Vandaag heb ik in een zomers-sloom tempo toch lekker wat klusjes ter hand genomen. Al een poosje ergerde ik me aan de overvolle kinderjassenhaken en de al even overvolle schoenenmanden en -planken. Alles hing en stond een beetje door elkaar. Aan de haken hingen winterjassen, bodywarmers en een enkele zomerjas gebroederlijk naast elkaar. En wat niet aan de haken paste, lag gewoon lekker op de grond :-(. Sommige kinderen vonden dat wel een idee: jassen op de grond. Die namen niet eens de moeite meer om hun jassen aan hun eigen haak te hangen, maar lieten ze lopende-weg op de grond vallen. Een binnenkomend broertje of zusje ging er vervolgens gerust met modderschoenen overheen. Voilà, de puinhoop compleet. Boven de jassenhaken zijn planken voor de schoenen. Op de onderste plank staan 6 mandjes voor de schoenen van de 6 jongste kinderen. De rest is groot genoeg om bij de één na onderste plank (of hoger) te kunnen reiken en worden geacht dáár hun schoenen neer te zetten. De mandjes puilden uit: laarzen, schoenen, sandalen, te klein, kapot enzovoorts. Het gevolg: 's morgens stress, omdat er schoenen of jassen niet te vinden zijn! Ik ben rigoreus te werk gegaan. Alle winterjassen zijn van de haken gehaald. Voor de komende dagen wordt er lekker weer voorspeld en volgende week is het al de laatste week van april. Grote kans, dat het nog een keer bibberen zal worden, maar de winterjassen worden nu toch echt gewassen, versteld en opgeborgen. Daarna heb ik alle schoenen en laarzen op de tuintafel gedeponeerd en alle paren bij elkaar gezocht. Toen de kinderen uit school kwamen, mochten ze eerst langs de tafel: wijzen welke schoenen nog goed waren, welke te klein, welke kapot. Zo, dat ruimt heerlijk op. De schoenen passen weer keurig in de mandjes en op de plank. Alle winterschoenen en laarzen en te kleine schoenen, die nog naar een volgend kind kunnen, zijn opgeruimd in de schoenenbak onder één van de stapelbedden.
Morgen hoeft niemand meer naar z'n jas of schoenen te zoeken. Nu het regime nog even aangescherpt houden, totdat iedereen weer min of meer vanzelf z'n jas aan z'n eigen haak hangt en z'n schoenen op z'n plaats zet.
Een ander klusje was: de tuin. De op Goede Vrijdag gezaaide zonnebloemen groeiden helemaal uit de eierdoos. De worteltjes staken zelfs al dwars door het karton van de eiderdoos heen. Tijd om naar de tuin te verhuizen. Ik heb ze in de volle grond gezet en er nog even een 'kraag' van een oude limonadefles omheen gezet.
Dat is om slakken op afstand te houden en om te voorkomen, dat een ijverige tuinier de kleine plantjes omschoffelt. Het komkommerkruid (Bernagie) wordt trouwens ook al behoorlijk groot. Dat kan eind deze week ook de volle grond wel in.
Ik heb nog weer wat nieuw spul gezaaid. Ik kon alleen m'n afrikaantjes-zaad van vorig jaar niet meer vinden. Jammer. Ik vind die oranje plantjes altijd zo vrolijk. Ik denk, dat ik daarvoor in de plaats maar wat goudsbloemen zaai of koop. Die wilde ik toch al hebben om goudsbloemenzalf van te maken.
Een derde klusje was het uitzoeken van de kleding, die vanmorgen werd gebracht. Twee grote tassen vol. Ik heb alles op de tuintafel gestort en heb heerlijk in het zonnetje zitten sorteren.
Vanavond hebben we gesmuld van een enorme schaal sla. Ik had ijsbergsla, lollo rosso en veldsla door elkaar gedaan en er ook nog een groene en een gele paprika door gesnipperd. Met een lekkere (natuurlijk zelfgemaakte) dressing en gegarneerd met partjes ei zag het er zó voorjaarsachtig uit. Het smaakte super na alle stamppotten en andere winterkost. Ik had er gekookte en gebakken aardappels bij. Voor elk wat wils. En ook doperwten, want die horen hier bij sla ;-).
M'n computer is een minder optimistisch verhaal. Ik heb een Maxdata-laptop en Maxdata is sinds 1 januari 2009 uit Nederland verdwenen. Het gaat dus allemaal langer duren, dan ik aanvankelijk dacht. Voorlopig moet ik me redden met de gedeelde computer van Dirk.
