Willem z´n tasje staat klaar. Morgen moeten we al vroeg op stap naar het ziekenhuis. Willem moet geopereerd worden. Z´n galblaas wordt verwijderd. We zijn blij, dat hij toch nog betrekkelijk snel aan de beurt is. Ik las dat in het Noorden de reguliere zorg weer wordt opgeschort vanwege corona. Het had toch wel jammer geweest, als het niet door kon gaan. Sowieso heeft het er om gespannen, al was dat vanwege een andere reden:
Vanmorgen werd Willem al vòòr negen uur gebeld door het ziekenhuis. Ze misten nog een bloeddrukmeting. En ja, die moest per se in het ziekenhuis worden gedaan. Echt efficiënt, als je dan voor een bloeddrukmeting heen-en-weer moet rijden van Bleskensgraaf naar Dordrecht. Maar goed.
Om 11 uur had Willem de afspraak voor die bloeddrukmeting. Bleek z´n onderdruk 118. Veel te hoog dus. Hij mocht weer terug naar de wachtkamer, dan zouden ze na 10 minuten nòg een keer meten. Zo gezegd, zo gedaan. En hoewel de bloeddruk toen wel wat beter was, was hij nog steeds te hoog. Er werd een anesthesist bij gehaald, die het nog een keer goed bekeek. Hij besloot, dat de operatie door kon gaan, zij het dat er iets meer kans is op complicaties. Pfff.
Intussen zit Willem hier nu ongeveer elk uur z´n bloeddruk te meten, in de hoop, dat die ineens de waarde heeft van die van een jonge vent ;-).
Als alles goed gaat, mag ik m´n lief ergens in de loop van de middag weer ophalen. En dan ga ik hem maar eens fijn een poosje vertroetelen. Doordat het een dagbehandeling is, zou je er zomaar licht over gaan denken. Willem had z´n manager verteld, dat hij op vrijdag geopereerd moest worden en zei daarbij, dat hij nog niet wist, of hij op maandag wel zou kunnen werken. ¨Dat zal toch nog wel niet?!¨ reageerde zijn manager. En nee, dat is inderdaad niet de verwachting. Het duurt 1 tot 2 weken, voordat je weer aan het werk kan, lazen we in een foldertje. Dat wordt dus een soort lange paasvakantie.
Vanwege corona proberen ze in het ziekenhuis zo efficiënt mogelijk te werken. Als het even kan, gaat het online of telefonisch. Het gevolg is, dat je maar minimaal wordt geïnformeerd, is onze ervaring. Je krijgt een stapeltje foldertjes toegestoken en dat is het zo´n beetje. En uiteindelijk gaat het niet eens echt efficiënter dan voorheen. Zo was de intake bij de anesthesist bijvoorbeeld telefonisch. Eerst moest Willem een lange vragenlijst invullen en die mailen of uploaden. Daarna kwam dus dat telefoontje met min of meer dezelfde vragen. Vervolgens moest Willem alsnog naar het ziekenhuis voor het hartfilmpje. En op een andere dag, op een andere locatie, voor de bloeddrukmeting. Longen zijn niet beluisterd. Iets wat volgens mij altijd standaard gebeurde tijdens de intake bij de anesthesist. Afijn. Het zal allemaal wel. De logica van de maatregelen ga ik echt niet meer proberen te begrijpen.
Voor nu ga ik zo langzamerhand het brood eens uit de oven halen en dan de wieg maar in. Er wacht me morgen een drukke dag.
