Maar mijn lievelingsjaargetijde is toch niet de herfst. De herfst stemt me zo weemoedig om de zomer die weer voorbij ging. Ik houd meer van de uitbundige zomer. Blote voeten, warmte, licht, zinderende hitte, kinderen om me heen. Ja, ik ben een echt zomermens!
Vrijdag heb ik toch wel heel speciaal van de herfst genoten. Er was een extra bijeenkomst van de natuurclub waar onze kinderen lid van zijn. Er werd een Bevertocht gehouden. Van elk gezin mocht er één ouder mee. Daar hoefden we niet over na te denken. Zoiets is niet echt aan Willem besteed, maar des te meer aan mij. Ik verheugde me er nog meer op dan de kinderen, geloof ik.
Er moest wel even het één en ander georganiseerd worden. We werden namelijk om kwart over 4 in de Biesbosch verwacht. Maar Maaike, die ook dolgraag mee wilde, was pas om 10 voor half 4 uit school. Haar school is in Rotterdam en zij kon dat met de fiets of het OV natuurlijk nooit halen. Daarom heb ik om kwart over 3 Jan en Koos bij de basisschool afgehaald en ben met hen meteen naar Rotterdam gereden om Maaike bij haar school op te halen. In een vooruitziende blik kozen we ervoor via de A16 naar Dordt te rijden. Dat was geluk hebben, want inmiddels had zich op de A15 een flinke file ontwikkeld. We waren nooit op tijd gekomen, als we die hadden genomen.
Even over half 5 vertrokken we met de fluisterboot (De Sterling, hij vaart op zonnepanelen!) op zoek naar bevers. De leiding vertelde van alles over dit imposante knaagdier. We hadden bij de uitnodiging voor de Bevertocht al een link naar een filmpje over bevers gekregen, zodat we er ook al wel het e.e.a. van afwisten. Er zijn naar schatting wel zo'n 200 bevers in de Biesbosch en we hoopten vurig ze te zien te krijgen.
Het was vanwege het prachtige, zonnige weer nog wel erg licht. Dat is niet gunstig als je bevers te zien wilt krijgen, maar wél als je de ijsvogel wilt spotten! Tot twee keer toe zagen we er één.
Intussen passeerden we verschillende beverburchten. Ongelofelijk wat een grote takken die beesten verslepen en op hun burcht leggen! Eén burcht is al zo'n 15 jaar bewoond en die is heel groot.
Er leven meestal 6 bevers in een burcht. Een vader en een moeder, twee jongen uit het eerste jaar en twee jongen uit het tweede jaar. We tuurden en tuurden en draaiden volop duimen, maar helaas, bevers kregen we niet te zien :-(. Twee uur lang hebben we door de Biesbosch gevaren. De bevertocht had meer weg van een vogeltocht. We zagen behalve de ijsvogels ook spechten, buizerds, reigers en nog veel meer.
Hoewel het natuurlijk spijtig was dat we de bevers misten heb ik heel erg genoten van de prachtige tocht. Het was echt een kadootje!
Nu de klok verzet is en de avonden weer langer zijn is het leuk om het handwerken weer op te pakken. Zelf wil ik dolgraag weer achter het spinnewiel. Maar ik heb even nog geen tijd. Dat blijft nog een poosje verlangen dus. Maar wellicht zijn er mensen die weer graag de breinaalden tevoorschijn halen. Voor mensen die in de omgeving van Haastrecht (bij Gouda) wonen is dit een mooi moment om deel te nemen aan een bijzonder breicafé. In het breicafé van Atelier Constance wordt namelijk ijverig gebreid voor onze medemense in Roemenië. Het plan is om mensen in een tehuis in Roemenië met de Kerst te verrassen met sjaals, sokken etc. Als je niet naar het breicafé wilt of kunt, maar wél graag mee wil breien voor dit project, dan kan dat ook. Op de site van Constance lees je er alles over.
