Wat vliegt zo'n dag toch om, hè! Zo doe je je ogen open en zo mag je ze bijna weer sluiten. Maar 't was wel een dag om vast te leggen! Wat een uitzonderlijk mooi weer was het. Vanmorgen toen wij opstonden lag er een prachtig dikke laag mist over de polder. Het was precies zo'n ochtend als bijna 7 jaar geleden, toen wij hier in dit huis voor het eerst wakker werden. Willem ging er samen met Hans even van genieten en liep naar de brug richting het Molenpad. Intussen dekte ik de ontbijttafel. Eén voor één kwamen de kinderen naar beneden. De één vol praatjes, de ander moeizaam wakker wordend ;-). Maria ontbrak. Die had het weekend bij haar nichtje gelogeerd. Raar hoor, als zo'n grietje er een paar dagen niet is. Wat is dat toch stil, als er één weg is!
Willem moest als eerste de deur uit. Hij moest naar de vestiging in België. Daarna vertrok Hans en bij de derde ronde verlieten de basisschoolkinderen het huis. Dirk zou een dag thuis werken en Leendert hoefde pas om kwart over 12 weg. Een rommelig dagje dus wat dat betreft.
Nadat ik de ontbijtboel had opgeruimd verdween ik in de badkamer. Even lekker m'n haar wassen en een plan de campagne maken voor deze dag/deze week. De badkamer is voor mij een broedplaats van ideeën. Eigenlijk zou ik er een potlood en kladblokje moeten neerleggen. Want veel van die prachtige ideeën verdwijnen nu met het badwater ;-).
Na het baden verzorgde ik de kippen en m'n dakmoestuin-in-wording. Alle plantjes kregen een slokje water en mochten fijn naar buiten. En nu ik toch aan het 'verzorgen' was zette ik meteen maar koffie voor de jongens en mij. Er waren nog twee puntjes taart over van het weekend. De jongens boften. Zelf nam ik een dikke plak snijkoek. Ook lekker.
Intussen belde een vriendin. Of ze 's middags met man en kids een bakkie kon komen doen. Ah, jawel. Verplicht buiten zitten :-).
Maar het zou de dag wel breken en dus zette ik de versnelling een tandje hoger. Er was veel rommel te ruimen, veel was weg te werken en, o ja, ook nog een enorme hoeveelheid kroten te koken. Die wil ik deze week inmaken in zoetzuur.
Ik porde Leendert op om wat hout te zagen. Mijn zwager had vorige week weer pallets gebracht en zaterdag was er niets van gekomen om daar aan te werken. Eigenlijk wilde ik dat Leendert de decoupeerzaag gebruikte. Maar hij wilde liever met de motorzaag aan de slag. Nou ja, met een zaagbroek aan, oordoppen in, een stevige ondergrond voor de te zagen pallets en een hoop waarschuwingen en raadgevingen ging hij dan aan de slag. Hij heeft fijn een uurtje gezaagd en één van de drie stapel pallets lag in pasklare stukken. Ik heb ze netjes in kratten gedaan, om ze vanavond naar het houthok te sjouwen en goed op te bergen.
De ochtend was alweer bijna voorbij. Tijd om de tafel te dekken voor de lunch. Leendert vertrok naar school en ik at met 5 kinderen een middagboterham. Henk is net als ik al een tijdje fan van stroop met kaas op brood. Mmm!
De kinderen vertrokken zonder jas naar school en in afwachting van de koffievisite vouwde ik nog maar weer een berg wasgoed weg.
Het was heerlijk om lekker in het zonnetje koffie te drinken! Dat was een goed plan van M. geweest. We hebben allebei een groot en druk gezin en soms moet je gewoon de boel de boel laten om elkaar nog eens in de ogen te kunnen kijken.
Tegen drieën moesten we elk weer ons eigen ding gaan doen. Ik poetste de keuken en wachtte tot de basisschoolkinderen thuis zouden komen. Maaike moest nodig nieuwe schoenen. Voor laarzen is het eigenlijk te warm. Maar vanmorgen trok ze ook nog eens de rits van haar ene laars kapot en dus was dat einde verhaal. Ze liep nu op te kleine schoenen en dat is bepaald geen pretje. We gingen naar Schoenenreus. Daar koop ik meestal de kinderschoenen (en ook die van mezelf). Ik heb dan wel één 'maar': ik koop alleen echt leren schoenen. Anders zijn ze zó kapot. Vaak slaag ik wel snel. Behalve voor Maaike. Die heeft heel brede voeten en bovendien nog steunzooltjes. Meestal komt het erop neer, dat ik met haar naar een duurdere schoenenwinkel moet. Maar toch beproefden we ons geluk. Eerst bij de damesschoenen (ze heeft maat 38). Later vonden we nog een half rekje kinderschoenen in haar maat. Helaas. We zijn niet geslaagd. Ze zal nog even met te kleine schoenen moeten lopen, want ik heb pas woensdag weer tijd om met haar op stap te gaan.
Het was hoogtijd om thuis de keuken in te duiken voor het avondeten. Er stond verse spinazie op het menu en dat is altijd een behoorlijke klus. Maar goed, het vlees was al gebraden en als toetje stond er yoghurt op de planning. Met een uur had ik de maaltijd op tafel en alle pannen werden schoon leeg gegeten. Heerlijk toch?
Vanavond heb ik niet zoveel meer gedaan als wat administratie en andere zitklussen. Juist toen we ons met koffie op de bank hadden geïnstalleerd werd er een reuzeleuk kadootje bezorgd: De Landlevenspecial Tuinen. Oh, wat heerlijk om te bekijken en te lezen. Inspiratie voor m'n dakmoestuin en voor kruidentheeën en nog veel meer. Super! Dit blad blijft voorlopig bovenop mijn leesdoos liggen. Die leesdoos is ook nog een leuk verhaal. Ik kijk wekelijks op marktplaats (en andere plaatsen) of ik het Kleine Huis Kookboek te pakken kan krijgen. Dat is echt een grote wens van mij. Tot nu toe is het niet gelukt. Maar twee weken geleden zag ik wél de hele serie van het Kleine Huis te koop aangeboden. Vroeger heb ik al die boeken met genoegen gelezen. En drie stuks staan er in mijn boekenkast. Ze blijven leuk om te lezen en bovendien vinden Maaike en Koos ze op dit moment ook heel leuk. Wat zou het een verrassing zijn om de hele serie te hebben! Ik bood 25 euro maar had nooit gedacht dat ik ze daar inderdaad echt voor te pakken zou krijgen. Ik vergat het bod spontaan, totdat ik een mailtje in m'n mailbox vond van de verkoper, die akkoord ging! Oeps, super. Alleen was er helemaal geen reden om mezelf zomaar een kadootje te geven. Nou ja, dan maar zónder reden. We zouden er per slot van rekening met z'n allen van kunnen genieten. En zo kwam er een prachtige doos Kleine Huis boeken over de post. Zo goed als nieuw! Tegelijk met het pakket Kleine Huis boeken kwam er nóg een doos boeken over de post: de presentexemplaren van de tweede druk van mijn boek. Die pasten er precies bij in de doos. En ook het boek 'Haar naam was Sarah' wat ik te leen heb. Nu nog het Tuinblad erbij en mijn leeshoekje is compleet.
En hierbij is ook de maandag compleet. De kop is er weer af ;-)
