Gisteren was het Willem z´n verjaardag. Hij is 60 jaar geworden. Echt heel apart om te beseffen, dat jongeren je dan toch echt een ´ouwe knar´ vinden, terwijl je dat zelf zo niet voelt. En het is ook bijzonder om een nieuw kroonjaar te mogen beleven.
Zoals altijd op maandagochtend stonden we samen om 5.00 uur op. Willem gaat dan wandelen. Meestal praten we dan niet zoveel, maar genieten allebei van de stilte en hebben zo ook allebei onze gedachten na de zondag. Maar nu haalde ik toch eerst mijn kadootje voor Willem tevoorschijn. Het lag al klaar op mijn nachtkastje. Willem weet nooit zo goed, wat hij hebben wil. Maar meestal weet ik wel een kadootje te bedenken, waar hij blij van wordt. Ik had een mooi horloge voor hem gekocht.
Jarenlang droeg hij het horloge wat hij ooit van zijn baas gekregen had. Van de zomer deed het klokje het niet meer en Willem dacht dat er (alweer) een nieuw batterijtje in moest. Hij heeft dat erin laten zetten bij een winkeltje in Aken. Helaas heeft het horloge het toen nog ongeveer een uur gedaan en daarna bleek, na heel veel jaren trouwe dienst, het ding toch echt kapot.
In het begin miste Willem zijn horloge heel erg en keek hij steeds tevergeefs op zijn pols. Totdat hij er langzaamaan aan wende, dat hij ´tijdloos´ was. Maar ik heb hem nu toch maar weer ´bij de tijd´ gebracht en daar was hij superblij mee :-).
Willem ging daarna zijn rondje lopen. Op maandag is het altijd een beetje racen voor hem, om op tijd op zijn werk te komen. En jarig, of niet, hij zou die dag gewoon gaan werken en moest daarvoor naar Rotterdam Airport.
Toen hij terugkwam van zijn wandeling maakte ik daarom maar vlug havermout voor ons samen klaar. Even later zaten we met een kommetje pap samen op de bank. We hadden net goed en wel een paar happen gegeten, toen er een auto voor ons huis stopte. Hé, wie kon dat nu toch zijn? Ik zag iemand naar de achterdeur komen en ging kijken wie dat was. Daar stond een meneer in de sneeuw met drie grote dozen in zijn armen. ¨Ik kom een ontbijt brengen voor Willem Luijk,¨ zei hij. OH!!! Wat een verrassing!! De kinderen hadden ontbijtservice geregeld!! Beduusd nam ik de dozen aan en de meneer vertrok weer, de kou in.
¨Kijk nu dan eens!¨ zei ik tegen Willem, ¨een luxe ontbijt!¨ En het bleken er zelfs twéé te zijn! We lieten de papkommetjes voor wat ze waren en snel dekte ik de tafel. Zoiets luxe gaan we natuurlijk niet op de bank opeten :-).
Het was echt super, super, super compleet: een croissant, een bruin broodje, een wit broodje, een beschuit, een plak ontbijtkoek, een bekertje verse jus d´orange, een schaaltje fruit, een gekookt ei, twee soorten kaas, smeerkaas, smeerworst, twee soorten vleeswaren, jam, hagelslag, peper, zout, suiker, honing, theezakje, oploskoffie, roomboter, tomaatjes, rucola ... en dat alles keer twee!
We hebben genoten. En Henk, die intussen ook naar beneden gekomen was, deelde in de feestvreugde.
Na het ontbijt moest Willem haasten om de hond te gaan uitlaten en daarna naar zijn werk te gaan. Ik gaf hem drie vers gebakken chocolademuffins mee, want hij werkte die dag samen met twee collega´s de hele dag op de airport.
Halverwege de ochtend appte hij een foto. Zijn manager was op locatiebezoek gekomen en had gevulde koeken en een kadobon gebracht. Wat leuk en attent!
´s Avonds was er ook nog een verrassing. Daar wist ik wel vanaf. Thirza, de verloofde van Hans, zou mee-eten en een fototaart voor bij de koffie meenemen. Ook al zo leuk door de kinderen bedacht!
Op maandag drinken we altijd pas tegen negenen koffie. Eerst gaat Henk naar de catechisatie en meestal brengen we hem samen. In het uurtje dat we moeten wachten, doen we meestal iets nuttigs, of we doen even een bakkie koffie bij mijn zus of één van de kinderen. Deze keer ´moesten´ we samen naar Alblasserdam in verband met een heel ingewikkeld verhaal over fietsen en auto´s, die we van elkaar leenden en die weer bij de juiste persoon terecht moesten komen :-). Laten we het erop houden, dat het een nuttig en productief uurtje was :-).
En toen was er koffie.
Met verjaardagstaart.
Oh, wat hadden ze een leuke foto gekozen voor op de taart :-).
We hebben gesmuld.
Het is al met al een speciale dag geweest, terwijl het ook gewoon een werk-/maandag was.
