Eerst dan het recept voor de échte, helaas prijzige, in smaak onovertroffen, zelfgemaakte vanillevla :-).
Neem een middelgroot ei en kluts dat in een hittebestendige schaal met 40 gram maizena en 75 gram suiker tot een lichtgele, schuimige massa.
Breng intussen 1 liter melk met een in de lengte opengesneden vanillestokje LANGZAAM aan de kook. Het moet langzaam, omdat dan de vanillesmaak goed in de melk kan trekken. Als de melk kookt giet je die al roerend in de hittebestendige kom met het ei-maizena-suikermengsel. Zorg ervoor dat je een mooie gladde vloeistof krijgt. Giet de massa terug in de pan en breng de vloeistof al roerend aan de kook. Je krijgt nu een prachtige, lobbige vla. Laat de vla nog een paar minuutjes zachtjes doorkoken. Je kunt nu het vanillestokje eruit halen, maar zelf doe ik dat pas wanneer de vla is afgekoeld. Je laat de vla afkoelen met een velletje huishoudfolie er overheen om een vel te voorkomen. Smullen maar!
Wat deze vla duur maakt is vooral het vanillestokje. In tijden van 'geen cent te makken' kan je de vla voordeliger maken door het vanillestokje te vervangen door een paar druppels vanille-essence of door een deel van de suiker te vervangen door één of twee zakjes vanillesuiker.
Met bovenstaand recept kan je naar hartelust variëren. Zo maak je eenvoudig chocoladevla door het vanillestokje weg te laten en twee (of meer naar smaak) volle eetlepels cacao toe te voegen. Hopjesvla kun je maken door een deel van de melk te vervangen door sterke koffie óf door twee eetlepels instantkoffie toe te voegen. Caramelvla maak je door de suiker uit het originele recept eerst in een matig hete pan te laten caramelliseren en daarna de melk toe te voegen en aan de kook te brengen. Een klein scheutje rum en een flinke hand rozijnen toevoegen en, voilà, rum-rozijnenvla. Enzovoorts.
Als je echt goedkoop uit wilt zijn vergeet je het vla-recept van hierboven en ga je te werk met melk, suiker en maizena. Ook dan kun je een heerlijk toetje maken en heel veel variëren. Maar, eerlijk is eerlijk, het wordt géén lobbige, enigszins luchtige vla. Want dat krijg je alleen als je ei gebruikt. Ik heb het recept voor maizenapap al wel vaker gegeven. Het is uitermate eenvoudig: Roer een papje van een deel van een liter melk met 75 gram suiker en 75 gram maizena. Breng intussen de rest van de melk aan de kook. Roer er het papje door. Laat nog even doorkoken en daarna afkoelen. Zo zonder smaakje noem ik het Teunie's droomvla. Dan heeft het in elk geval nog een spannende naam :-). Je kunt natuurlijk ook smaakjes toevoegen. Laatst maakte ik zo nog chocoladekokosvla door er cacao en gedroogde kokos bij te gebruiken. Als je je niet druk maakt om kleur- en smaakstoffen kan je ook (chemische) smaakjes en kleurtjes kopen bij de toko/molen of de goed gesorteerde supermarkt. Je kunt dan alle pakjes zogenaamde kookpuddingen nabootsen en bijvoorbeeld ananas-, aardbeien-, banaan-, citroen- of wat voor vla dan ook maken. Als je het een dag van tevoren kookt en in een omgespoelde puddingvorm doet krijg je een feestelijke pudding. Heel af en toe maak ik zo weleens een 'foute' pudding. Bijvoorbeeld met koninginnedag. Dan vind ik het leuk om oranje pudding op tafel te zetten en doe ik er een paar druppels sinaasappelsmaak en een paar druppels oranje kleurstof in.
