dinsdag 17 september 2013

Hakeritus

Ik zal er maar eerlijk mee voor de draad komen: ik lijd aan Hakeritus. Nee, niet heel ernstig of zo. Maar zo langzamerhand wèl chronisch.

Het is begonnen toen we op vakantie gingen. We zouden zondag- op maandagnacht vertrekken en op zaterdagmiddag, tegen sluitingstijd, ben ik nog naar de wolwinkel gesjeesd. Ik kocht materiaal om een babycape te haken. Dat was voor in het kraampakket wat ik wilde maken voor ons kleinkind dat pas geboren is. Ik moest opschieten, want het kindje werd eind augustus verwacht en ik had nog niets af!

In de vakantie had ik heerlijk de tijd om te haken. Ik haakte grotendeels uit mijn hoofd, want we hadden in het vakantiehuis geen internet en ik had het patroon niet uitgeprint. Ik moest het dus doen met wat er bij het lezen van het patroon in mijn hoofd was blijven hangen. Het was geen probleem. Het haken vorderde als een tierelier en de cape was af voordat de vakantie om was. Alleen moest ik nog iets verzinnen voor op het kapje. In het voorbeeld zat daar een lint, maar ik vond een gehaakte applicatie leuker. Het werd een kikker. Met grote bolle knopen-ogen.




Eenmaal terug van vakantie ging het haken in hoog tempo verder. Ik haakte een beertje volgens een patroon van Garnstudio





Een tutpopje naar een patroontje wat ik op internet vond.


Een babymutsje in roze (geen foto) en één in blauw, want we wisten niet of er een meisje of een jongetje geboren zou worden.


De paddestoel-applicatie vond ik op Annemaries Haakblog

Voor Ellen haakte ik een heerlijk warme paarse beanie (geen foto). En omdat ik de smaak te pakken had, haakte ik er meteen een blauw/grijs/wolwitte beanie achteraan. Daar wil ik nog bijpassende wanten bij haken.

Voor een pasgeboren achterneefje haakte ik ook een tutpopje. Deze keer in sprankelende pipkleurtjes (helaas geen foto).

Voor een jarige schoonzus haakte ik onderzetters.


En omdat het zo´n gezellig tussendoor-patroontje is haakte ik ook een setje blauwe. Die heb ik maar in mijn marktplaatswinkeltje (link rechts bovenaan dit blog) gezet.


Henk werd uitgenodigd op een feestje bij een meisje uit zijn klas. Voor haar haakte ik een lief tasje van Spaghetti-garen met een bloemenapplicatie van gewoon katoen.


Ik ben vast nog het één en ander vergeten. Maar je ziet: het is menens met die Hakeritus. Maar goed. Er zijn ergere dingen. Toch?