vrijdag 2 augustus 2019

Zomer19-journaal#7

Ik zit heerlijk in m´n bedje in de Safaritent op ¨De Grebbelinie¨ in Renswoude. M´n lijf doet hier en daar zeer. Maar dat maakt niet uit. We hebben dag twee en drie op de Fair er nu op zitten. Nog één dag.
Het zijn intensieve dagen. Het is enerzijds gewoon keihard werken. Anderzijds heel erg genieten. Genieten van alle leuke ontmoetingen. Alle lieve woorden, warmte, ontroerende verhalen, knuffels en handdrukken van lezers. Genieten van alle grappige voorvalletjes, de hele dag door.

Bijvoorbeeld dat schattige jongetje, wat aan Maaike vroeg of ze ook Thijszeep had. Maaike verstond: Thais Zeep en dacht: ¨Wat zou hij nu toch bedoelen?¨ Het bleek dat zijn zusje helemaal enthousiast stond te zijn bij het stuk Jasmijnzeep, wat ze zag liggen. Jasmijn! Zo heette ze! Logisch dus, dat het jongetje hoopvol aan Maaike vroeg, of ze ook Thijszeep had :-).

Een grappige ontmoeting met een meneer met erg droge humor. We lagen in een deuk, toen hij vertelde dat hij op Nijenrode had gezeten. Ja .... het dak was lek... Willem wees hem fijntjes op de fles droge rode wijn, die hij in zijn hand had en zei: ¨Die fles is nog dicht en u bent nú al lollig.¨ Klapt die man die fles open, blijkt het een paraplu te zijn. Ha, Ha, wat hebben we gelachen. ¨Ja, ja,¨ zei de man, ¨en ik ben toch al tussen de zeven en de achtentachtig.¨ Hè??? Daar raakten we door van de wijs. Want zó oud hadden we hem nog lang niet geschat. Schaterend zei die man tegen Willem: ¨Maar dat ben jij toch ook? Tussen de 7 jaar en de 88 jaar?¨ O ja....

Vertederend vond ik ook de jongetjes, die met z´n vijven de workshop Cupcakes Versieren kwamen doen. Vanmorgen om half 12. Klompjes of laarzen aan. Het enthousiasme spatte er vanaf. Glunderend vertelde een van de jongetjes, dat ze  wel tot ´vanavond 8 uur´ op de Fair zouden blijven. Schitterend! En dat het intussen regende dat het goot, dat deerde ze geen zier.




De kinderen die na afloop van mijn lezing over Bijen Houden naar me toe kwamen met de vraag, of ze de dode bijen mochten zien. Ik had namelijk tijdens de lezing gezegd, dat wie dat wilde, na afloop nog wel even langs mocht komen, om een dode bij van dichtbij te bekijken. De verwondering over zo´n bijtje! Prachtig!

De vrouwen die zó enthousiast waren, dat ze élke workshop bij me deden.

De verhalen over ervaringen met, of herinneringen aan de Wonderpan, waar ik elke dag enkele demo´s van geef. Ook zo leuk, om dan ook weer tips en trucs te krijgen, die je weer door kunt geven.

De workshops Bak je eigen Brood, die altijd zó goed bezocht worden, dat de mensen tot buiten de tipi staan. Brood bakken is en blijft in de belangstelling staan bij veel mensen. De hele dag door krijg ik daar wel vragen over.



In de shop-tipi is het de hele dag een gezellige inloop. De mensen scharrelen rond, stellen vragen, maken een praatje. Er is ook vaak lol bij de tafel met wasbare maandverbandjes. Tja, toch beter om dat maandelijkse ongemak maar met wat lol te benaderen. Om dan vervolgens serieus de voor- en nadelen van wasbare verbanden te bespreken.

Ook heel leuk was het, dat vandaag, vlak voordat mijn lezing over Bijen Houden werd aangekondigd, de beiaardier een riedeltje op zijn beiaard speelde. Boudewijn Zwart is ook altijd van de partij en verzorgde verleden jaar de opening. Ik kreeg een ingeving en vroeg aan Willem, of hij aan de beiaardier wilde vragen, of hij de Bumble Bee wilde spelen. Nou: u vraagt, wij draaien hoor. Zó leuk!



Eigenlijk is alles even leuk. En zéker omdat we het met elkaar doen en een team zijn. Willem, Jan en Maaike zijn vooral in de Verkoop-tipi te vinden. Maria en Jelinde zijn vooral in de Workshop-tipi te vinden. Henk scharrelt om de tipi´s en verder dwaalt hij veel over de fair. Zelf pendel ik tussen de twee tipi´s in en ben voor de Bijenlezing in de Terdege-tipi te vinden.

Het verblijf in de Safaritent, ´s avonds na de Fair, is ook een leuke belevenis. Lekker douchen, lekker nakletsen, gezellig wat knabbelen, slapen en dan in de buitenlucht ontbijten. Het is toch een beetje vakantie zo!





Nog één dag hard werken. Gelukkig komen Dirk en Hans helpen met opruimen. En ook gelukkig is, dat we bij de eerste groep zijn ingedeeld, die het terrein op mogen, om hun kraam op te ruimen. We hopen dan ook niet al te lang na sluitingstijd van de Fair alles met elkaar ingepakt te hebben en terug naar huis te gaan. Overigens niet nadat we eerst de beloofde stop bij McDonalds hebben gemaakt :-).