De laatste dagen kreeg ik verschillende keren de vraag: ¨Wanneer schrijf je weer eens?¨ Poeh! Is het zó lang geleden, dan? Nou, eigenlijk valt het nog wel mee: een dag of tien. Tja, het was een beetje druk ;-).
Ik was druk met oma zijn. Ik was druk in m´n webshop. Ik was druk, omdat de workshops weer begonnen. Ik was in de moestuin bezig. Ik was in de keuken bezig. Ik poetste wat. Nou ja, eigenlijk was ik dus gewoon lekker van alles en nog wat aan het rommelen en vergat ik een beetje, om daar over te schrijven. Ik zal m´n externe geheugen (de foto´s op m´n telefoon) er eens bij pakken en m´n blog een beetje bijwerken:
Nu we vijf kleinkinderen hebben, die nèt, of bíjna twee jaar zijn, miste ik stoeltjes om bij de salontafel te schuiven. Ik had geluk. Toen ik op Marktplaats naar kleuterstoeltjes zocht, vond ik deze schattige beukenhouten stoeltjes in twee verschillende hoogten. Een mevrouw stopte met haar kleinschalige kinderopvang aan huis en deed de stoeltjes weg voor slechts 5 euro per stuk. Het handige is, dat ze stapelbaar zijn en dus niet al te veel ruimte innemen. Hè, wat kun je blij zijn met zo´n aankoop!
 |
| Vera was helemaal verrukt van ´de baby´ |
Vorige week hadden we drie dagen logé´s: Maaike kwam logeren met Naomi en Sem. Jaap was een paar dagen van huis en Maaike kwam daarom voor de gezelligheid heerlijk een paar dagen bij ons. Wat een genot, dat gekeutel van die kleintjes om ons heen! Op maandag kwam Maria ook een paar uurtjes met Esthertje. Het feest was compleet.
Naast voedingen, hapjes, papjes, slaapjes en luiertjes verwisselen, hebben we met z´n drieën ook nog wat inpakwerk voor de shop gedaan.
En zo deden Maaike en ik het op dinsdag ook: eerst de kinderen verzorgen, daarna het werk in de webshop. Dat ging met z´n tweeën alvast een stuk sneller, dan wanneer ik het in m´n eentje moet doen. En omdat het zulk lekker herfstig weer was, stelde ik voor, om ná het werk fijn een poosje met de kinderen te gaan wandelen. Ja, leuk!
Om een uur of drie sjeesde ik met de pakketten naar de post en Maaike maakte Naomi en Sem klaar voor vertrek. We reden naar het Alblasserbos bij Papendrecht. Dat is zegge en schrijven vijf minuten rijden met de auto en dan loop je ineens in een herfstbos. Heerlijk! We snoven de geur op van afgevallen blad en plukten wat late bramen. Het was genieten!
´s Nachts sliep Naomi met Maaike op één kamer en Sem apart op een andere kamer. Dat ging zo eigenlijk heel fijn. Ik heb intussen de bijnaam ¨Oma Tippie¨ (oma ´kippie´). Naomi vindt de kippen zó geweldig, dat ze midden in de nacht naar de kippen wilde kijken, toen ze wakker werd. Maaike heeft samen met haar naar buiten gekeken: ¨Kijk, Naomi, de kippen slápen! En jij gaat óók lekker slapen!¨ O ja :-).
´s Morgens kwam ze onze slaapkamer op gedrenteld en met veel armgebaren en een hoop gebrabbel verslag doen van de nacht.
De dagen vlógen zo maar voorbij en woensdag aan het einde van de middag zwaaiden we ze weer uit.
Op donderdag heb ik wat extra tijd in de keuken doorgebracht. Eigenlijk begon het al op woensdagavond. Toen heb ik een grote pan appelmoes gekookt van de appels van onze eigen appelboom. Donderdagochtend haalde ik de grootste rode kool van de tuin. Hij was meer dan twee kilo. De kolen zijn dit jaar een stuk kleiner gebleven dan vorig jaar. Maar met een kool van ruim twee kilo kun je toch echt een grote pan vol koken. Ik wilde een extra lekker maaltje koken, omdat Hans en Thirza eindelijk weer eens zouden komen eten. Ze zijn elk vrij moment aan het klussen in hun huis. Hans wilde het mooie droge herfstweer benutten om het dak te vernieuwen. De dakpannen waren meer dan 100 jaar oud en aan vervanging toe. Het dak was verder ook niet geïsoleerd. Het hele dak ging er dus af, werd geïsoleerd en kreeg nieuwe pannen. Het was best een monsterklus. Gelukkig hebben ze veel hulp gehad, maar het leeuwendeel en de eindverantwoordelijkheid lag toch echt op Hans z´n bordje. Hij heeft het vuur uit de sloffen gelopen, om het af te krijgen, voordat het weer omsloeg:
En na drie weken lang elke dag meteen uit het werk naar Mijnsherenland te crossen, daar snel een kroketje uit de frituur naar binnen te werken en tot na het vallen van de avond hard te ploeteren, was het nu tijd voor een extra lekker ´prakkie van ma´. Het werd hachee, rode kool, kruimige aardappels en zelfgemaakte appelmoes. Mmmm.
Behalve dat ik die dag dus lekker aan het smorrelen was, ging ik samen met mijn vriendin Wilma op kraambezoek bij de kleine Jort. Geertje lag nog prinsheerlijk op bed en de kraamzuster was er ook nog. Vanwege de keizersnede kreeg Geertje wat langer hulp. Zo konden we nog precies het speciale sfeertje van de kraamtijd meepikken.
En verder was ik die dag druk met de voorbereidingen voor de eerste workshop ´Bak je eigen brood´ van dit najaar. De workshopzolder had ik al eerder opgeruimd en schoongemaakt. Dat was fijn, want zo´n eerste keer moet je weer even inkomen en is het bakken van de voorbeeld-broden een hele klus. Daarbij kwam, dat ik erg veel last van mijn rug had en het laatste stukje bepaald moeizaam ging.
Maar het lukte. En ik voelde me echt blij, toen vrijdagochtend alles klaarstond om de twaalf deelnemers te ontvangen.
Het was een erg fijne groep, die kwam leren brood bakken. Het is altijd weer een verrassing, hoe de groep is. Deze groep was echt leergierig en had lekker veel vragen.
Na afloop was er nog iets leuks. M´n buurvrouw heeft een prachtige tuin vol dahlia´s en ze had gezegd, dat de mensen van de workshop een boeket mochten komen plukken. Een aantal dames heeft daar gebruik van gemaakt en ging met schaar en mesje naar de buuf voor een mooi herfstboeket. Zelf heb ik er ook één op de salontafel. Genieten!
Vaak komen de deelnemers aan de workshop van ver en maken ze er een dagje uit van. Nu is er in Bleskensgraaf doorgaans niet zoveel te beleven, maar op deze dag was er juist een kleding- en speelgoedbeurs. En daar werd dan ook weer een aantal mensen blij van. Die gingen daar nog even fijn neuzen.
Vrijdagmiddag weckte ik de rode kool, die donderdag overgebleven was. Steeds een paar potjes voor in de kelder, dan hebben we er van de winter ook nog lol van.
Zaterdag zette ik eerst de puntjes op de ´i´ in m´n huishouden. Henk was intussen hout aan het kloven. En toen we om een uur of twee allemaal klaar waren met ons werk, zijn we met z´n drieën even naar Papendrecht gereden. Henk had wat kleding nodig en we wilden even bij Jan om het hoekje kijken. Vlakbij Jan zit een bakkerijtje met lunchroom, waar ze allemaal speciale en lokale producten verkopen. We liepen er spontaan binnen en kochten vier vegan taartjes om mee te nemen naar Jan. Dat was echt een verrassing en Jan haastte zich om een speciaal, bijpassend kopje koffie te zetten: van hand gemalen koffiebonen, uit de percolator en met opgeschuimde havermelk. Mmmm.
Ziezo. Dat was dan in vogelvlucht tien dagen uit m´n leven. Ik ben weer ´bij´ :-)
