donderdag 28 april 2011

Drukte van belang

Het is een drukte van belang in Luijkensteijn. Maandag, Tweede Paasdag, was Maaike jarig. Twaalf jaar is ze al weer en bijna van de basisschool. Waar blijft de tijd! Ze wilde graag een mobieltje voor haar verjaardag. Dat is hier zo'n beetje het standaard kadootje wanneer je 12 wordt, want dan heb je die meteen maar voor als je naar de middelbare school moet fietsen (17 kilometer vv). Ze heeft nog even getwijfeld welke mobiel ze kiezen zou. Er is ook zóveel te koop. Samen met Trijnie heeft ze hard gezocht op internet. Het verjaardagskado-budget is bij ons 50 euro. Het mobieltje dat ze koos was echter flink duurder. Maar dan wilde ze van haar eigen geld wel bijleggen. Bijna was de koop rond, toen een buurmeisje zei, dat ze nog twee goede mobieltjes had liggen en dat ze die ook gerust mocht overnemen voor een klein prijsje. Maaike vroeg Willem en mij om advies. Wij zeiden allebei hetzelfde: neem een voordelig mobieltje en neem er nog iets anders bij. En ja, Maaike was het er mee eens. Nu heeft ze een tweedehands (leuke en goede) mobiel én een paar mooie Birkenstocks die ze graag wilde. Ze is er helemaal happy mee.
Het werd een zomerse verjaardag voor Maaike. Uit de kerk kwamen Wim en Geertje meteen mee. We aten buiten aan de picknicktafel. Ik had een chocoladepudding gemaakt en daar maakte ik met een spuitbus slagroom snel een verjaardagspudding van :-).





Ik had ook zomerse taarten gemaakt: 2 kwarktaarten en een monchoutaart. Lekker!




Er kwam niet zo heel veel visite, maar het was erg gezellig en we zaten fijn in de tuin. We hebben op Maaikes verzoek gebarbecued. Uniek hoor, zo'n zomerse verjaardag in April!

Dinsdag moesten Willem en Trijnie weer naar hun werk en Dirk, Leendert en Hans naar school. De rest van de kinderen heeft vakantie. Ik vind het super onhandig dat die vakanties niet gelijk lopen!! 's Morgens moet ik de helft jutten om op tijd naar school/werk te gaan. De rest loopt vakantie te vieren. En 's avonds is het ook een crime. Dan moet je er een paar aansporen om aan hun huiswerk te gaan terwijl de rest leuke dingen doet. Waardeloos! Maar goed. Ik probeer me zo'n beetje over de twee kampen te verdelen. Soort multitasking, waar moeders nu eenmaal goed in moeten zijn :-).
Maaike en Maria mochten bij Constance (van Atelier Constance) komen om te zwemmen. Dus was ik een groot deel van de dag aan het heen en weer rijden. Henk reed steeds gezellig mee. En de meisjes hadden een fijne middag. Echt leuk en echt vakantie :-). Toen ik de meisjes om 5 uur haalde reed ik terug de file in. Willem was al thuis uit z'n werk toen ik nog in de auto zat. Maar hij is vast begonnen met koken. En zodoende kon ik bijna direct aanschuiven, toen we thuis kwamen.

Gisteren was het hoog tijd om hier weer wat puntjes op de i te zetten in het huishouden. In de meivakantie doe ik altijd de kledingwissel. Gisterenochtend heb ik daar hard aan gewerkt. Ik heb alles klaargemaakt voor Jan. Alle kleding gepast, uitgezocht, oude kleding opgeruimd, sokken/ondergoed/pyjama's nagelopen enzovoorts. Ik maak een lijstje met dingen die nog gekocht moeten worden en ga dan voor alle kinderen tegelijk op een morgen naar de stad. Dat hoop ik na de meivakantie te doen. Het lijstje is nog niet lang. Voor Jan moeten er alleen sokken bij komen. Voor de rest is zijn kast prima gevuld. Fijn! Iedere dag wil ik de kleding van 1 kind uitzoeken. Dan ben ik aan het einde van de vakantie klaar met deze klus.
Intussen rolde aan het einde van de morgen het huis vol. Er kwamen drie kinderen van mijn vriendin om Maaike nog met een kadootje te verrassen en meteen te komen spelen. En ook Geertje kwam aan fietsen. Het was lunchtijd en ik had nog maar driekwart brood in huis. Daar gingen we het niet mee redden. We waren met z'n elven. Daarom heb ik snel een grote kom wafelbeslag gemaakt en het wafelijzer op tafel gezet. Feest natuurlijk :-). We hebben lekker zitten smikkelen.
Na het eten is Geertje met Maria naar de opticien gegaan. Maria moest een brilletje en ze hadden gebeld dat die klaar lag. Ze bleven best een poosje weg. Maar ze waren dan ook op de terugweg meteen even bij oma langs gegaan om de bril te laten zien. Maria is het eerste brillenkind in ons gezin en heeft dus grote belangstelling :-)).
Daarna vertrokken Maaike en Maria samen met Geertje naar Streefkerk. Daar zouden ze naar de speeltuin gaan. De rest van de kinderen krioelden in en uit. En daar tussendoor probeerde ik nog zoveel mogelijk huishoudelijk werk te doen. De wassen lijken eindeloos. Maar wel heel fijn dat alles steeds buiten kan drogen!

Trijnie en Dirk gingen gisterenavond naar een Benefiet-diner ten bate van stichting Sosurwo. Zij hadden een fijne avond en Dirk kwam met twee grote bossen prachtige witte rozen thuis. Er was namelijk ook een veiling voor het goede doel en Dirk had bloemen voor mij gekocht! Lief!!

zaterdag 23 april 2011

Oranjefeest!


Al jaren is het op de basisschool waar onze kinderen op zitten de gewoonte om de vrijdag vóór de meivakantie Koninginnedag op school te vieren. Dit jaar was het allemaal een beetje anders, omdat de school al op vrijdag vrij had. Het Oranjefeest was verplaatst naar woensdag.
Het feest begon voor mij al wel eerder. Er zou namelijk een kleedjesmarkt zijn en dus was ik al een poosje bezig met het verzamelen van spulletjes. Dinsdagavond hebben we alles geprijsd en in dozen gestopt. Een kleed erbij, wisselgeld, ballonnen om de boel op te vrolijken enzovoorts. Koos werd met de minuut drukker...Pfff, hij was zó druk en opgewonden, dat hij het hele koor tot kwart over 10 uit de slaap heeft gehouden. Het werd dus een kort nachtje voor de kinderen. Maar dat werd het ook voor mij. Ik had beloofd om muffins te bakken voor de koffiehoek. Om 5 uur stond ik al naast m'n bed. Ik bakte 60 banaan-chocolade muffins en toen was het tijd voor het ontbijt. En het was niet te geloven, maar Koos stuiterde compleet z'n bed uit. Jan liep te simpen, dat hij niet naar school wilde. Die wil liever altijd alles 'normaal' hebben. En Henk ging vervolgens dat deuntje overnemen. Eer dat iedereen die ochtend ontbeten had, aangekleed was en met alle spullen bij Willem in de auto zat, zag ik zo ongeveer sterretjes! Ik nam een kwartiertje pauze om uit te blazen. Daarna schoot ik opnieuw achter het aanrecht, want ik had me ook opgegeven om pannenkoeken te bakken. De hele school kreeg tussen de middag een pannenkoekenmaaltijd aangeboden en je had je als vrijwilliger op kunnen geven om te bakken en klaar te maken. Ik stond op voor 3 pakken en dus ging ik snel aan de slag. Om 10 uur wilde ik kant-en-klaar in de auto zitten om naar school te rijden, want kwart over 10 begon het 'Zingen bij de vlag'. Het lukte allemaal precies. De pannenkoekenschaal had ik heel dik in folie en kranten ingepakt, zodat ze warm zouden blijven. Hans, die in de eerste klas van de Middelbare School zit, had vrij en ging gezellig mee. We kwamen op school aan, brachten de pannenkoeken in de klas en zochten buiten een mooi plaatsje op om de kinderen te kunnen zien. Het was een stralende dag en de kinderen straalden net zo hard als de zon. De vlag met wimpel wapperde vrolijk tegen de blauwe lucht. Klas na klas kwam het plein op en werd opgesteld. Wat een prachtig gezicht!



De directeur hield z'n praatje, maar dat viel een beetje in het niet omdat de geluidsinstallatie weigerde. Maar het ging toch allemaal om het zingen en dus gingen we dat maar snel doen. Meester H. begeleidde op de panfluit en plechtig klonk eerst het Wilhelmus en daarna volgde een heel repertoire van Vaderlandse liederen. Na het zingen trokken de kleuters in optocht naar De Alblashof. Dat is een verzorgingstehuis in de buurt. Zij gingen daar voor de oude mensen zingen. De rest van de kinderen vloog vol ijver naar hun kleedje om hun koopmanskunsten te laten zien. En er zaten zeker koopmannen en -vrouwen in de dop bij!




Het was een drukte van belang en er werden goede zaken gedaan. Het was alsof de kinderen het voor eigen zak zaten te doen, zo'n ijver legde ze aan de dag! Dat was niet zo. Het was voor het goede doel! De opbrengst van de kleedjesmarkt was bestemd voor de schoolbieb. Er was een kraampje met oude schoolbiebboeken, die opgeruimd werden. Daarvoor in de plaats zouden er frisse, nieuwe boeken aangeschaft worden. Een blik op de kraam en je zag dat dat geen overbodige luxe was. Mensen, wat een antieke boeken! Die boeken lazen we zélf in onze kindertijd. Voor ons dus nostalgisch gezwijmel bij die boekenkraam :-). De boekenkraam werd bemand door kinderen uit groep 8. Zij hadden ook een kraam met zelfgemaakte zeepkettingen en houten decoratieharten én ze exploiteerden de koffiehoek.



Er was een heus terrasje ingericht op het plein en dat zat de hele tijd goed vol met koffie drinkende en lekkers etende mensen. Toen ik een tijdje langs de kleedjes had gelopen en mijn pakezeltje Hans steeds meer afgeladen werd zag ik Geertje het schoolplein op komen. Die is met zwangerschapsverlof en heeft nu tijd voor dit soort leuke dingen. We streken neer op het terrasje, dronken koffie, aten taart en daarna ging ik samen met Geertje nog een keer het kleedjesrondje doen. Het liep zo langzamerhand al tegen het einde van de markt. Een goed moment voor mij om naar huis te gaan. Daar wachtte een behoorlijke puinhoop ;-). Ik had tot 1 uur de tijd om m'n handen eens flink te laten wapperen. Daarna was het tijd om de kinderen en de overgebleven spulletjes op te halen. Ze hadden allemaal een geweldige morgen gehad. Koos was schor en eindelijk gekalmeerd :-) en Henk zag er schattig uit met z'n muts die hij de hele dag op wilde houden. Het is echt een succes geweest. Ook voor de schoolbieb trouwens, want er is meer dan 1100 euro opgehaald. Daar kunnen heel wat boekjes van gekocht worden.
Ik heb geweldig leuke koopjes gescoord. Zo kwam ik klompjes tegen voor Henk. Die loopt hier thuis om de deur altijd op klompen. Zijn klompen waren bijna doorgesleten en ook bijna te klein. Kwam ik zo goed als nieuwe klompen tegen in net een maatje groter dan hij had voor maar 1,50.



Ook scoorde ik skeelers voor hem voor maar één euro. Dat zijn dingen waar je blij van wordt! Voor 12,50 heb ik heel wat schatten verzameld :-). Ook wat dat betreft vond ik het Oranjefeest super geslaagd. Ik heb minimaal zo hard genoten als de kinderen!

maandag 18 april 2011

Verzoekprogramma

Vandaag heb ik een klein verzoekprogramma. Het eerste verzoek is van Koos. Woensdagmorgen is er op school een feestelijk programma. (Alvast voor Koninginnedag). Er wordt gezongen bij de vlag op het schoolplein en door de kleuters bij De Alblashof. Daarna is er kleedjesmarkt. De opbrengst is ten bate van de schoolbieb. Koos wilde dat ik voor de kleedjesmarkt reclame maak op mijn blog. Bij deze dus! De markt is van half 11 tot half 12 op het schoolplein van de Ds. J. Beukelmanschool, Weversstraat 1 in Alblasserdam. Kom leuke koopjes scoren voor het goede doel :-). En puf daarna fijn uit in de koffiehoek. Er is koffie met o.a. eenvoudigleven-muffins ;-).

Het tweede verzoek is van Leendert. Hij zoekt al een poosje naar zaterdag- en/of vakantiewerk. Leendert is 14 (hoopt in juli 15 te worden), zit in de derde klas van het VéTO (Tweetalig VMBO), heeft een paar goede handen aan z'n lijf. Hij kan niet goed tegen de hele dag hetzelfde moeten doen. Liever iets met afwisseling. Hij is creatief, functioneert het best in een klein team, heeft duidelijke opdrachten nodig. Wie heeft/weet iets? Graag binnen een straal van ca 20 kilometer rond Alblasserdam. Reageren kan op eenvoudigleven@gmail.com

Verder vandaag genoten van het mooie weer. Ik had vanmiddag iets van: ik wil nóóit meer naar binnen :-). Alles wat buiten kon heb ik buiten gedaan: aardappels schillen, walnoten kraken, was vouwen en ook nog wat gezaaid: zonnebloemen, eenjarige stokrozen, tabaksplant, papavers en worteltjes. Vanavond heb ik met Leendert en Hans een aanhangwagentje kachelhout opgehaald bij de boer waar het zolang ligt opgeslagen. Dat wil ik morgen gaan sorteren (in kachelklaar, te klieven, te zagen) en dan het deel wat kachelklaar is stapelen. Er is nog een hoop werk buiten te doen. Eén van de houthokken moet nog gebeitst worden. Ik wil de grond in het kippenhok uitscheppen en over de tuin verdelen (goed bemest!) en dan wat zanderige grond terugscheppen. Kunnen de kippetjes fijn zandbaden. Nu doen ze dat steeds op een zanderig plekje in de tuin. Maar daar moeten over een paar weekjes de zonnebloemen gaan groeien! Verder moet er ook nog het nodige gedaan worden aan de dakmoestuin-in-wording. Ik wil alles half mei klaar hebben. Dan kunnen na de IJsheiligen alle opgekweekte planten in de blikken. Hè wat heb ik daar een zin in!

zaterdag 16 april 2011

Bijenkorf

't Was vandaag net een bijenkorf bij ons. De (werk)bijtjes vlogen de hele dag in en uit. Het was een gegons van jewelste. Ook náást ons huis klonk een luid gegons. De drie grote prunussen staan in volle bloei en dat trekt heel wat bijen, hommels en andere insecten.






Ik had gisteren Willem al mee naar buiten getroond om naar het gegons te komen luisteren. Het is zó'n fantastisch mooi concert. Eigenlijk zou je gewoon een bankje moeten kunnen neerzetten en eens een uurtje fijn moeten kunnen gaan zitten doezelen. Maar daar was vandaag geen tijd voor. Er staan al zeker drie weken een paar stapels pallets naast ons huis in de brandgang. Af en toe zaagde Leendert er een uurtje aan, maar dan kwam zwager H. weer een nieuwe portie afleveren. Heel fijn natuurlijk, maar ik begon me een beetje ongemakkelijk te voelen vanwege de rommelige brandgang. En dus móest er vandaag gezaagd worden!
Vanmiddag na het eten stroopte Willem zijn mouwen maar eens op en motiveerde Koos om hem te komen helpen. En daar begonnen de mannen :-).





De hele middag zijn ze zoet geweest. Wat een enorme hoeveelheid! Mij was de schone taak van stapelen toebedeeld. Een leuk klusje hoor. Ik doe dat altijd graag. Maar eerlijk gezegd ben ik door deze hoeveelheid toch wel een beetje gesloopt. Pfff. Eén hok zit nu afgeladen vol. De andere twee hokken gaan vol met de bomen die we kregen. Deze keer hopen we ruim voor de zomer het kachelhout voor de winter helemaal klaar te hebben. Dat is eerder nooit gelukt. Het geeft een fijn gevoel!





Intussen moest natuurlijk ook het gewone zaterdagwerk doorgaan. Veel wassen omdat ik van het mooie weer wilde profiteren. En verder: appeltjes drogen. Ik had een kist appels die niet lekker moesden. Ze waren gewoon te droog. Prima moment om mijn Zwitserse droogapparaat weer eens te voorschijn te halen. De appelringen erin en drogen maar. Ook de appelschilletjes heb ik trouwens gedroogd. Daar kun je appelthee van maken. Ik maak er een eigen theemengsel mee. Bijvoorbeeld zwarte thee met citroen- en appelschilletjes. Lekker!











Ook werd er soep getrokken. Kippensoep vandaag. Iemand vroeg me pas of ik eens wilde verklappen hoe ik soep maak zonder pakjes uit de winkel. Dat is helemaal niet zo moeilijk als je misschien denkt. Het kost alleen meer tijd. De smaak moet je langzaam uit verse groenten, kruiden en eventueel vlees trekken in plaats van dat je de snelle smaak van smaakversterker uit pakjes gebruikt. Voor kippensoep gebruik ik echte soepkip. Dat is oude kip, die lang moet trekken. Ik doe de kip in een pan en vul die met koud water. Ik breng het water tot tegen de kook en gooi er een flinke schep zout bij. Dan gaat de pan op het oliestelletje om de kip heel zachtjes en lang (een paar uur) gaar te laten trekken. Het laatste uur doe ik er kruiden en geurige groenten bij. Vandaag was dat een takje rozemarijn, peterselie en Oregano uit de tuin. De uitloop van een ui. Een doormidden gesneden ui en een gehalveerde prei. Daarna haal ik de kip eruit en laat die op een bord afkoelen. De bouillon zeef ik en laat hem afkoelen. Eventueel schep ik er dan wat vet vanaf. Ik pel de kip van de botjes en doe die in de bouillon. Ik breng het geheel weer tot tegen het kookpunt, doe er soepgroenten en vermicelli bij en laat de boel weer afkoelen. Maak soep altijd minimaal een dag van tevoren klaar. Verse soep is nooit zo lekker als soep van een dag oud. Denk erom dat wanneer je de soep opwarmt, dat je hem nooit laat koken. Dan wordt hij troebel.







Er kwamen vandaag nog twee verrassingen met de pakketdienst mee. Het ene pakket was een koffiepakket. Dat kreeg ik vanwege een bijdrage over Slow Koffie in Genoeg. Wat een verrassing! Het andere pakketje waren prachtige schoenen voor Maaike. Precies haar maat. Zo fijn!
Inmiddels is het rustig geworden in de bijenkorf. Al het hout is gezaagd, de wasmanden leeg, de appeltjes gedroogd, de zelfgemaakte frieten verorberd, de broden gebakken en de soep staat klaar. Echt zaterdagavond :-)
En we zijn niet vergeten te genieten ondanks het harde werken. Dat gaat ook prima tussen de bedrijven door. Kijk alleen maar eens naar m'n prachtige Japanse Esdoorn!



dinsdag 12 april 2011

Winterjas!

Zo, dat scheelde een hele (winter)jas met gisteren! Ik heb vanmiddag zelfs even de houtkachel aan gehad. En m'n zaaigoed heb ik maar binnen gehouden. Het was hier trouwens wel de hele dag zo goed als droog. De witte overhemdenwas heeft tenminste fijn aan de droogmolen gehangen en was al snel droog. De jongens die in Rotterdam op school zitten hadden echter fikse regenbuien gehad. Echt plaatselijk dus.

Het was hier vandaag al net zo 'gewoon' als gisteren. Toch zijn de gewone dagen juist zo heel bijzonder. Het is mij te vaak gebeurd, dat iets wat een 'gewone' dag leek te worden, veranderde in angst, verdriet of rouw. Dat maakt dat ik 'gewone' dagen altijd graag koester.

Wat deze dag toch een beetje speciaal maakte was de eerste rabarber van dit seizoen. Ik werd helemaal blij toen ik het zaterdag bij Van Os zag liggen. Iedereen is er hier dol op. Niet alleen op de moes, maar vooral ook op rabarbertaart. Dat is hier traditie: van de eerste rabarber wordt taart gemaakt. Vanmiddag bakte ik twee taarten. De ene diende vanavond bij het avondeten als toetje. We aten kipkarbonaadjes, gekookte aardappelen en gekookte witlof. En dus rabarbertaart toe. Mmm! De tweede taart stop ik in de vriezer in afwachting van een mooi rabarbertaart-moment.

Ik dacht dat ik mijn rabarbertaartrecept al eens gedeeld had. Maar ik kon het zo snel niet vinden. Ik tik het dus nog maar eens uit:

Verwarm de oven voor op 150 graden. Maak een cakebeslag van 150 gram (gesmolten) boter (of margarine of van beide een deel), 150 gram suiker, 3 eieren en 150 gram zelfrijzend bakmeel. Begin met het mixen van de boter en de suiker. Voeg één voor één de eieren toe terwijl je blijft mixen op de hoogste stand. Neem er de tijd voor. Hoe luchtiger, hoe beter. Schakel de mixer op de laagste stand en schep er het zelfrijzend bakmeel bij. Doe het beslag in een taartvorm. Neem ongeveer 750 gram rabarber. Maak die schoon en snijd ze in stukjes. Voeg suiker toe naar smaak (wij houden van behoorlijk wat suiker in deze taart) en drie eetlepels custardpoeder. Meng het goed door elkaar en leg het mengsel op het cakebeslag. Bak de taart in ca. 5 kwartier mooi bruin en gaar. Serveer lauw met een dot slagroom en/of een bolletje ijs.
Een lekkere variatie is om wat aarbeien aan de stukjes rabarber toe te voegen. Ook kun je variëren door vanillesuiker erbij te gebruiken of een lepel koekkruiden aan het cakebeslag toe te voegen. Eigenlijk is het een fantastisch basisrecept waar heel veel op te variëren valt!






maandag 11 april 2011

Gewoon Maandag

Wat vliegt zo'n dag toch om, hè! Zo doe je je ogen open en zo mag je ze bijna weer sluiten. Maar 't was wel een dag om vast te leggen! Wat een uitzonderlijk mooi weer was het. Vanmorgen toen wij opstonden lag er een prachtig dikke laag mist over de polder. Het was precies zo'n ochtend als bijna 7 jaar geleden, toen wij hier in dit huis voor het eerst wakker werden. Willem ging er samen met Hans even van genieten en liep naar de brug richting het Molenpad. Intussen dekte ik de ontbijttafel. Eén voor één kwamen de kinderen naar beneden. De één vol praatjes, de ander moeizaam wakker wordend ;-). Maria ontbrak. Die had het weekend bij haar nichtje gelogeerd. Raar hoor, als zo'n grietje er een paar dagen niet is. Wat is dat toch stil, als er één weg is!
Willem moest als eerste de deur uit. Hij moest naar de vestiging in België. Daarna vertrok Hans en bij de derde ronde verlieten de basisschoolkinderen het huis. Dirk zou een dag thuis werken en Leendert hoefde pas om kwart over 12 weg. Een rommelig dagje dus wat dat betreft.
Nadat ik de ontbijtboel had opgeruimd verdween ik in de badkamer. Even lekker m'n haar wassen en een plan de campagne maken voor deze dag/deze week. De badkamer is voor mij een broedplaats van ideeën. Eigenlijk zou ik er een potlood en kladblokje moeten neerleggen. Want veel van die prachtige ideeën verdwijnen nu met het badwater ;-).
Na het baden verzorgde ik de kippen en m'n dakmoestuin-in-wording. Alle plantjes kregen een slokje water en mochten fijn naar buiten. En nu ik toch aan het 'verzorgen' was zette ik meteen maar koffie voor de jongens en mij. Er waren nog twee puntjes taart over van het weekend. De jongens boften. Zelf nam ik een dikke plak snijkoek. Ook lekker.
Intussen belde een vriendin. Of ze 's middags met man en kids een bakkie kon komen doen. Ah, jawel. Verplicht buiten zitten :-).
Maar het zou de dag wel breken en dus zette ik de versnelling een tandje hoger. Er was veel rommel te ruimen, veel was weg te werken en, o ja, ook nog een enorme hoeveelheid kroten te koken. Die wil ik deze week inmaken in zoetzuur.
Ik porde Leendert op om wat hout te zagen. Mijn zwager had vorige week weer pallets gebracht en zaterdag was er niets van gekomen om daar aan te werken. Eigenlijk wilde ik dat Leendert de decoupeerzaag gebruikte. Maar hij wilde liever met de motorzaag aan de slag. Nou ja, met een zaagbroek aan, oordoppen in, een stevige ondergrond voor de te zagen pallets en een hoop waarschuwingen en raadgevingen ging hij dan aan de slag. Hij heeft fijn een uurtje gezaagd en één van de drie stapel pallets lag in pasklare stukken. Ik heb ze netjes in kratten gedaan, om ze vanavond naar het houthok te sjouwen en goed op te bergen.
De ochtend was alweer bijna voorbij. Tijd om de tafel te dekken voor de lunch. Leendert vertrok naar school en ik at met 5 kinderen een middagboterham. Henk is net als ik al een tijdje fan van stroop met kaas op brood. Mmm!
De kinderen vertrokken zonder jas naar school en in afwachting van de koffievisite vouwde ik nog maar weer een berg wasgoed weg.
Het was heerlijk om lekker in het zonnetje koffie te drinken! Dat was een goed plan van M. geweest. We hebben allebei een groot en druk gezin en soms moet je gewoon de boel de boel laten om elkaar nog eens in de ogen te kunnen kijken.
Tegen drieën moesten we elk weer ons eigen ding gaan doen. Ik poetste de keuken en wachtte tot de basisschoolkinderen thuis zouden komen. Maaike moest nodig nieuwe schoenen. Voor laarzen is het eigenlijk te warm. Maar vanmorgen trok ze ook nog eens de rits van haar ene laars kapot en dus was dat einde verhaal. Ze liep nu op te kleine schoenen en dat is bepaald geen pretje. We gingen naar Schoenenreus. Daar koop ik meestal de kinderschoenen (en ook die van mezelf). Ik heb dan wel één 'maar': ik koop alleen echt leren schoenen. Anders zijn ze zó kapot. Vaak slaag ik wel snel. Behalve voor Maaike. Die heeft heel brede voeten en bovendien nog steunzooltjes. Meestal komt het erop neer, dat ik met haar naar een duurdere schoenenwinkel moet. Maar toch beproefden we ons geluk. Eerst bij de damesschoenen (ze heeft maat 38). Later vonden we nog een half rekje kinderschoenen in haar maat. Helaas. We zijn niet geslaagd. Ze zal nog even met te kleine schoenen moeten lopen, want ik heb pas woensdag weer tijd om met haar op stap te gaan.
Het was hoogtijd om thuis de keuken in te duiken voor het avondeten. Er stond verse spinazie op het menu en dat is altijd een behoorlijke klus. Maar goed, het vlees was al gebraden en als toetje stond er yoghurt op de planning. Met een uur had ik de maaltijd op tafel en alle pannen werden schoon leeg gegeten. Heerlijk toch?
Vanavond heb ik niet zoveel meer gedaan als wat administratie en andere zitklussen. Juist toen we ons met koffie op de bank hadden geïnstalleerd werd er een reuzeleuk kadootje bezorgd: De Landlevenspecial Tuinen. Oh, wat heerlijk om te bekijken en te lezen. Inspiratie voor m'n dakmoestuin en voor kruidentheeën en nog veel meer. Super! Dit blad blijft voorlopig bovenop mijn leesdoos liggen. Die leesdoos is ook nog een leuk verhaal. Ik kijk wekelijks op marktplaats (en andere plaatsen) of ik het Kleine Huis Kookboek te pakken kan krijgen. Dat is echt een grote wens van mij. Tot nu toe is het niet gelukt. Maar twee weken geleden zag ik wél de hele serie van het Kleine Huis te koop aangeboden. Vroeger heb ik al die boeken met genoegen gelezen. En drie stuks staan er in mijn boekenkast. Ze blijven leuk om te lezen en bovendien vinden Maaike en Koos ze op dit moment ook heel leuk. Wat zou het een verrassing zijn om de hele serie te hebben! Ik bood 25 euro maar had nooit gedacht dat ik ze daar inderdaad echt voor te pakken zou krijgen. Ik vergat het bod spontaan, totdat ik een mailtje in m'n mailbox vond van de verkoper, die akkoord ging! Oeps, super. Alleen was er helemaal geen reden om mezelf zomaar een kadootje te geven. Nou ja, dan maar zónder reden. We zouden er per slot van rekening met z'n allen van kunnen genieten. En zo kwam er een prachtige doos Kleine Huis boeken over de post. Zo goed als nieuw! Tegelijk met het pakket Kleine Huis boeken kwam er nóg een doos boeken over de post: de presentexemplaren van de tweede druk van mijn boek. Die pasten er precies bij in de doos. En ook het boek 'Haar naam was Sarah' wat ik te leen heb. Nu nog het Tuinblad erbij en mijn leeshoekje is compleet.
En hierbij is ook de maandag compleet. De kop is er weer af ;-)

vrijdag 8 april 2011

Klachtafhandeling

Ik ben niet zo'n klager. Maar áls ik dan klaag vind ik het erg fijn als mijn klacht serieus behandeld wordt! En als je je klacht bij een bedrijf neerlegt dat zijn naam graag hoog houdt dan is dat gelukkig meestal ook wel het geval.

Ooit hadden wij een pot spercieboontjes van Hak waar een beest in zat. Griezels nog aan toe! Ik belde naar de consumentenservice en daar vroeg men mij het beest te verpakken en op te sturen. Na een poosje werd ik terug gebeld. Het beest was gedetermineerd. Het was een Noord-Afrikaanse sprinkhaan. Hij was met bonen en al meegekookt en vandaar misten er pootjes en was hij rood geworden. Als goedmakertje zou er een meneer wat komen brengen. Nee, die meneer nam géén spercieboontjes mee. Daar hadden we wel even onze bekomst van. Maar hij had wel een heel assortiment wat luxere groenten bij zich. Kijk, dat was leuk!

Een andere keer had ik beestjes in een pak rijst van Silvo. Ik plakte een paar beestjes op een reepje plakband en stuurde het zaakje op. Wat voor beestjes het waren heb ik nooit gehoord. Wel kreeg ik een excuusbrief en een doos vol lekkers (kruiden enzo) over de post. Dat was óók leuk!

Ik herinner me ook de keer dat ik in de supermarkt een brood had gekocht wat niet te eten was. Ik wist wel wat er aan de hand was: er zat geen zout in dat brood! Ik belde naar het nummer wat op de broodzak stond en een paar dagen later kwam er een meneer aan de deur. Ze hadden onderzoek gedaan naar mijn klacht en idd bleek er in een partij brooddeeg geen zout te hebben gezeten. Als goedmakertje kreeg ik een lekkere vlaai. Goede ruil!

Ook vorige week diende ik een klacht in. Ik was naar Bas van der Heijden geweest omdat ze fietslampen in de aanbieding hadden. Koos moet binnenkort verkeersexamen doen en zijn fiets miste nog een koplamp. Terwijl ik de lamp in mijn mandje stopte viel mijn oog op douchegel met een speciale halskraag, waarop stond: Probeer Gratis. Dat vind ik altijd erg leuke acties en dus belandde er een fles douchegel in mijn mandje. Hoe de actie precies in elkaar stak kon ik niet weten, want die info stond aan de binnenzijde van de kraag. Maar meestal moet je voor zo'n actie alleen maar je kassabon en je gegevens opsturen en daar ging ik dus vanuit. Ik lette er bij de kassa goed op, dat ik een bon kreeg en stopte die in mijn tas. Thuis besloot ik meteen het administratieve gedeelte van mijn aankoop af te werken. Ik pakte de kassabon uit m'n tas en maakte de halskraag los om de binnenzijde te lezen. In kleine lettertjes stond daar: insturen mogelijk tot 31 december 2010. Ja hoor! Ik baalde echt. Het ging om 2,50. Dat is misschien een luttel bedrag. Maar als je krap bij kas zit bedenk je (ik in elk geval) dat je daar wel 4 liter melk of 8 kilo bloem voor had kunnen kopen! Ik besloot er een mailtje aan te wagen en mailde mijn klacht naar www.lekkerdoen.nl Zoiets lucht al meteen op ;-). Binnen twee (!) dagen werd ik opgebeld door de filiaalmanager. Hij had mijn klacht ontvangen. Het bleek om een oude partij douchegel te gaan die in de actiebakken was gedaan. Hij vond mijn klacht terecht en stelde voor, dat hij mij die 2,50 zou vergoeden. Toch leuk! Vandaag is Koos met het bonnetje naar Bas gegaan en kwam met het geld terug. Ik heb de man een compliment gegeven voor de snelle en goede klachtafhandeling en voel me extra blij met de douchegel. Ik ga eens fijn van dat kadootje genieten :-)

Groei!

Vanmorgen had ik het mezelf al beloofd: eerst hard doorwerken binnenshuis, dan 'mag' je vanmiddag lekker buitenshuis aan de slag :-). En zo gebeurde. Ik ben binnen nog wel niet helemaal klaar, maar na de lunch hield ik het toch niet meer uit. Ik wilde van de zon gaan genieten!
Het zaad, wat ik twee weken geleden zaaide, is allemaal prachtig ontkiemd en het één en ander is zó hard gegroeid, dat ik het nodig moest gaan verspenen. Dat heb ik net lekker in het zonnetje zitten doen. Sla australian Yellow en Tomaat Thumbler Red zijn in potjes gegaan om meer groeiruimte te krijgen. Het grote voordeel van wat laatachtig zaaien vind ik, dat ik de plantjes nu niet eindeloos heen en weer naar buiten en naar binnen hoef te slepen om af te harden. Over een maand hebben we al IJsheiligen en kan alles naar buiten. Tot die tijd mogen de grotere plantjes overdag op de warmere dagen naar buiten om af te harden. De meeste plantjes zijn echter nog klein en houd ik nog in de vensterbank. Peper Fish is het traagst. Die moet ik gewoon de grond uit kijken :-). Maar inmiddels heb ik vijf kiemen en met een beetje geluk en veel goede verzorging worden dat dan toch vijf peperplanten.
De 'aanleg' van mijn dakmoestuin gaat in kleine stapjes. Dinsdag heeft Leendert vijf pallets naar boven gesjouwd. Drie liggen er klaar en twee staan er tegen de muur in de achterhand. Op iedere pallet passen 12 zonnebloemolieblikken, die de chinees voor me spaart. Ik zag van de week dat er al weer zes voor me klaar staan. Die moet Willem morgen maar even voor me halen. Als het zo doorgaat met de snelle groei kunnen over een week of twee de eerste 12 tomatenplanten wel in de blikken. Fantastisch idee dat we over zo'n 70 dagen de eerste tomaten van eigen dak kunnen oogsten :-).


woensdag 6 april 2011

Advertorial

Eigenlijk probeer ik de advertorial-logjes steeds aan het begin van een nieuwe maand te posten. Maar deze keer komt er nog een banner achteraan en maak ik graag een uitzondering. Het gaat dan ook wel om een bijzonder verhaal. Zoals jullie weten is Willem ict-er. Hij werk bij een AV-bedrijf. Zijn baas was tot voor zo'n anderhalf jaar geleden voor het grootste gedeelte van zijn tijd een 'buro-mens'. Maar hij heeft een hele ommezwaai gemaakt en is boer geworden! Hij fokt nu Limousin runderen. Het Limousin ras is een oeroud ras en komt oorspronkelijk van het Centraal Massief. Het wordt momenteel uitgevoerd naar 60 landen. Bij wordt er op een bijzondere en zorgvuldige manier met deze dieren gefokt. Je kunt alles over hun werkwijze lezen op hun site. Hoewel Cowporation nog een jong bedrijf is, is Dekker er toch al in geslaagd prijzen in de wacht te slepen. In het vakblad voor boeren "De Boerderij" stond daarover een leuk artikel "Teus Dekker kwam, zag en overwon" en een foto met de kampioenskoe op de Nationale Veekeuring te Putten op 27 November 2010:



Bij kun je dan ook prima terecht voor (h)eerlijke en voordelige vleespakketten. Wij hebben het vlees in ons gezin al uitgebreid kunnen testen, omdat het al twee keer als kerstpakket is uitgedeeld op Willem z'n werk. Ik schreef daar al eerder over. Ik beveel het van harte aan!

dinsdag 5 april 2011

Haar

Vandaag kwam de kapper weer op Luijkensteijn om de haardossen te kortwieken. Al jarenlang hebben wij dezelfde thuiskapper, die zo om de zes tot zeven weken alle mannelijke Luijkjes en één van de vrouwelijke Luijkjes onder zijn schaar door laat gaan. Ja, de vrouwen hoeven hier niet zo heel vaak geknipt te worden. Wij dragen ons haar namelijk lang. We laten alleen af en toe de dode puntjes eruit knippen.

Een poosje geleden kreeg ik een leuke vraag in mijn mailbox. Een vraag over haar! Een studente Fotografische Vormgeving, Jane van Raaphorst, had een wel erg leuk onderwerp bedacht voor een afstudeerproject: het fotograferen van haar als uiting van het geloof. Ik had daar nooit zo bij stil gestaan. Maar inderdaad kan haardracht een specifieke uiting van een bepaald geloof zijn. Denk aan de tonsuur bij monniken, de pruik bij joodse vrouwen enzovoorts. Jane had ontdekt dat haardracht bij streng gereformeerden ook wel een issue is. Zo dragen vrouwen en meisjes het haar lang (naar wat o.a. te lezen is in de Bijbel in 1 Korinthe 11). Haar vraag was, of ze me mocht fotograferen voor haar project. Nu, dat vond ik geen punt, hoor.
Op een zaterdagmiddag kwam Jane met haar vriendin als assistente en tassen vol indrukwekkende apparatuur en benodigdheden en ging aan de slag. Maaike, die ook net thuis was, kon ook mooi meedoen. Ze fotografeerde ons terwijl ik bezig was Maaikes haar te kammen. Later kreeg ik wat mooie foto's doorgemaild.
Ik denk vast dat Jane goed scoort met zo'n uniek project en met haar goede stijl van fotograferen!

maandag 4 april 2011

Vla in de herhaling én andere toetjes

In het vorige vla-logje heb ik vooral over custardvla geschreven. Maar échte vanillevla maak je heel anders. En échte vanillevla smáákt ook heel anders! Die is wat smaak betreft werkelijk niet te evenaren. Punt is, dat echte vaillevla best prijzig is vanwege nogal dure ingrediënten. Maar daar is in tijden van een dunne portemonnee natuurlijk best mee te sjoemelen.
Eerst dan het recept voor de échte, helaas prijzige, in smaak onovertroffen, zelfgemaakte vanillevla :-).

Neem een middelgroot ei en kluts dat in een hittebestendige schaal met 40 gram maizena en 75 gram suiker tot een lichtgele, schuimige massa.
Breng intussen 1 liter melk met een in de lengte opengesneden vanillestokje LANGZAAM aan de kook. Het moet langzaam, omdat dan de vanillesmaak goed in de melk kan trekken. Als de melk kookt giet je die al roerend in de hittebestendige kom met het ei-maizena-suikermengsel. Zorg ervoor dat je een mooie gladde vloeistof krijgt. Giet de massa terug in de pan en breng de vloeistof al roerend aan de kook. Je krijgt nu een prachtige, lobbige vla. Laat de vla nog een paar minuutjes zachtjes doorkoken. Je kunt nu het vanillestokje eruit halen, maar zelf doe ik dat pas wanneer de vla is afgekoeld. Je laat de vla afkoelen met een velletje huishoudfolie er overheen om een vel te voorkomen. Smullen maar!

Wat deze vla duur maakt is vooral het vanillestokje. In tijden van 'geen cent te makken' kan je de vla voordeliger maken door het vanillestokje te vervangen door een paar druppels vanille-essence of door een deel van de suiker te vervangen door één of twee zakjes vanillesuiker.

Met bovenstaand recept kan je naar hartelust variëren. Zo maak je eenvoudig chocoladevla door het vanillestokje weg te laten en twee (of meer naar smaak) volle eetlepels cacao toe te voegen. Hopjesvla kun je maken door een deel van de melk te vervangen door sterke koffie óf door twee eetlepels instantkoffie toe te voegen. Caramelvla maak je door de suiker uit het originele recept eerst in een matig hete pan te laten caramelliseren en daarna de melk toe te voegen en aan de kook te brengen. Een klein scheutje rum en een flinke hand rozijnen toevoegen en, voilà, rum-rozijnenvla. Enzovoorts.

Als je echt goedkoop uit wilt zijn vergeet je het vla-recept van hierboven en ga je te werk met melk, suiker en maizena. Ook dan kun je een heerlijk toetje maken en heel veel variëren. Maar, eerlijk is eerlijk, het wordt géén lobbige, enigszins luchtige vla. Want dat krijg je alleen als je ei gebruikt. Ik heb het recept voor maizenapap al wel vaker gegeven. Het is uitermate eenvoudig: Roer een papje van een deel van een liter melk met 75 gram suiker en 75 gram maizena. Breng intussen de rest van de melk aan de kook. Roer er het papje door. Laat nog even doorkoken en daarna afkoelen. Zo zonder smaakje noem ik het Teunie's droomvla. Dan heeft het in elk geval nog een spannende naam :-). Je kunt natuurlijk ook smaakjes toevoegen. Laatst maakte ik zo nog chocoladekokosvla door er cacao en gedroogde kokos bij te gebruiken. Als je je niet druk maakt om kleur- en smaakstoffen kan je ook (chemische) smaakjes en kleurtjes kopen bij de toko/molen of de goed gesorteerde supermarkt. Je kunt dan alle pakjes zogenaamde kookpuddingen nabootsen en bijvoorbeeld ananas-, aardbeien-, banaan-, citroen- of wat voor vla dan ook maken. Als je het een dag van tevoren kookt en in een omgespoelde puddingvorm doet krijg je een feestelijke pudding. Heel af en toe maak ik zo weleens een 'foute' pudding. Bijvoorbeeld met koninginnedag. Dan vind ik het leuk om oranje pudding op tafel te zetten en doe ik er een paar druppels sinaasappelsmaak en een paar druppels oranje kleurstof in.


vrijdag 1 april 2011

Advertorial

Voordat ik verder schrijf over vla en andere lekkere zelf te maken toetjes is het eerst tijd voor de maandelijkse advertorial. Ook deze maand verwelkomen we weer een nieuwe adverteerder: Borduurderij 't Schaertje. Jacoline van Borduurderij 't Schaertje is met recht een duizendpoot. Dat zie je meteen als je haar webwinkel bekijkt. Je kunt het zo niet bedenken, of bij Jacoline kun je terecht voor een heel persoonlijk kadootje. Met haar creativiteit én haar geweldige borduurmachine kun je werkelijk alle kanten op. Van een zakdoek tot een rugzak, van een badlaken tot een babycape, álles is naar wens te voorzien van een mooi borduursel. Jacoline heeft een enorme collectie borduursels waaruit je kunt kiezen en ook een indrukwekkend aantal kleuren garen. En wat is er leuker, om een gepersonaliseerd kadootje weg te geven? Een naam ergens op, een pakkende tekst. Of het nu gaat om een kraamkadootje, jubileumgeschenk of herinnering, het kan allemaal.
Ook zakelijke klanten kunnen bij Borduurderij 't Schaertje terecht om bijvoorbeeld een logo op bedrijfskleding te laten borduren, bedrukken of inweven.

Een andere nieuwe adverteerder is: www.mijntuinpot.nl. Arie, de jonge eigenaar van deze webshop, verkoopt prachtige merk-tuinpotten van Grandelight tegen zeer scherpe prijzen. Als je wilt investeren in tuinpotten die niet roesten of verweren en waar je maar liefst 3 jaar garantie op krijgt, dan ben je bij Arie op het juiste adres. En natuurlijk is het nu ook de perfecte tijd van het jaar om lekker aan de slag te gaan met het vullen van bakken! Zelf heb ik ook een set bakken bij Arie vandaan. En nee, die komen niet (onzichtbaar) op het dakterras bij de gerecyclede olieblikken :-). Die krijgen een prachtig plaatsje op het terras! Bij mijntuinpot.nl kun je trouwens ook terecht voor exclusieve tuinbeelden.

Een terugkerende adverteerder die ik ook even noemen wil is www.keeskaart.nl. Meer dan eens krijg ik de vraag in mijn mailbox: Waar kan ik die kaartenshop ook alweer vinden? Het is dan ook erg prettig winkelen bij Kees Kaart! Erg veel keuze en tegen een scherpe prijs. Ideaal voor de mensen die altijd zo trouw kaartjes sturen!