Het valt voor een bezig bijtje, die graag haar eigen boontjes dopt, niet mee, om van alles uit handen te geven en hulptroepen van buiten het gezin te organiseren. Toch is het nu echte noodzaak en bovendien toch ook maar tijdelijk. Iedere hulp die langskomt neem ik daarom graag aan. En gelukkig komt er ook best hulp. Vanmorgen stond mijn tante op te stoep, met de vraag wat ze kon doen. Ze heeft 2 teilen was weggestreken, 2 wassen opgehangen en een aanrecht vol pannenvaat gewassen. Heerlijk, zo'n onverwachte hulp! Dirk heeft de benedenverdieping gezogen, planten water gegeven en allerlei speelgoed op z'n plaats gebracht. Hans heeft de garage opgeruimd en afgedroogd. Maaike doet haar klusjes vanmiddag. Die gaat de toiletten boenen en wat boodschapjes doen. Mijn vader belde, dat hij om 5 uur een pan gestoofde tong zou brengen. Geweldig allemaal!
Zelf heb ik dus rustigaan gedaan. Alleen maar 3 wassen gesorteerd, de vaatwasser in- en uitgeruimd, de woonkamer opgeruimd, was gevouwen, spelletjes gerestaureerd. En nog iets belangrijks: ik heb een tekstje opgesteld voor in de kerknieuwsbrief, waarin we om hulp vragen. Ik zou in elk geval heel erg graag hulp hebben tussen 13.00 uur en 15.00 uur. Dan kan ik met een gerust hart gaan rusten, als er iemand is, die naar de kinderen (meestal alleen Henk) kijkt en wat licht huishoudelijk werk doet. Nu maar afwachten, of we er reacties op krijgen.
Ik moet nadenken over wat ik aan niet strict noodzakelijk werk wil afstoten. Ik kan bijvoorbeeld beslissen om voorlopig niet zelf brood te bakken. Maar ik heb juist 50 kilo meel gekocht en dat kan ik toch niet zomaar een half jaar laten staan. Misschien ga ik dat toch eerst maar op bakken, voordat ik een poosje stop. Verder weet ik het nog niet zo goed.
Deze week wil ik in elk geval graag de kledingkasten van alle kinderen op orde hebben. De schrik sloeg me vrijdag om het hart, bij het idee, dat ik misschien voor langere tijd uit de running zou zijn. Die kleding-toestanden zijn zo moeilijk om door iemand anders te laten doen. Dat moet ik van mezelf toch echt deze week proberen af te krijgen. Waarschijnlijk hoef ik haast niets te kopen. En de paar dingen, die ik tóch nog mis, kan ik ook wel via internet kopen of aan iemand anders vragen ze voor me te kopen. Daar ben ik niet zo moeilijk in.
Verder wil ik ervoor zorgen, dat m'n vluchtkoffertje klaarstaan. Inclusief wat boeken, een handwerkje, sloffen, goede nachtponnen enzo. Op zo'n hektisch moment als vrijdag, is het wel erg lastig, als kinderen dat soort dingen voor je uit de kast moeten vissen. Ik moet er toch rekening mee houden, dat ik nog weleens hals over bol naar het ziekenhuis moet. Al zal het met minder paniek zijn, omdat ik weet, waar het bloedverlies vandaan komt.
Voor het moment ben ik erg slap, kortademig en duizelig. Twee weken geleden zat ik al laag met m'n hb. Dat zal er niet beter op geworden zijn. Ik probeer allemaal goede voeding te eten en neem ook Floradix in. Hopelijk werkt dat snel. Voor nu ga ik maar weer aan de middagdut ;-).
