Nou, doe je schort maar voor en houdt de sopemmer in de aanslag. Kroten koken geeft nu eenmaal troep :-).
Ik kook bietjes altijd in de snelkookpan. Dat levert behalve tijdwinst ook gasbesparing op. Drie kilo bieten gaan precies in een zes-liter pan. Ik breng de pan onder druk en houdt die zo een kwartier op een kleine pit. Daarna draai ik het gas uit en laat de boel rustig afkoelen. Als de bieten (eindelijk) zijn afgekoeld, zijn ze meteen ook gaar. Na het koken pel/snijd ik de schil er vanaf. Zomerbietjes hebben vaak zo'n fijn dun schilletje. Maar van deze winterbieten moest ik de schillen eraf snijden.
Daarna kan je ervoor kiezen om de bietjes te schaven (in plakjes) of te raspen. Ik heb gekozen voor de plakjes.
Toen de bietjes keurig in plakjes klaarstonden, begon ik aan het inmaken. Eerst prepareerde ik de benodigde potten. Ik zet mijn weckpotten altijd brandschoon weg. Als ik ze dan ga gebruiken, spoel ik ze alleen even om en zet ze twee minuten in de magnetron. Dan zal ook die allerlaatste verstopte bacterie vast wel dood zijn :-). Ik kookte de rubberen ringen uit in een pannetje op het gas en maakte meteen het zoetzuur kruidenmengsel klaar. Hiervoor deed ik het volgende in een grote pan: 700 ml. inmaakazijn, 400 gram suiker, 4 laurierbladen, 7 zwarte peperkorrels, een eetlepel zout en een flinke ui (in flinterdunne ringen gesneden).
Ik bracht alles aan de kook, deed de geschaafde bietjes erbij en liet het nog een minuutje flink doorkoken. Daarna schepte ik de potten vol, sloot ze af en zette ze in een grote pan. Ik weckte het hele zaakje 45 minuten op 100 graden.
Weer een kleine aanvulling op mijnvoorraadje zelfgemaakte 'gemaksvoedsel':-)
