Het verplichte programma was trouwens ook totaal geen straf, hoor. Eerst had Willem met iemand een afspraak. Dat was lekker vroeg gepland: om 8.00 uur. Mooi, want nu kon ik eerst de kinderen naar school brengen en nog snel, snel door m´n huis heen racen. De wassen werden opgehangen en het avondeten vast voorbereid, zodat de kinderen enkel maar wat hoefden op te warmen. En natuurlijk werd er een tas met lekkers ingepakt. Verse sinaasappelsap, krentenbollen, een paar pannenkoeken, rijstwafels en noten. Ik was net met de laatste dingetjes bezig, toen Willem thuis kwam. We konden op stap! Ik gaf Dirk, die zou oppassen en voor de kinderen zorgen, de laatste instructies en daar gingen we.
Eerst naar Rotterdam. Daar stond Willem z´n auto in de garage en er was gebeld dat hij klaar was. In de huurauto reden we naar Rotterdam, wisselden van auto en gingen naar de volgende bestemming: Utrecht.
Ons kapotte fototoestel bleek niet meer te repareren te zijn en daarom hadden we op Marktplaats gekeken naar een nieuwe body. Willem had er één gevonden in Utrecht en had de deal gesloten. Voor 75 euro zouden we weer kunnen fotograferen.
We reden naar Utrecht, maar hadden daar nogal werk om op het opgegeven adres te geraken. Na de nodige wegomleggingen waren we eindelijk waar we zijn moesten. De body was precies goed en blij met de aanwinst reden we naar bestemming nummer drie.
Mijn vriendin Ellen had iets gekocht bij iemand in Alphen a/d Rijn. Wij zouden dat gaan ophalen, zodat we het van de zomer kunnen meenemen naar Zwitserland. Van Utrecht ging het dus naar Alphen. Intussen was het lunchtijd en daarom parkeerden we de auto op een parkeerplaats langs de rijksweg, stapten uit en genoten van de zon, het lekkers en elkaar.
Na de boodschap in Alphen wees de klok 14.00 uur en toen hadden we de tijd helemaal aan onszelf. We hadden bonnen voor vrij entree bij Naturalis in Leiden en hadden het plan om daarheen te gaan. We reden dus naar Leiden. Maar toen we daar aankwamen bedachten we, dat het eigenlijk zonde was om bij een temperatuur van 24,5 graden iets binnen te gaan doen. We wijzigden het plan en besloten om gewoon lekker door het centrum van Leiden te gaan boemelen. Kerk kijken hier, winkeltje daar, zoiets.
We parkeerden op de Kaasmarkt en keken meteen al onze ogen uit. Wat mooi allemaal, wat oud! We zagen een grote kerk en liepen daar op af. Het was de Hooglandkerk. Indrukwekkend groot, maar helaas niet open. We liepen verder en genoten. Van de boten in de grachten,
van een oude Franse autobus,
van het geweldige stadhuis,
van de Latijnse school (waar Rembrandt van Rijn nog op gezeten heeft),
van het Gerecht (met een toren uit de 13e eeuw!).
Al lopend vatten we het plan op om de Hortus Botanicus te gaan bekijken. Het was nog even zoeken, want de bewegwijzering was niet overal even duidelijk. Maar we kwamen er. Er bleek echter een renovatie aan de kassen aan de gang te zijn. Die konden we dus niet bezoeken. Dat was uiteraard niet erg, want de temperatuur was er niet naar om voor je lol in een kas te gaan lopen. Het leuke was, dat we vrijkaartjes kregen om later, als de renovatie klaar is, nog eens terug te komen in de Hortus. Gaan we vast doen.
Het was heerlijk in de Hortus. Het viel me wel een beetje tegen dat er zo weinig bloeide en ook vond ik het onderhoud hier en daar wel wat te wensen over laten. Maar goed. Het was toch wel genieten om daar te lopen onder die grote, oude bomen. Om te zien hoeveel planten er secuur bij elkaar verzameld zijn. Om nieuwsgierig in de Sterrenwacht rond te dwalen. Om uit te rusten op een bankje in de zon. Om overal studenten in het gras te zien zitten en liggen. Om lang te blijven hangen in de kruidentuin. Om ook bij de Hortus legio boten en bootjes te zien langsvaren met genietende mensen.
We werden er loom en dorstig van en besloten wat te gaan drinken in het Grand Café bij de ingang van de Hortus. We lieten ons op een loungebank zakken en bestelden wat te drinken. Willem wilde een biertje. Ze hadden er alleen biologisch bier. Leuk, dat is weer eens wat anders ;-).
Op ons gemakje slenterden we terug naar de Kaasmarkt. Wat zouden we nu eens gaan doen? Een hapje eten? Goed idee. Maar dan wel lekker aan de kust. Willem stelde de TomTom in op ´vermijd snelwegen´ en zo reden we van Leiden naar Scheveningen. Alles lekker rustig aan in opa-en-oma-tempo :-).
Aan de kust was het heerlijk, maar wel een stuk frisser. We zochten een fijn plaatsje op een terras van een strandtent en kregen de kaart aangereikt. Ook hier weer van alles biologisch en duurzaam en uit de omgeving. Anders doe je als restaurant volgens mij niet meer mee. Het rare was alleen, dat ze dan geen vegetarische hoofdgerechten op de kaart hadden. Als er toch iets duurzaam is...
Afijn. In overleg met de ober bestelde ik een groene salade met frieten en Willem koos voor een tournedos. De salade was verrukkelijk! Sla natuurlijk, maar ook groene asperges, gebakken champignons, croutons, lekkere dressing, mmm!
We (ik dan toch ;-) kregen het een beetje koud en vroegen of we het binnen mochten afmaken. Geen probleem. We kregen een plaatsje op een loungebank toegewezen en heel attent werd er een gelbrander dichtbij gerold. We werden er helemaal lui van. We namen nog een nagerecht, rekten de tijd samen nog wat, maar toen was het toch tijd om naar huis te gaan.
Wat is dat heerlijk, zo´n minivakantie. Ik was echt helemaal ontspannen en mijn batterij was weer opgeladen.
Dat bleek vandaag wel :-). Ik was niet te houden en had zóveel energie. Ik kwam ook eindelijk toe aan de uitvoering van dingen die al (heel) lang als plannetje door mijn hoofd spookten.
Zo was ik al heel lang van plan om van oude spijkerbroeken soort tuinzakken te maken om daar groenten/kruiden in de kweken. En vanmorgen moest dat stante pede uitgeprobeerd worden. Ik had al een stapel spijkerbroeken voor dat doel verzameld en haalde er één vanaf. Eén waarvan de knieën bijna door waren. Ik knipte de broek doormidden en spelde de pijpen af op de lijnen die ik wilde dichtmaken. Toen puntje bij paaltje kwam besloot ik om vandaag eerst maar eens één pijp te verbouwen tot kweekzak om te kijken of dat wat ik in mijn hoofd had ook uitvoerbaar was.
Het bleek zo simpel als wat. Binnen een half uur was mijn eerste spijkerbroekkweekzak een feit. Mooi dat ik weet dat het zo kan. Zodra ik een gaatje zie ga ik achter mijn naaimachien om een hele rits zakken te fabrieken. De Hangende Tuinen van Alblasserdam :-).
Intussen had zich nóg een plannetje in mijn hoofd genesteld. Ik had van Boele, De Planteneter, een e-boek toegestuurd gekregen: De Planteneter op vakantie. In dit boek staan 30 tips en 30 recepten om ook tijdens je vakantie plantaardig te kunnen blijven eten. Eén van de tips was om een Wonderpan mee te nemen, zodat je tijdens je vakantie (zelfs in je tent op een campinggasje) je eigen gezonde brood kunt bakken. Brood bakken zonder oven. Gewoon in de beroemde wonderpan. Dat móest ik uitproberen en wel meteen!
Ik maakte een deeg, zoals ik dat altijd doe, van 750 gram meel/bloem, 450 gr. water, 1 el gist, zout, en olie. Het deeg rolde ik na de voorrijs en de tweede rijs tot een lange rol, deed er sesamzaad op en legde die in de ingevette wonderpan.
Ik liet het deeg rijzen, maar zag al snel dat mijn gebrek aan ruimtelijk inzicht me weer eens parten had gespeeld. Dit brood ging nooit in de pan passen!
Uit voorzorg vette ik het deksel van de pan ook maar in en zette de pan op mijn petroleumstel. Binnen een half uur zag ik het brood het deksel van de pan optillen :-).
Ik bakte het brood net zolang totdat ik het een tikje aangebrand vond ruiken. Toen ik het deksel van de pan haalde, zag ik dat dat klopte. Aan de binnenkant van de tulbandvorm van de pan werd het brood net een beetje te donker. Ik klopte het brood uit de wonderpan door hem onderste boven te houden en wat te schudden en voilà, er rolde een prachtig brood uit de pan!
Nadat het wat was afgekoeld viel aan Maaike, die net hongerig uit school kwam, de eer om het brood te testen. Heerlijk brood! Maaike nam meteen maar drie sneden :-).
Wat mij betreft een succesverhaal. Al pas ik mijn recept een volgende keer aan aan 500 gram meel/bloem. Dan past het brood waarschijnlijk precies in de vorm.
Het e-book van De Planteneter is trouwens een aanrader. Te bestellen voor slechts 10 euro
En vanwege het prachtige weer heb ik ook maar weer eens mijn solarcooker voor de dag gehaald. Er stond een stamppot snijbiet op het programma. Rond de middag schoof ik een grote pan aardappels in de solarcooker. Ernaast was nog plaats voor een klein pannetje met wat olijfolie en drie grof gesnipperde uien. Tot een uur of 4 heeft de solarcooker in de zon gestaan. De temperatuur was continu zo´n 140 graden. Na vieren heb ik de aardappels en uien gewoon in de cooker laten staan. Die bleef nog heel lang op temperatuur. Tegen etenstijd heb ik de aardappels uit de cooker gehaald en er een puree van gestampt. De gaar gestoofde ui ging erdoor en ook de in stukjes gesneden snijbiet (van mijn moesdak). Ik kruidde de stamppot met zout en komijn. Voor de vleeseters had ik er sucadelappen bij gebraden en als toetje was er zelfgemaakte yoghurt met zelfgemaakte aardbeiensaus uit de voorraad. Wat heerlijk om op een redelijk niveau zelfvoorzienend bezig te zijn!
En wat heerlijk zo´n zomerdag met opgeladen batterij :-)
