Het Doornse Gat ligt hier bepaald niet naast de deur. Tot voor een jaar of 7 geleden gingen we er regelmatig heen. We woonden toen in een huis zonder tuin en maakten daarom vaak op zaterdag een uitstapje naar bos of strand, om aan ons portie buitenlucht en beweging te komen. Willem combineerde de gedachte aan bos en herfst met het Doornse Gat en vandaar dat we om kwart over 2 met twee auto's op pad gingen. We werden helaas wel geplaagd door files. Er was een ongeval bij Lexmond en dat hield de boel erg op. Gelukkig leed de stemming in de auto's er niet onder en eenmaal aangekomen in het Doornse Gat was het fileleed snel vergeten. Het is daar zó leuk. De kinderen vlogen meteen alle kanten op. Koos en z'n vriendjes verkenden het terrein, speelden soldaatje, klommen in bomen enzovoorts.
De jongere kinderen gingen op de glijbaan en de andere speeltoestellen. Maaike maakte eerst ijverig haar huiswerk, lekker op een kleed in de zon, en ging daarna herfstspulletjes verzamelen. Willem had z'n laptop meegenomen om ook nog wat te werken en zelf pakte ik een breiwerkje. Af en toe kwamen de kinderen naar de picknicktafel om hun bekertjes te vullen of een graai in de snoepdoos te doen. Wat een heerlijk manier van ontspannen!
Terwijl het qua temperatuur een echte zomerdag was, zagen we in de natuur toch duidelijk dat het herfst is. Bessen, beukenootjes, paddestoelen, prachtige herfstkleuren, wat is het toch mooi!
Na een paar uurtjes spelen was het tijd om de terugreis te gaan maken. Willem had 's morgens al 8 kilo aardappels geschild en in repen gesneden voor de patat. Dirk had ze al voorgebakken en dus zouden we, eenmaal thuis, snel kunnen eten.
We kwamen pas om kwart voor 7 thuis. In de tuin was de picknicktafel gedekt en verder waren er stoelen bij gezet en tafeltjes gecreëerd van broodkratten. We waren maar liefst met z'n zeventienen. Het was een gekakel van jewelste. Gezellig hoor! Alle kilo's patat zijn helemaal opgegaan en daarbij mocht iedereen net zoveel snacks eten tot zijn of haar buikje vol zat. Een ijsje maakte de feestmaaltijd compleet. Het was bijna donker toen we klaar waren met eten.
Willem moest een zaklamp gebruiken om te kunnen Bijbellezen. Het feestje was weliswaar wat uitgelopen, maar ik geloof niet dat iemand daar een probleem mee had. Met enige aandrang zorgde Willem dat de knullen op de fiets kwamen, zodat we de boel konden opruimen. Eén feestjes-belofte is alvast ingewisseld.
