Het zaterdagse programma stond vorige week weer behoorlijk strak. Waar zijn die lazy saturdays van vroeger toch gebleven? Jarenlang was zaterdagmiddag onze vaste gezinsmiddag. Dan deden we ´iets leuks´ met de kinderen. Op een gegeven moment kregen de kinderen zaterdagbaantjes. Maar er was nog altijd een koppel kleintjes thuis, met wie we naar de dierentuin, het bos, het strand, de markt, of familie gingen. Die tijd is voorbij. We zijn nog weer verder opgeschoven. Met nog maar één basisschoolkind thuis (die ook al aardig wat strand, dierentuin en markt ´gesnoven´ heeft) hoeven we zo nodig niet meer. En raar maar waar: als vanzelf is die ´vrije tijd´ ingevuld met bezigheden. Zo gaan we nu alweer ongeveer een jaar lang elke zaterdagochtend bij Willem z´n moeder koffie drinken. Dat is gekomen, nadat ze vorig jaar een grote operatie heeft ondergaan. En dat is daarna gebleven. De bezigheden die we eerst ´s morgens deden, zijn voor een deel naar de middag overgegaan. En zo is de rest van de dag ook zo´n beetje ingevuld in een soort vast ritme.
Zaterdag was zo´n dag. Nieuwsgierig hoe dat eruit ziet?
Vroeg
Ik stond al vroeg op, om vast het één en ander aan het huishouden te doen. Vroeg is dan: half zes. Om kwart voor zes riep ik Hans en Koos, die eruit moesten voor hun zaterdagwerk. De één bij een hovenier, de ander bij een groentekraam. Om 6 uur kwam Willem ook al naar beneden. Hij ging zijn looprondje doen. Kijk. Ik bedoel maar. Wat een activiteit allemaal op de vroege zaterdagmorgen. In de meeste huizen in onze straat was het nog donker ...
Oogmeting
Op deze zaterdag had ik al een vroege afspraak staan: om kwart voor 9 moest ik met Henk bij Roukens Optiek zijn voor een oogmeting. Speciaal voor kinderen werkt Roukens samen met een optometrist, die een oogmeting doet met druppels. Net als bij de oogarts in het ziekenhuis. Ik vind het lekker handig, dat dat zo op het dorp kan en dat ik er niet voor naar het ziekenhuis moet. Alleen al de wachttijden daar :-(.
Ik kwam precies om kwart voor 9 aan en Henk kon meteen in de stoel gaan zitten.
De optometrist ging met hem aan de slag. Ze zag, dat Henk waarschijnlijk een cilinder nodig had. Daarom werden na de gewone meting zijn ogen gedruppeld en nadat de druppels een half uur waren ingewerkt deed Roukens een computermeting. Inderdaad bleek Henk niet alleen iets sterkere glazen, maar ook een beetje cilinder nodig te hebben. Zijn montuur was gelukkig nog goed, zodat er alleen glazen besteld moesten worden.
Strak
Nauwelijks was Henk klaar, of hij werd door zijn oom afgehaald, om naar de natuurclub in de Biesbosch te gaan. Hij zit samen met zijn neef Henk op de club en we verdelen de ritten. Zij brengen, wij halen. Het was deze keer een beetje spannend of Henk op tijd klaar zou zijn met de meting, want ze moesten echt op tijd (10 uur) in de Biesbosch zijn. Ze gingen namelijk een mooie wandeling maken, waarvoor ze eerst met de pont moesten. En die vaart op tijd! Maar het lukte allemaal. En terwijl Henk onderweg ging naar Dordrecht, reed ik terug naar huis.
Snel nog even wat kleine klusjes doen en om 10 uur was het tijd om samen met Willem naar zijn moeder te gaan.
Het was een gezellig koffieuurtje. Ma had foto´s gevonden uit de oude doos. Een foto van toen ze 18 was (ze is nu 80), haar trouwfoto en nog zo het één en ander. Als vanzelf ga je dan herinneringen zitten ophalen. Voor we het wisten was het weer tijd om op te stappen.
Nu naar de andere (mijn) moeder, in het verpleeghuis. Daar ben ik altijd rond etenstijd, om haar met het eten te helpen. Fijn om er nu samen met Willem heen te gaan. Doordeweeks ga ik altijd alleen. Of er moet net een kind vrij zijn. Dan gaat er een kind mee.
Meteen na het bezoek aan mijn moeder sprongen we in de auto voor het volgende onderdeel. Ja, ja, strakke planning! Op naar de Biesbosch om daar de twee Henken op te halen. Henk en Henk hadden het prima naar hun zin gehad. Heerlijk toch?
We kwamen rond enen thuis. Tijd voor de lunch. Ik had nogal wat oud brood. Tosti-time! Ik bouwde de ene tosti, na de andere. Net zolang tot iedereen zijn of haar buikje vol had.
Het was hier in huis intussen net een molenmagazijn. Maria had al vanaf 9 uur staan inpakken: meel, pitten, zaden, baksoda, bakkerszout. Kratten vol. Fijn! Zo kan ik de hele week weer zó de bestellingen van de webshop van de plank pakken.
Middag
De middag lag voor me, om me te wijden aan de was (o heerlijk, alles kon fijn buiten drogen!!), de bestellingen in de shop, wat boodschapjes, het voorbakken van de zaterdagse frieten (de aardappels had Willem al geschild), het bakken van zes broden, een krentenbrood en een kruidkoek. En aan het einde van de middag heb ik iedereen die thuis was even opgetrommeld om me te helpen om de boel netjes aan kant te krijgen. Met elkaar kun je in een half uur onvoorstelbaar veel doen!
Willem ging de deur uit, om Maaike van haar werk te halen. En intussen zorgde ik ervoor, dat we direct aan tafel zouden kunnen, als ze zouden arriveren. Ik dacht, dat we met een klein clubje zouden zijn. Maar toen puntje bij paaltje kwam, zaten we toch weer met z´n tienen rond de tafel.
Rust
Na het eten heb ik lekker een poosje me-time genomen en me omgekleed. De zaterdagavond was rustig. De grote kinderen hadden hun eigen bezigheden. Ik had een mooi boek. Langzaam daalde de rust, na een drukke werkweek.
Na de rustdag, begon het feest vanmorgen weer van voren af aan :-).
Bakken
Ik ben vandaag aan het bakken geweest. Willem zou trakteren op z´n werk. Brownie wilden de mannen. Prima hoor. Dan bak ik brownie.
Morgen heeft Henk een excursie en moet dan een lunch meenemen. Hij vroeg vanmorgen aan het ontbijt, of hij dan iets lekkers mee zou krijgen. Ik besloot kadetjes te bakken. Maar omdat iedereen dat hier heel lekker vindt, bakte ik maar voor het hele gezin. Morgen kadetjesdag. Zomaar op een dinsdag in april :-).
En nu ik toch bezig was, besloot ik meteen een roggebrood te ´bakken´. Bakken tussen aanhalingstekens. Want een roggebrood kook je. Binnenkort post ik het recept.
 |
| Het deeg |
 |
| In kokend water |
Vanmiddag ging ik naar de markt. Ik moest nodig een nieuwe voorraad groenten en fruit inslaan. Met mijn wagen volgeladen kwam ik thuis. Met plezier begon ik aan het eten koken. Bloemkool. Altijd goed. Ik bakte er paddenstoelen bij. De groenteboer had schaaltjes met allerlei paddenstoelen, heksenmix genoemd. Lekker met bosuitjes. Mmm.
Vanavond, na het eten, begon het ineens te plenzen. Help! M´n was hing nog op!! En die was net zo fijn droog gewapperd!
Willen trad kordaat op. Met een reuze zwaai klapte hij de droogmolen in, rukte hem in z´n geheel uit het gat en bracht de was binnen. Mijn held :-).
Proeftoets
Nog een leuke: aan tafel vertelde Hans, dat hij zo´n mazzel had vandaag. Hij had een toets Natuurkunde en had daarvoor geoefend met een examen uit 2014. Laat hij dat examen nu als toets krijgen! Vervolgens had Maaike een dergelijk verhaal, met een proeftoets die ze ooit moest maken. Vraagt Henk: ¨Wat is een proeftoets? Moet je dan van alles proeven en opschrijven hoe het smaakt?¨ :-)
Dat zouden pas leuke toetsen zijn :-))
