Nee, ik verveel me niet :-). De dagen zitten flink vol geboekt. Er zijn daarom mensen die wat langer op een antwoordje moeten wachten. Nog even en er moet hier echt een nummertje getrokken worden. Geintje, hoor!
Zaterdag is hier sowieso altijd een eerste klas rommeldag. We slapen die dag eerst altijd een beetje uit. 's Is maar wat je uitslapen noemt natuurlijk. Later dan 8 uur wordt het voor mij eigenlijk nooit. Afgelopen zaterdag haalde ik dat niet eens. Ik stond al om kwart voor 8 in een enorme pan erwtensoep te roeren. Ja, op m'n nuchtere maag! Dat zit zo: normaal eten we op zaterdag altijd onze beroemde, eigengemaakte frieten. "De lekkerste van de hele stad" zeggen we dan tegen elkaar à la vader Stamper van Pluk van de Petteflet. Maar de zaterdag zat deze keer zó vol gepland, dat ik voorzien had, dat er niets van frietenbakkerij zou komen. Daarom had ik bedacht om een grote pan snert te maken. Vrijdag had ik de erwten en het vlees al gekookt. Zaterdagmorgen pureerde ik de erwten, pelde het vlees van het bot, deed de erwtensoepgroenten erbij en roeren maar! Ik zette de pan op een kleine pit om nog even te garen en begon in rap tempo aan het ontbijt. Dat verloopt bij ons op zaterdag ronduit rommelig. Het is de enige dag van de week dat we niet met het hele gezin aan tafel ontbijten. Op zaterdag komt iedereen op een eigen tijdstip (maar uiterlijk half 10) beneden en verlangt dan pap of brood. De kinderen maken dat dan meestal zelf klaar en de groteren helpen daarbij de kleintjes. Maar zaterdag moest er een aantal kinderen op tijd de deur uit en speelde ik zo'n beetje voor buffetjuffrouw. De eersten die weg moesten waren Trijnie en Hans. Zij zouden als vrijwilliger gaan helpen op de Opvoedmarkt in Werkendam. Eigenlijk zouden Trijnie en Leendert gaan. Maar Leendert was vrijdag ziek thuis gekomen uit school. En één blik zaterdagmorgen op het zwetende hoopje ellende was genoeg om te zien dat hij níet naar die markt zou kunnen. Daarom snel Hans wakker gemaakt. En ja, die wilde Leendert wel vervangen. Improviseren maar weer. Trijnie wilde een broodje, Hans maakte wat pannenkoeken van de vorige dag warm. Intussen liepen Jan en Henk al rond te springen. Zij beliefden havermout. Daarna moesten Koos en Maria weg geholpen worden. Zij werden om half 10 opgehaald om met de natuurclub bomen te gaan planten in het Beverbos in de Biesbosch. Behalve hulp bij het ontbijt hadden ze ook hulp nodig bij het aantrekken van oude kleding, laarzen, handschoenen etc. Precies op tijd stonden ze klaar. En half 10 was dan ook nog het tijdstip waarop Maaike op een feestje werd verwacht. Die moest dus juist feestelijke kleding, mooi gekamd haar, een kadootje, een tas met zwemkleding én ook een ontbijtje. Hè, hè. Om half 10 waren Willem en ik dan toch eindelijk zelf aan de beurt. Een kop koffie, een bordje havermout en een krantje. Even een relaxmomentje. Niet te lang, want het werk in de keuken wachtte. Ik had drie brooddegen gemaakt en de volgende drie moesten snel in de kneders. Ik had tot 13.00 uur de tijd voor het bakwerk van deze zaterdag. Dat waren niet alleen zes volkorenbroden, maar ook nog eens 48 muffins. Twaalf voor onszelf voor bij het zondagse kopje koffie en 36 om mee te nemen naar het verjaardagsfeestje van Willem z'n moeder. Maar goed. Met twee ovens (één gewone en één combimagnetron) gaat zoiets toch ook wel weer snel. En tussendoor moest er natuurlijk ook gewoon opgeruimd worden enzo.
Het lukte om om half 1 met een halve bezetting aan de lunch te zitten. Daarna vertrokken Willem en ik met twee kinderen naar Werkendam. We wilden graag bij de forumdiscussie op de Opvoedmarkt zijn. Willem parkeerde net z'n auto bij de school waar de markt was, toen Trijnie opgewonden belde:"Zijn jullie er bijna? Het gaat beginnen, hoor. Iedereen is er al!" Ja, ja, we komen er aan ....:-). Hijg puf, en dan beland je (dat is altijd zo als je ergens laat aankomt) op de voorste rij in een volle aula. Maar leuk was het! Het thema was: de professionalisering van de opvoeding. Het ging daarbij over onzekerheid in de opvoeding. Eén van de forumleden vond dat het erg belangrijk is, om veel boeken te lezen over de ontwikkeling van kinderen. Een ander was het daar niet mee eens. Die vond dat je van al dat lezen alleen maar onzekerder wordt en dat je beter meer vanuit je gevoel te werk kunt gaan. Wat is een uur dan kort, als daar lekker over heen en weer gesproken wordt. Ook de zaal kwam goed aan de beurt. Heel leuk.
Na die forumdiscussie was de markt eigenlijk voorbij. Maar ik ben nog snel even langs de kraampjes gestekkerd. Dat was ook nog wel leuk voor de kinderen. Want hier kregen ze een ballon, daar een pen en verderop een kleurplaat. Geweldig toch?
Mijn zus Maria, die de markt heeft georganiseerd, vroeg ons, of we op de terugweg twee vrijwilligsters wilden thuisbrengen. En zo speelden we nog even voor taxi. Een ritje naar Hardinxveld en een ritje naar Nieuw-Lekkerland en daarna dan naar huis. Het was inmiddels half 5. De planning was, dat we om half 6 aan de erwtensoep zouden gaan, want om 6 uur moesten we in de auto zitten om naar het zaaltje te gaan, waar schoonmama haar 75ste verjaardag zou vieren. Ik had dus nog precies een uur de tijd om niet alleen de boel, maar ook de kinderen op te kalefateren. Nu heb ik het tijdperk van 'zondagse' jurkjes en pakken voor naar zulke feestjes al lang achter me gelaten. Niemand wordt daar immers blij van. De kinderen mogen niet knoeien, maar worden tóch vies. Dan moet moeders dat allemaal maar weer schoon zien te krijgen. Enzovoorts. Nee hoor, gewoon schone kleding en verder roepen we dan:"Als je haar maar goed zit." En daar besteden we dan wel even aandacht aan. Een vlechtje hier, een gelletje daar en gaan met die banaan.
Compleet van de leg vond Willem het zelfs niet nodig om voor de erwtensoep aan tafel te gaan. Dus zakte iedereen op een bank of in een stoel en kreeg een bakje erwtensoep met een kadetje aangereikt. Het leek wel vakantie.
En 's avonds was dan het feestje van oma. Zo leuk, om iedereen weer eens te zien! We hebben een heel grote familie en het was dan ook erg bijzonder dat bijna iedereen er was. De grote verrassing was wel, dat de broer van mijn schoonmoeder stiekum was overgekomen uit Tenerife. Wat een big surprise!! Ik vond het zó leuk voor mijn schoonmama!
We hadden het erg gezellig. Het werk deden we met elkaar: koffie met taart serveren, hapjes en drankjes. En Willem was gestationeerd bij de sjoelbak die we hadden meegenomen. De halve familie heeft wel een poging gedaan om een reuzescore te gooien op die oude plank. Wat blijft zoiets toch leuk!
Na afloop van het feestje ruimden we alles op. Mijn zwager heeft zijn persoonlijk record afwassen verbroken. Want ja, met één vaatwassertje begin je niet zoveel, als je met een mannetje of 70 - 80 bent :-).
Om half 11 waren we thuis. En ja, toen was ik eens écht moe. Maar wel voldaan! Zo mogen dagen best vol en druk zijn.
