Tja, het jaar is nog maar vier dagen oud, maar er is hier al weer het nodige gebeurd. In elk geval genoeg om er een logje aan te wijden.
Eerst maar eens het verhaal van de zwartgeblakerde kippenpoten...
Op Nieuwjaarsmorgen zijn Willem en ik vroeg opgestaan. Nou ja, om 6.00 uur, dus toch best bijtijds. Willem was gaan wandelen en ik ruimde de troep van Oudejaarsavond op. Het zou een rommelige dag worden, want ´s morgens zouden we naar de kerk gaan en ´s middags was er de nieuwjaarsbijeenkomst van Willem z´n familie. Ik had daarom bedacht om een grote pan kippensoep klaar te maken. Precies het goede eten naast alle liflafjes, overschotten van oliebollen en appelbeignets enzovoorts. Ik haalde twee kippenpoten uit de vriezer en zette die op de kookplaat in een pan met 2 liter water. Zodra het water tegen de kook was, zette ik de inductieplaat laag. Soep moet immers trekken en niet koken.
Afijn, een poosje later stonden we klaar om naar de kerk te gaan. Ik zat al in de auto, toen ik zei: ¨Ik ga toch die soep nog een half standje lager zetten. Ik wil niet, dat die gaat koken.¨ Ik zet dus de plaat op 1,5 in plaats van op 2 en we rijden weg.
Zo´n tweeëneenhalf uur later komen we thuis. We draaien de deur van het slot en ruiken meteen iets van brand. We renden de keuken in, die vol rook stond. De ramen dropen van het condens. In één ogenblik zag ik het: de pan soep was helemaal leeg gekookt. Onderin de pan lagen twee zwart geblakerde kippenpoten. De inductieplaat knipperde op F8: oververhitting. Dat is de veiligheid van zo´n kookplaat: hij gaat bij oververhitting vanzelf uit.
Ik greep de pan met de stinkende kip en zette die buiten. Vervolgens zetten we alle ramen en deuren open om maar snel van die rook en die stank af te komen. En we analyseerden wat hier gebeurd kon zijn. Dat raadsel was snel opgelost. Er was een schaaltje met een kluitje roomboter op het aanrecht blijven staan. Onweerstaanbaar voor de kat. Muck had dus van de roomboter gesnoept en was daarna over de kookplaat gaan trippelen (de pootafdrukken konden we zien). En door het getrippel moet de stand van de plaat omhoog gegaan zijn. De tiptoetsen waren triptoetsen geworden ;-). Hierdoor is de soep gaan koken en op den duur was zelfs al het water verdampt en zijn de kippenpoten verbrand. Een wonder dat er geen brand van gekomen is.
Het liefst wilde ik alles gaan soppen. Maar, o pech! Sinds vorige week vrijdag heb ik geen water in de keuken. Wij hebben namelijk een Quookerkraan, waarmee je koud, warm en kokend water kunt tappen. Iets binnenin die kraan is kapot gegaan en nu hebben we dus géén water. Willem heeft vrijdag meteen naar Quooker gebeld voor een monteur. Ik was er al bang voor, dat dat vóór Oud&Nieuw niet zou lukken. Maar wat ik zéker niet bedacht had, was, dat we pas 11 januari aan de beurt zijn!! Ik zit dus echt 13 hele dagen zonder water en dat is gewoon super onhandig. Vooral als je veel vaat hebt van bijvoorbeeld oliebollen bakken. Of als je keuken bijna in de hens stond....
Okay, op de camping leven we ook zonder stromend water. Maar daar hoef je geen keuken te soppen en kook je eenvoudige maaltijden. Je gaat één keer per dag met een teil vaat naar de afwasruimte en dat is voldoende. Maar in het dagelijkse leven is een kraan waar water uit komt toch wel heeeeel handig.
De pech was die dag nog niet op: Willem werd ziek. Hij is nog mee gegaan naar de Nieuwjaarsbijeenkomst, maar dat ging bepaald niet van harte. Hij zag zo wit als een doek en trok af en toe een sprintje naar het toilet. Eenmaal weer thuis is hij snel in bed gekropen.
De volgende dag was ik jarig. Meestal gaan we op 2 januari met mijn brussen en aanhang uit eten om elkaar dan ook meteen een Gelukkig Nieuwjaar te wensen. Dit jaar was er bedacht, om met elkaar te gaan ontbijten. We werden om 10.15 verwacht bij By Ann in Noordeloos. Willem was nog niet helemaal fit, had ook nog niet echt trek, maar kon gelukkig wel mee! Behalve dat het altijd fijn is om elkaar op zo´n dag te zien, vind ik het ook nog altijd wel een speciaal tintje aan mijn verjaardag geven.
We werden hartelijk welkom geheten door Ann en er stond een feestelijke ontbijttafel voor ons klaar. Wat zag het er allemaal heerlijk uit!
We hebben lekker gegeten en fijn bijgepraat. Wat een kostbaar begin van het jaar zo. En dan werd ik ook nog eens verwend met allerlei kado´s.
Ook later op de dag, trouwens, toen we gewoon weer aan het werk moesten, maar toen er toch af en toe een kind binnenrolde.
De eerste week van het jaar zijn we altijd druk bezig met de inventarisatie en maken we ook meteen de boel schoon. Pff, wat is dat altijd een klus! Ik zag aan het einde van de middag zo ongeveer sterretjes.
Gisteren was Maria ook alweer vroeg van de partij en zouden we weer verder gaan. Ik heb het echter maar tot aan de koffie volgehouden. Ik werd me toch een portie beroerd! Het was van hetzelfde laken een pak als wat Willem had gehad en ik schoof van pure ellende maar tussen de lakens. Ik heb de hele dag op bed gelegen met hoofdpijn, buikpijn en spierpijn. Alleen aan het begin van de middag ben ik er even uit geweest. Ik wil namelijk de komende tijd voorraden opmaken en had ´s morgens een haas uit de vriezer gehaald. Die heb ik even aangebraden en in de slowcooker gedaan. Willem zou dan ´s avonds patatjes bakken en rode kool en appelmoes uit de weck serveren.
Ook gisterenavond was ik er nog ellendig aan toe. Maar vanmorgen was gelukkig de pijn weg, op een beetje spierpijn na. Ik ben dus langzaam opgestart en was om een uur of half 10 zelfs aangekleed. Ik hoefde vandaag niet te tellen, want het was Maria´s vrije dag. Dat kwam wel erg mooi uit. Nu kon ik fijn een beetje aanrommelen. Ik ben eerst maar eens aan de was gegaan. En die keuken zonder kraan zag er natuurlijk ook niet uit :-(. Vanmiddag ben ik als een oud vrouwtje m´n bed in gekropen voor een middagdutje. Ik besloot om geen wekker te zetten. Dat was een goed plan, want ik heb wel anderhalf uur diep liggen slapen. Hè, hè, wat ben ik daar lekker van opgeknapt! Het is een gemeen virusje wat hier rondwaart, maar gelukkig zijn we allemaal slechts kort maar krachtig ziek tot nu toe.
Al met al was het toch best een onstuimig begin van 2024!
