We hebben heerlijk gewandeld gisteren! Lekker ouderwets met een papieren kaart, waar de route op uitgestippeld was :-).
Wandelen met een kaart heeft toch ook wel iets. We vinden wandelen met een app gemakkelijker. Maar het steeds samen op de kaart turen, of we wel goed zitten en waar we nu naar toe moeten enzo, dat heeft ook zo z´n charme.
We startten om 11.00 uur voor De Lunterse Boer.
Het was zwaar bewolkt en dat zou de hele dag zo blijven. Het was ook droog en dat zou ook de hele dag zo blijven. Super!
De Lunterse Boer ligt aan de bosrand. We liepen nog een heel klein stukje min of meer door de bewoonde wereld. Daar kwamen we dit schattige, rietgedekte mini-biebje tegen. Helemaal in stijl :-).
We liepen door het bos. Loofbos en naaldbos wisselden elkaar of. Je merkt, dat je hier wat hoger én op zandgrond bent: de paden zijn droog. Bij ons in de Albasserwaard is in deze tijd van het jaar alles modderig.
We liepen ook langs en over de heide. Wat zal dat mooi zijn, als die bloeit! Nu lijkt het net één grote dode vlakte en kun je niet geloven, dat er ooit nog bladeren aan de bomen en kleur aan de heide zal komen!
Als we een lange wandeling maken, lopen we altijd steeds 50 minuten en nemen dan 10 minuten pauze. In het begin lijkt het onzin om al na 50 minuten te gaan zitten. Maar we weten, dat we dit ritme het beste volhouden. We hadden een rugtas mee met flesjes water, wat energierepen en wat hartige maïswafels. Behalve dat het grijs en droog was, stond er vrij veel wind en was het niet echt warm met max. 9 graden. In het bos hadden we geen last van de wind, maar op de vlakte was het best koud. Dus scholen we voor een pauze in een hokje, waar allemaal prachtige balken in opgeslagen lagen.
Op de heide staan altijd van die schitterende solitaire bomen. Hoe oud zal zo´n boom zijn? Hij staat er zo als een baken. Prachtig!
Na weer een stuk gewandeld te hebben door het bos en langs akkerland en langs paardenweiden, kwamen we op het Wekeromse zand. Wat een grote zandverstuiving! Ik was hier nog nooit geweest. Heel apart, zo´n grote zandbak ;-). Volgens de route moesten we er dwars overheen.
En dan kom je aan de rand van dat zand ineens weer een mooi vennetje tegen. Wat een mooie afwisseling op deze wandeling!
We liepen weer door het bos en zagen recht voor ons een soort muurtje. We vroegen ons af, of we weer in de bewoonde wereld kwamen. Maar nee. Het bleek een muurtje te zijn om het middelpunt van Nederland. Daar moesten we natuurlijk wel even op de foto. Ik zette m´n timer op m´n fototoestel van m´n mobiel en voilà. Beetje scheef, maar we staan er op ;-).
Na 19 kilometer gewandeld te hebben, kwamen we om 16.00 weer aan bij het hotel. Zo! We voelden onze benen, hoor! We zijn eerst lekker even gaan uitrusten op onze kamer en we hebben een bad/douche genomen om het bosstof en het zand van ons af te spoelen.
Heerlijk opgefrist kwamen we het restaurant binnen. Ze vroegen, of we meteen aan tafel wilden, of misschien nog even bij de open haard wilden zitten. Nou, dat leek me eigenlijk wel leuk. Dus zegen we neer in twee grote zetels bij de haard. Naast ons stonden nog twee van die zetels en daar was het tafeltje tussenin gedekt met servet, bestek en een aantal glazen. De serveerster zei, dat daar over een half uurtje mensen zouden komen, die daar hadden gereserveerd.
Inderdaad kwamen er even later een meneer en mevrouw zitten en we begonnen een praatje. Zij kwamen hier uit Lunteren en hadden een High Wine geboekt. En echt, ongelofelijk, maar binnen 10 minuten zaten we al in een diepgaand gesprek gewikkeld. Het was een mooie, onverwachtse ontmoeting zo. Maar op een gegeven moment werden we gehaald om naar onze tafel te gaan en groetten we elkaar.
Ook deze keer hebben we weer erg lekker gegeten. Ik had nu als hoofdgerecht iets met pastinaak. Heel lekker klaargemaakt. Ik heb accuut zin om pastinaak te halen, als we weer thuis zijn :-).
Nu zit onze vakantie er bijna weer op. We gaan nog ontbijten en dan checken we uit. Misschien doen we nog iets leuks hier in de omgeving of onderweg richting huis. Maar ik vind het ook wel weer prima om naar huis te gaan. Vanavond is onze cafetaria weer geopend en de eerste aanmeldingen zijn al binnen. Goed hoor. Dan zijn we weer pa en moe, opa en oma. We zijn fijn opgeladen van onze mini-vakantie.
