vrijdag 2 februari 2024

Er even tussenuit

 We zijn er even tussenuit. Dat doen weleens vaker, maar dan gaan we eigenlijk altijd maar één dag, of één nachtje. De laatste keer merkten we, dat we daar niet echt van op rust kwamen. In ons drukke gezin en bedrijf is het toch noodzaak om erop te blijven letten, dat je af en toe goed kunt ontspannen en uitrusten. Anders krijg je de neiging om zonder na te denken maar door te hollen en dat is voor niemand goed. We wilden daarom graag eens twéé nachtjes ertussenuit. En toen Maria aanbood om thuis en in de shop de honneurs twee dagen waar te nemen, hebben we dat met twee handen aangepakt. Vanaf volgende week beginnen de workshops weer en dan ben ik tot eind april non stop druk. Super fijn om dan nu nog even de batterijen op te kunnen laden!

We zijn betrekkelijk ´in de buurt´ gebleven, omdat Maaike bijna uitgerekend is. De moederkloek in mij wil nu niet ver weg meer. We zitten in Lunteren en dat is, geloof ik, iets van drie kwartier bij ons huis vandaan.

Voordat we naar Lunteren reden, gingen we nog even koffie drinken bij Willem z´n oudste zus, die jarig was. En daarna wilde ik nog even langs een handwerkwinkel in Dordrecht, omdat ik een rondbreinaald wilde in een maat, die ik niet had. Het was rond de middag, toen we echt op weg gingen.

We logeren bij De Lunterse Boer. Gisteren zijn we onze mini-vakantie begonnen met een kleine wandeling, voordat we hier incheckten. Het is prachtig in het bos. Al had het bos, waar wij gisteren wandelden, wel een nogal hoog park-gehalte. Alles was keurig aangeharkt en we kwamen minstens 20 mensen tegen, die hun hond(en) aan het uitlaten waren.



Na de frisse neus reden we naar De Lunterse Boer. We waren hier niet eerder geweest en waren heel benieuwd. Het hotel/restaurant is prachtig gelegen en we werden hartelijk ontvangen. Het meisje van de receptie liet ons zien, waar onze kamer is. Je moet daarvoor even buitenom naar een soort bijgebouw lopen. De kamer is rustiek ingericht en we voelden ons er meteen thuis. Misschien ook wel, omdat er gewoon een ouderwetse radiator hangt, waarmee je het lekker warm kunt maken. Vinden wij veel fijner dan zo´n cleane kamer met airco/verwarming, die herrie maakt en/of die je niet goed zelf kunt instellen. 

Vanuit de kamer stap je zo op het terrasje met een zitje. Het is er  nu te koud voor om er te zitten, maar ik kan me voorstellen hoe fijn dat is, op een warme zomeravond.

We hebben een paar uurtjes lekker wat aangerommeld. Willem zat achter z´n laptop, ik begon een nieuw handwerkje. We hebben boeken bij ons. We dronken een kopje koffie. Dit is zooooo heerlijk.


We hadden al om 18.00 uur voor het diner gereserveerd, zodat we daarna nog een stuk avond over zouden hebben. Het eten was voortreffelijk, met lekkere smaakcombinaties en met heel veel oog voor detail. Ook mijn vegetarische menu was er smakelijk en fantasierijk. Gelukkig geen tikkie saaie ricotto of pasta met een berg kaas, wat veel restaurants als enige keuze in vegetarisch op hun kaart hebben staan. De bediening was attent, vrolijk en vriendelijk. We zijn vol lof!

We kregen een amuse, die in een bakje met boekweit werd geserveerd. Origineel! Al vroeg ik me wel af, of ze die bakjes boekweit steeds opnieuw gebruiken, of weggooien... 


De soep werd aan tafel in de borden geschonken vanuit een gietijzeren keteltje, waardoor hij heerlijk warm was. Terwijl Willem van z´n parelhoen smikkelde, genoot ik van spaghetti met curry/kokos-smaak van pompoen. 


Het nagerecht met onder andere ijs en stoofpeertjes was ook erg smakelijk. Alleen de Japanse hokye pokey vonden we nogal triggy voor ons gebit. Ha, ha. Heel zoet, beetje kleverig en heel krokant.

We hebben vannacht als roosjes geslapen. Het bed is zo ongeveer als thuis. Behalve dat het veel groter is :-)

Nu staan we in de startblokken voor een lange wandeling. Het is een grijze, maar droge dag. Het wordt ook maar 9 graden en ik ben vergeten om handschoenen mee te nemen. Dat wordt dus lopen met de handen in de zakken :-). Maakt niet uit. Als we terugkomen, kunnen we ons weer lekker opwarmen en nóg een keer genieten van het eten, wat voor ons neus wordt gezet. Wat een luxe!