donderdag 16 januari 2014

50!

Gisteren was Willem jarig. Een kroonjaar! Hij is 50 geworden. De kinderen hadden een prachtig kado bijeen gesprokkeld. Daarvoor werd Willem dinsdagavond naar boven verbannen. En toen ik dacht gewoon in de kamer te kunnen blijven om te gaan strijken, bleek dat ik óók naar boven moest. Want het kado was ook een beetje voor mij, zeiden ze.

Ok dan. Hans sleepte mijn strijkplank twee trappen op en Maaike droeg hem het strijkstation na. En zo installeerde ik me bij Willem, die achter de computer zat.

We hoorden opgewonden stemmen, de voordeur die open ging en dicht sloeg en even later begon er een eindeloos lijkende boor-sessie. We vroegen ons enigszins bezorgd af wat de kinderen precies aan het uitspoken waren. En af en toe maakten we opmerkingen als: als ze nu maar niet in een waterleiding boren en: straks zitten we ineens in het donker. Het leek wel alsof ze de boel compleet aan het verbouwen waren.

Ik rook het brood wat ik aan het bakken was en hoopte maar dat ze de broden op tijd uit de oven zouden halen.

Pas na anderhalf uur (ik had net het allerlaatste stukje wasgoed gestreken en gevouwen) kregen we het sein, dat we naar beneden mochten komen.

Heel nieuwsgierig gingen we de woonkamer binnen. Op alles voorbereid dachten we. Maar wat we toen zagen overtrof onze stoutste verwachtingen. Boven onze eetkamertafel hingen twee prachtige rode hanglampen. Keurig opgehangen, goede LED-lampen erin, helemaal áf. Een geweldige verrassing!



O, wat is onze kamer mooi en gezellig geworden door deze prachtige sfeermakers. Ik heb gisteren bijna de hele dag de lampen aangehad. Niet erg consuminderig. Maar ik werd zó blij van dat mooie, warme licht!

Wat trouwens wèl consuminderig was, was het bakje met primula's wat ik voor op de tafel maakte. Ik lees alweer een paar maanden mee met de consumindermijmeringen van Annemiek. Maandag beschreef ze hoe ze van vijf primulaatjes van 0,75 per stuk een prachtig schaaltje maakte voor in huis. Toen ik 's middags bij de Boerenbond was voor kippenvoer en ik primula's zag staan besloot ik er ook drie te kopen. Maar ik had mazzel. Er stond één wit exemplaar tussen en die wilde ik graag hebben. Voorzichtig haalde ik het potje met het plantje uit het rek. Toen pas zag ik, dat er in dat potje twee primula's stonden: twee in één dus. Een witte en een gele. Ik besloot ze thuis te scheiden en hoefde zodoende slechts twéé plantjes te kopen :-). Als dat niet consuminderig is:




Als de plantjes zijn uitgebloeid kunnen ze de tuin in en met een beetje goede wil hebben we er volgend voorjaar dan opnieuw plezier van. En over Annemiek gesproken: gisteren was ze in het programma Wat ben je waard van SBS6. Met het kliksafefilter helaas niet te bekijken maar voor anderen: kijk maar eens via Uitzending gemist. Het is zeer de moeite waard. Evenals haar mijmeringen. Ik ben echt fan!

Willem had gisteren een dag vrij genomen. Hij had maar één ding op zijn programma staan: gezellig met mij een moorkop eten :-). En dat hebben we dan ook gedaan. Eerst hebben we de kinderen naar school en werk geholpen. Daarna reed Willem naar Dordrecht om Leendert op zijn werk te brengen. Hij heeft daar meteen even binnen gekeken en koffie gedronken. Fijn om te horen dat Leendert goed ligt bij zijn collega's.
Daarna reed hij langs de bakker voor twee moorkoppen en zaten we even later zomaar samen aan de koffie. Wat een luxe.

De dag verliep gezellig. Veel telefoontjes, mailtjes, facebookberichtjes voor Willem. 's Middags lekker dikke koeken bij de koffie. Kinderen die met vrienden en vriendinnen in en uit liepen vanwege de vrije woensdagmiddag. En op verzoek van de jarige aten we macaroni.

Ook 's avonds was er nog een feestelijk bakkie koffie met iedereen die thuis was. En later op de avond kwam Wim langs. Het werd een latertje. Als die jongens eenmaal beginnen met herinneringen ophalen, is het eind ver zoek :-)).

Intussen zat ik heerlijk te handwerken. Ik ben met van alles en nog wat bezig: een simpele baret (zonder inbreien zoals bij die van Maaike), een crochet along project (deken) en ook ben ik enthousiast aan het spinnen met witte alpaca wol. Maandagavond had ik al een voorraadje gekaard en die was gisteren al helemaal opgesponnen. Dus heb ik opnieuw wat gekaard. Toen Hans aan de kaardmolen begon te draaien, zei ik, dat hij best óók wat mocht kaarden. En jawel, dat deed hij. Nu heb ik een lekker voorraadje. Ik heb ook een proeflapje zitten breien met de zelfgesponnen bruine alpaca wol. Hoe leuk is dat: breien met je zelfgesponnen wol :-).



Maar nu gaan we weer over tot de orde van de dag. Ik heb het soort van druk. Morgenavond komt de familie op verjaarsvisite. Ik moet dus zorgen dat alles in huis is en vanavond vast beginnen met taarten bakken enzo. Aan de slag dan maar!