Cocooning in de herfst

Ik heb elk jaar opnieuw erg veel moeite met het afscheid nemen van de zomer. Ik hou zó van warmte en van licht. Die dagen dat het 30 graden of warmer is en het maar een paar uur per etmaal donker is...JA! Dáár hou ik van. Dan heb ik energie voor 10.
Willem daarentegen houdt van de herfst. Die juicht al bij het eerste blaadje dat hij ziet kleuren.

Ik heb dus maar geboft met die lange, lange nazomer! En Willem deed dapper mee, om de zomer samen met mij uit te puren. Vanaf de zaterdag dat ons kachelhout in de houthokken lag, zijn we zaterdag na zaterdag naar het strand gegaan. Tot aan 24 september toe.

Eén zaterdag sloegen we over. Toen hadden we een gezinsuitje van Willem z´n werk en gingen we naar het Dolfinarium.

Maar nu is het uit met de zomergeneugten. En ik heb me er bij neergelegd. Het is herfst. En langzaam, heeeeel langzaam, begin ik toch ook te genieten. Cocooning. De kachel weer aan.

Het schaakspel wat weer van stal is gehaald.

Stamppot zuurkool. Lekkere baksels. Kaneel. Gemberthee. Mmmm. Ok dan. Toch ook wel weer fijn :-).