Pannenkoeken is eigenlijk altijd feest. Maar als er dan iemand is, die gezellig stapels en stapels pannenkoeken komt bakken...dan is dat dubbel feest! Gisteren kwam N. al rond een uur of 11. En tegen half 1 rook het hier heerlijk, werden de kinderen steeds ongeduldiger en waren de stapels hoog genoeg om lekker buiten aan de picknicktafel te gaan smikkelen. En ná het eten toog N. welgemoed weer terug naar de keuken, om nog een flinke stapel te bakken voor de grote kinderen, die naar hun werk waren. Het pannenkoekenfeest werd dus 's avonds nog eens dunnetjes over gedaan.
Behalve feest was er gisteren ook wat pech. We werden gebeld, dat de subsidie voor de zonnepanelen niet was toegekend. Er was ook dit jaar veel meer vraag dan dat er geld in de subsidiepot zat. Jammer hoor. In de ons omringende landen is dat stukken beter geregeld. Waarom ze hier zo krenterig zijn, terwijl het toch om belangrijke zaken als verlagen van de co2-uitstoot, duurzame energie en (in deze tijden van crisis ook niet onbelangrijk) werk en geld voor zonnepanelenleveranciers gaat, is me volstrekt onduidelijk. Het zij zo. We hebben het geld er al 2 jaar voor gereserveerd staan. Maar ik denk, dat het nu aan iets anders op zal gaan.
Om toch nog zinnig zuinig bezig te zijn heb ik gisterenavond 5 rijpe meloenen en een flinke bos rabarber weggewerkt. De meloenen zijn tot meloenjam gekookt. Ik blijf het een lastige vrucht vinden voor jam. Ondanks de vele uitgeperste citroenen (4 per kilo meloen) en de extra pectinepoeder is de jam aan de dunne kant gebleven. Maar goed, de smaak is prima. Als ik weer eens meloenen heb, maak ik er maar saus van. Lekker over ijs, in yoghurt, of bijvoorbeeld bij kip of varkensvlees. Van de rabarber heb ik gewoon moes gemaakt. Die blijft in klikklakpotten prima houdbaar.
Vandaag heb ik de eerste, door de kinderen geplukte, rozebottels ontsapt. Het sap heb ik ingevroren. Als ik een flinke hoeveelheid heb maak ik rozebotteljam. Hoewel het ook zomaar zou kunnen gebeuren, dat het rozebottelwijn wordt ;-). Ik zie nog wel.
Vanavond hadden we voor de kinderen een grote verrassing. Ze waren de hele dag al een beetje mierig van de warmte en vooral Koos bleef steeds maar zeggen, dat hij zo graag wilde varen. Willem had al hier en daar gevraagd, of er een boot geleend kon worden. Maar de één begon moeilijk te doen, omdat de boot een keer kapot terug gebracht was, toen ze hem uitgeleend hadden. De ander wilde persé zelf mee. Kortom: lenen leek geen goede optie. Daarom had Willem op internet gezocht, of er hier in de buurt iets te huur was. En dan graag met een motertje. In Giessenburg bleek er iets leuks te zijn. Daar kan je 8-persoons sampans huren: www.desampan.nl
Willem belde of er vanavond één beschikbaar was en dat was zo. We moesten er dan wel om een uur of 7 zijn, want het ging per 2 uur en anders werd het te laat. We maanden de kinderen om zo snel mogelijk hun krantenwijk te doen en daarna hebben we wat vlugger dan anders gegeten. Om kwart over 7 waren we in Giessenburg. En wat was het daar leuk! De mevrouw van de botenverhuur was bijzonder vriendelijk. Ze hielp de kinderen met zwemvesten aan doen. Ze kregen een verrekijkertje mee en een stapeltje Donald Ducks. Er werd geholpen met instappen en instructie en advies gegeven. En daar gingen we. Je hoeft toch echt niet ver weg te gaan om mooie dingen te zien:
We kwamen pas tegen 10 uur thuis. De kinderen hebben nog limonade en een koekje op en zijn naar bed gegaan. Ik heb niets meer gehoord :-)
