieder aan een handwerkje, terwijl we praten en ons wekelijkse glaasje rode wijn drinken :-). Gezellig hoor!
Een tijdje geleden ontstond het plan om samen naar de Handwerkbeurs te gaan. ´Vroeger´ maakten we elk jaar wel een keer een uitstapje. Sinds we slechts een paar kilometer bij elkaar vandaan wonen en elkaar meestal wekelijks zien, kwam er niets meer van een dagje uit. Maar dit was iets, waar we allebei meteen warm voor draaiden en al weken van tevoren werd de datum van de beurs in onze agenda´s gezet.
Ze moesten er hier allemaal om grinniken. Ha, ha, mama en tante Wilma zouden samen naar de Handwerkbeurs gaan. In gedachte zagen ze al allemaal grijze, breiende, kletsende vrouwen voor zich. ¨Nou, lachen jullie maar,¨ dachten we. ¨We zullen ons daar vast prima vermaken.¨
We waren allebei nog nooit op de Handwerkbeurs geweest. En we vonden het geweldig :-). We liepen zomaar van stand naar stand. Voelden wolletjes, bekeken patroontjes, keken onze ogen uit.
Al drentelend verdwenen er wat aankopen in onze tassen. Wilma wilde een sjaal gaan breien en keurde net zolang wolletjes en kleuren en patronen tot ze iets moois had, wat helemaal naar haar zin was. Ze kocht meteen de benodigde rondbreinaald, zodat ze thuis lekker aan de slag kon.
 |
| Welke kleuren staan het best? |
Ik viel als een blok voor het schattige babyjurkje, gebreid van mooie bio-wol, wat ik ergens zag hangen. Ik vroeg aan de meneer in de stand, of hij een patroontje van dat jurkje had. Jazeker, dat kon ik aanschaffen bij Naturkinder-shop.com. Ik schreef dat op, zodat ik dat thuis op mijn gemakje eens kon bekijken en kocht twee strengen mooie wol bij hem. Daarmee kon ik in elk geval twee baby-jurkjes breien.
In een andere stand was er prachtige sokkenwol te koop. Alles geverfd met natuurlijke materialen. Ik had al beloofd, dat ik voor Wilma een paar sokken zou breien. Die draagt ze altijd in haar klompen, als ze in de tuin werkt. Het kwam nu dus mooi uit, dat ze hier zelf een wolletje uit kon kiezen.
Even verderop schafte ik mezelf ook een lief borduurpatroontje aan en bij een Duitse firma een stuk borduurstramien.
Tenslotte kochten we samen maar liefst drie daglichtlampen :-). Ja, ja, de ouderdom slaat al aardig toe ;-). We namen allebei een lamp, zodat we nu ´s avonds fijn kunnen handwerken of puzzelen ofzo. En Wilma kocht ook een prachtige lamp voor haar moeder. Die lamp kun je zelfs op drie verschillende standen zetten. Eén met daglicht, één met gewoon licht en een met schemerlicht, geloof ik. Echt superfijn.
We hebben de hele dag lekker rondgestruind en zó genoten, dat we bij leven en welzijn volgend jaar wéér willen :-).
Maar dan. Dan heb je natuurlijk heel veel zin in je nieuwe handwerkjes. Zo werkt dat tenminste bij mij. Maar ik heb mezelf streng toegesproken. Eérst moest het breiwerk af, waaraan ik bezig was, voordat ik aan iets nieuws mocht beginnen. Ik was een cape aan het breien voor de baby die Maaike verwachtte. In een vaartje maakte ik hem af. Er kwam nog een leuk leren labeltje op, wat ik ook op de Handwerkbeurs had gekocht: handmade bij oma. Ik pakte het vast in, in een mooi cellofaantje en dat lag dan ook maar vast klaar. Toen we zondagavond Sem gingen bewonderen, ging de cape meteen mee. En vandaag stuurde Maaike een lief fotootje van Sem in de badcape.
Daarna zette ik de sokken voor Wilma op. Nu heeft Wilma kleine voeten, dus die sokken waren heel snel klaar.
Op naar het volgende project: het babyjurkje. Ik schafte het patroontje aan en nam het mee op onze mini-vakantie naar de Lunterse boer. Daar heb ik heerlijk zitten breien. En omdat ik het jurkje in maatje Newborn maakte, was ook dat natuurlijk snel klaar.
Ik had nog wat wol over en breide er nog maar een paar slofjes bij.
Ook het jurkje en de slofjes liggen in cellofaan verpakt klaar. Ik ben benieuwd welk meisjes-babietje het ooit zal dragen.
Intussen heb ik van de tweede streng wol nog een keer zo´n jurkje opgezet. Het is een leuk patroontje om te maken en het eindresultaat zal heus zijn weg wel vinden.
Ik denk erover om binnenkort de borduurspullen eens erbij te gaan pakken. Ik weet nog niet, of ik eerst het patroontje ga maken, wat ik op de beurs kocht. Misschien wordt het het patroon, wat ik ooit van Wilma kreeg en waar ik alle benodigde kleuren zijde al van bijeen gesprokkeld heb. Met die daglichtlamp kan ik dan ook ´s avonds fijn borduren. Hoe fijn!
Wie van handwerken houdt, hoeft zich in elk geval nooit te vervelen.
