maandag 8 juli 2024

Raar

Vanmorgen zijn Willem en Henk vertrokken. Ze zijn samen met Dirk en Jan een paar dagen wandelen. Ze zijn begonnen in Maastricht en hopen woensdagavond in Spa aan te komen.

Ik ben nu dus bijna alleen thuis. En dat is op z´n minst raar :-). Alleen Hans is nog thuis, maar die hoopt woensdagochtend vroeg ook op vakantie te gaan. En dan ben ik dus heus alleen! (nou ja, met hond en kat en kippen).

Overdag had ik er vandaag niet zo´n erg in. Samen met Maria heb ik de hele dag in de shop gewerkt. We zijn vooral kei- en keihard bezig om alles voor de fair af te krijgen. Tot op heden lukt dat nog wel zonder stress. Al hebben we echt wel kriebels, hoor. Het komt nu zó dichtbij. Het is al over twee weken! Er is al heel veel ingepakt. Maria schat het op 75 procent:


Vandaag hebben we het restant wonderpannen schoongemaakt, geassembleerd en ingepakt. Ook die staan nu allemaal keurig geprijsd en gelabeld op zolder.


Natuurlijk gaat ook het gewone werk door. Elke dag proberen we alle weborders de deur uit te doen. Kortom: we vervelen ons geen moment :-).

Tijdens de lunchpauze en met de thee hebben we fijn buiten gezeten. Willem is vanmorgen extra vroeg opgestaan, om vóórdat hij wegging, de nieuwe parasol te installeren. Vorige week had hij al een gat gegraven en zaterdag had hij samen met Hans beton gestort. Vanmorgen hebben Willem en ik de parasol geplaatst. Wat een joekel!



Aan het einde van de middag vielen hier wat spatjes regen. Maar het doek van de parasol is waterdicht. Ik heb hem dus gewoon uitgeklapt gehouden en Hans en ik hebben er samen gezellig onder zitten eten. Het gaf echt een terrasjes-gevoel :-).


Vanavond heb ik lang in de tuin gewerkt. Emmers vol onkruid kwamen er uit! Wat knapt het weer lekker op! Er zaten veel Japies:


Als je eenmaal bezig bent met wieden, is het gewoon een beetje verslavend. Maar ik had nog meer te doen, dan de tuin. ´k Heb de keuken gekuist, ben met zuurdesembrood bezig, met melkkefir, met waterkefir...altijd wat te rommelen. En tenslotte heb ik ook nog wat gebreid. Ik ben nu bezig aan een vestje voor de baby, die Maria verwacht. Er gaan vijf bollen wol in en ik heb bedacht, dat ik elke week een bol weg wil breien. De komende twee weken zal dat wel lukken, maar tijdens de fairweek verwacht ik geen steek te breien. Dat ´moet´ ik dan die week daarna maar inhalen. Dan hopen we heerlijk een weekje te gaan kamperen. Wat verheug ik me daar op! 

De mannen hebben intussen hun eerste wandeldag erop zitten. Ze troffen het met het weer!