Er ligt een enerverende week achter ons. Nu zijn onze dagen/weken toch al verre van saai. Maar vorige week was er nieuws waarvan de familie-app toch even ontplofte :-).
Na minstens een jaar best intensief zoeken, na vele bezichtigingen, na verschillende biedingen en evenzovele teleurstellingen, hebben Hans en Thirza eindelijk een huis kunnen kopen!
En hoewel we natuurlijk vooral heel blij voor hen zijn, werd er hier toch ook wel een beetje geslikt. Want ja: weer een vogel die uit gaat vliegen. En die dan ook nog eens niet echt in de buurt gaat wonen, maar in Mijnsherenland. Niet dat dat heel ver weg is, maar toch. Het duurt trouwens nog wel even voordat de overdracht plaats zal vinden en daarna wordt het een groot klus-avontuur. Als alles verloopt zoals gehoopt, zullen we over ongeveer een jaar een bruiloft hebben.
Afijn. Het nieuws had een prachtige timing, want het was voor Hans en Thirza toch al een heel feestelijke week. Dinsdag was Thirza jarig en zaterdag vierde het stel hun verloving. Ze waren al eerder verloofd. Heel romantisch in een kasteel, waar Hans -voor Thirza geheel onverwachts- voor haar op zijn knieën ging :-). Maar nu werd het met de twee gezinnen en enkele vrienden gevierd. Thirza komt ook uit een gezin met tien kinderen, dus het was een drukte van belang.
Hans en Thirza hadden een tent met heaters gehuurd, een bbq-karretje laten komen, heel veel drinken ingeslagen, goodybags voor de kinderen gemaakt, voor salades en stokbrood gezorgd, voor heel veel stoelen gezorgd en nog duizend dingen meer. Thirza´s broer had ervoor gezorgd dat er schattige gebakjes waren als toetje. Het was allemaal super geregeld en pakte erg gezellig uit. En natuurlijk zijn Hans en Thirza ook heel erg verwend.
Rondom deze hoogtepunten, kabbelde de week verder zomaar rustig voorbij. ¨Business as usual¨, zeggen we hier dan.
Om de paar dagen zaai ik wat voor. De vensterbank staat inmiddels vol bakjes. Er komt ook al het één en ander op. Het is nu nog lekker overzichtelijk. Maar als er straks verspeend moet gaan worden, dan wordt het wel dringen tot half mei. Dan mag er pas van alles naar buiten.
Het voorjaar lonkt al. Hoewel het vandaag hier erg regenachtig was. Vorige week hebben Willem en ik voor het eerst buiten geluncht. Heerlijk in het zonnetje. Wat een genot!
Vrijdag had ik weer een workshop ´Bak je eigen brood´. En toen ik vrijdagochtend de workshopzolder op kwam, stonden mijn broden ook heerlijk in het zonnetje :-).
En dan hebben we ook nog een ánder zonnetje, wat hier bijna elke dag rondscharrelt:
Wat een zegen om je kleinkinderen zo op te zien groeien en om ze zo dicht om je heen te mogen hebben.
Elke dag werken we ernaar toe, dat alle bestellingen ingepakt zijn en naar de post gebracht kunnen worden.
Als het even kan hergebruiken we dozen. Dat scheelt veel grondstoffen. Ook pakken we alles zo compact mogelijk in, zodat er geen auto´s gevuld met dozen lucht rijden.
En kijk eens, hoe de rabarber de grond uitschiet! Super toch?!
De kippen genieten ook van het voorjaar. Ze zijn weer goed aan de leg. Vorige week hadden ze de vrijheid geroken en liepen ze ineens in de voortuin. Het deurtje van het nachthok klemt al maanden en dus deed ik het eigenlijk al heel lang niet meer op de knip. Maar met het drogere weer was het hout weer gaan krimpen en het deurtje open gegaan. ¨Hop!¨ dachten de dames, ¨lekker de tuin in!¨ Geef ze eens ongelijk. Maar ze zitten toch maar weer veilig in hun hokje nu, met het schuifje op het deurtje.
Nog even en het jurkje is af. Dan ´mag´ ik aan het volgende gaan beginnen. Zin in!
