Vorige week had in ineens zin om weer eens zelf yoghurt te maken. Ik doe dat niet altijd, maar met vlagen. Zelfgemaakte yoghurt is heel lekker en als ik het maak met de rauwe melk die we bij de boer halen, is het ook een stuk goedkoper.
Ik had wat fotootjes van de yoghurt op Insta gepost en het verbaasde me, hoeveel mensen dan vragen, hoe dat moet enzo. Ik heb het hier op mijn blog al verschillende keren opgeschreven en het staat ook in mijn kookboek (waar allemaal van die lekkere en vooral eenvoudige recepten in staan). Maar voor nieuwe lezers is het misschien toch wel handig als ik het hier nog een keer deel:Je hebt nodig:
1 liter melk (maakt niet uit welke. Wij vinden rauwe boerenmelk het lekkerst)
2 eetlepels yoghurt (maakt niet uit welke. Ik neem volle yoghurt)
Hoe ga je te werk:
Verwarm de melk tot hij bijna kookt. Laat de melk dan afkoelen tot je je vinger er 10 tellen in kunt houden zonder ´au´ te roepen. Doe de melk in een glazen pot/een pan/een emmertje of iets dergelijks. Roer de yoghurt erdoor. Sluit de pot/pan/het emmertje losjes af en zet hem warm weg. Dat kan bijvoorbeeld onder een theemuts, in een hooimadam, in een hooikist, in een slaapzak gewikkeld, tussen de kussens in je bed. Laat hem zo tenminste 8 uur staan en klaar is je yoghurt. Houd 2 eetlepels apart voor de volgende keer. Ga net zolang door totdat de yoghurt niet goed meer dik wordt. Dan is het tijd om weer eens een pak yoghurt in de winkel te kopen en daarmee opnieuw te gaan kweken.
Zoals ik al schreef, kun je yoghurt ook heel goed in de hooimadam maken. Ik heb mijn hooimadam al bijna 12 jaar. En net zoals ik met vlagen yoghurt maak, gebruik ik mijn hooimadam ook met vlagen.
Een hooimadam werkt hetzelfde als een hooikist. Het is een soort zak van dubbel katoen, dat opgevuld is met zuiver wol. Die wol isoleert. Je zet eenvoudig een pan in de zak en dan strik je hem dicht. De hooimadam houdt de inhoud naar believen warm of koud. Op deze manier kun je van alles garen of warm houden, zonder dat het energie kost en zonder dat er iets kan aanbranden.
Ik gebruikte de zak vorige week om stoofpeertjes te garen. Je brengt hiervoor de peertjes aan de kook, zoals je dat gewoonlijk doet. Bij mij gaat er altijd een kaneelstokje (of 2), wat suiker en een scheut vruchtenwijn en water in. Zodra de peertjes goed aan de kook zijn, zet je de pan in de zak. Na een aantal uren kijk je of de peertjes al naar je zin zijn. Ik houd van echt diep donkerrode peertjes en na één zo´n ronde in de hooimadam zijn ze nog niet rood genoeg naar mijn zin. Je kunt de peertjes dan nogmaals aan de kook brengen en voor de tweede ronde in de hooimadam zetten. Een andere mogelijkheid is om dat laatste stukje gewoon op je fornuis te doen. Het scheelt intussen toch gas of elektriciteit.
Je kunt er ook een pannetje eten voor laatkomers in warm houden. Of bijvoorbeeld een stapel pannenkoeken, die je vast een paar uur van tevoren bakt (handig voor een kinderfeestje). Maar je kunt er evengoed een bak ijs in zetten, om het ijs net iets zachter (en smakelijker!) te hebben bij het opdienen. Afijn. Tot zo ver de loftrompet op mijn oude trouwe hooimadam :-).
Op donderdag heb ik mijn ´rustige´ dag. Op die dag verzend ik meestal geen pakketjes, omdat het Maria´s vrije dag is. ´Rustige´ is wel tussen aanhalingstekens, want deze dag wordt meestal gevuld met allerlei klusjes. Vorige week besloot ik om nog maar weer een ochtendje advocaat te maken. Ik had een bestelling van 57 kleine potjes en had uitgerekend, dat ik daarvoor 5 keer een bus moest maken. Dat is toch 2 1/2 uur werk. Fijn om dat zomaar ongestoord en achter elkaar te kunnen doen!
Op vrijdag hadden we de drukte van de nieuwsbrief. Maria en ik hadden alles heel goed voorbereid en we hadden afgesproken, dat we níet zouden gaan stressen. Gewoon order na order picken en inpakken en tevreden zijn met wat er aan het einde van de dag naar de post kon.
In deze houding was ik ook volledig ontspannen, toen de huiskamer ingenomen werd door een Jarig Jetje! Naomi was jarig en omdat Maaike en Jaap in een klein huisje wonen, had Maaike gevraagd, of het bij ons kon gevierd worden. Natúúrlijk! Hoe leuk! Maaike had het allemaal heel leuk bedacht. Alle kleine nichtjes en neefjes waren uitgenodigd om met de lunch poffertjes te komen eten. En zo kwam het dat er 9 kindjes van twee jaar en jonger kwamen binnenrollen met een legertje jonge moeders :-). Wat was Naomi jarig! En wat werd ze verwend! Het was echt een super leuk feestje zo midden op de vrijdag.
Voor zaterdag had ik, zoals gewoonlijk, weer voor twéé dagen plannen. Dus niet alles lukte. Maar veel lukte gelukkig wél. Als eerste wilde ik m´n was klaar hebben en het huis lekker poetsen. Die was heb ik altijd wel voor het ontbijt af. En dan denk ik, dat ik met twee, drie uurtjes m´n huis wel gepoetst kan hebben. Maar dat is altijd méér werk, dan ik denk. Vooral als ik het góed wil doen. En op deze dag stond ik in de poets-modus. Dat moet je vooral laten gebeuren. Ha, ha.
Ik begon met het stofzuigen van de zolder. Dat doe ik niet elke week. Maar omdat ik m´n was daar droog, is het toch echt wel eens nodig daar goed te stofzuigen. Daarna zakte ik naar een verdieping lager en wilde de douche een flinke schrobbeurt geven. En ik vond het hét moment om nu eindelijk eens die kapotte lampjes in het plafond te vervangen. Er waren er inmiddels drie kapot en dat was ook echt al heel lang. Ik klom op een stoel om te kijken hoe die lampjes eruit moesten. Dan wilde ik Willem vragen om even bij de Hubo nieuwe te gaan halen. Dat eruit halen bleek lastiger dan gedacht. Uiteindelijk stonden zowel Willem als Henk in de badkamer om te kijken, of zij het voor elkaar kregen. De armaturen zijn wat roestig en vandaar dat het allemaal niet soepeltjes ging. Maar het is gelukt hoor. Uiteindelijk blonk te badkamer én baadde alles in nieuw licht. Hoe blij kun je met zoiets onnozels zijn!
Ik werkte stug door. Henk z´n kamer, Hans z´n kamer, de overloop, het kamertje waar Julian z´n bedje staat, en dan de trappen af naar beneden. Ik was al tenminste een uur verder en moest de hele benedenverdieping nog. Nou, hup dus! Door!
Ook de badkamer beneden kreeg een extra beurt. Compleet met baksoda en azijn door de afvoerputjes. Ook daar blonk en glom alles weer.
Op onze slaapkamer wachtte nog een vies klusje. Ik had een mailtje gekregen, dat de watermeterstand doorgegeven moest worden. Die watermeter zit onder een luikje in een hoekje van onze slaapkamer, ónder de vloer. Het is al een gedoe om dat luikje op te tillen, want dan moeten eerst twee stukken plint losgehaald worden. Dan dat luikje omhoog en daaronder is het zó vies en vochtig. Bleh! Ik veeg dan, hangend in de opening, het glaasje van de meter schoon en houd m´n mobiel in het gat om een foto te maken. De foto vergroot ik op mijn mobiel en dan kan ik zo de meterstand aflezen. Ziezo! Dat is ook weer voor een jaar gedaan. Luikje dicht, plinten terug en klaar.
Gisteren, zondag, werd in de avonddienst de kleine Walter gedoopt. En zo kwam het, dat we aan het eind van de middag naar de gemeente in Klaaswaal reden, waar Koos en Willemijn naar de kerk gaan. Het maakte de zondag anders dan anders. Ook al, omdat er ´s morgens in onze eigen gemeente een dominee was, wat niet zo heel vaak het geval is. Zowel de dominee ´s morgens als die van ´s avonds preekte uit Lukas 1, al hadden ze niet dezelfde tekst. ´s Morgens ging het over de lofzang van Zacharias, die de dominee zo mooi ´de geloofszang van Zacharias´ noemde. ´s Avonds ging het op wat daaraan vooraf ging; de besnijdenis en naamgeving van Johannes de Doper. Het was weer een gedenkwaardige zondag.
En toen was het vandaag weer gewoon maandag. Een fijne werkdag. Maar o, wat was het koud! Zo´n gure wind! Gelukkig hoefde ik niet buiten te werken. Maar toch. In de shop is het frisjes en ik had vanavond een rood en heet hoofd, alsof ik de hele dag buiten geweest was ;-). Of kwam het misschien van dat heerlijke prakkie zuurkool met een kuiltje jus?
