Henk acht jaar!

Donderdag was Henk jarig. ¨EIN-DE-LIJK,¨ verzuchtte hij, toen hij uit bed kwam. ¨Daar heb ik wel een jáár naar uitgekeken,¨ voegde hij eraan toe. Ha, ha, we lagen echt in een deuk :-).

We hadden natuurlijk vooraf gepolst wat hij graag voor zijn verjaardag zou krijgen. Eigenlijk hoefde hij daar niet lang over na te denken: een bellenblaaspistool. En een bellenblaaszwaard. OK. Maar je mag ook nog iets gróóts bedenken. ¨Nou,¨ bedacht Henk, ¨mijn PSP is versleten. Ik wil graag een nieuwe PSP.¨

Een paar dagen voor het grote feest bestudeerde ik de 'versleten' PSP en vroeg Jan om raad. Wat was er nu precies versleten aan dat ding? De oplader bleek kwijt. Dat is geen punt. Zo'n ding is voor een paar euro te koop. ¨Maar is dat dan alles wat eraan kapot is?¨ vroeg ik. Nee, het joystickje (of hoe noem je dat ding) was óók kapot. Oei, dan wordt het al moeilijker. Als je zoiets wilt laten repareren ben je in de regel meer kwijt dan dat het ding waard is. Dus ging ik toch maar op zoek naar een 'nieuwe' PSP op Marktplaats. Ik vond een mooi, nauwelijks gebruikt exemplaar. Compleet met spellen, doos, hoes, oplader en extra geheugen. De koop was snel rond en woensdag kwam het pakje aan. Super!

Het kado viel in goede aarde. Oh, wat vond Henk het mooi :-).

En de bellenblaasspullen kreeg hij ook!

De verjaarsvisite kwam 's morgens gezellig op de koffie met taart. Taart die ik al vroeg op een holletje bij AH was gaan kopen. Bakken was er deze keer niet bij. Maar dat is een verhaal op zich. Want drúk dat ik het deze vakantie toch heb :-).

Voor het voordeel hoef je trouwens niet zelf te gaan bakken. Of ik had gewoon mazzel. Dat weet ik niet. Ik kocht een appelkruimelvlaai uit de aanbieding voor 4,49. En voor de heerlijke aardbeienslagroomvlaai betaalde ik ook zoiets. Die was namelijk in de aanbieding én ook nog eens 35% afgeprijsd. Een mooie 'acht' erop en klaar was ik.

Henk genoot volop van de aandacht en de kadootjes. Heerlijk om te zien. 's Middags kon hij fijn met zijn nieuwe spullen spelen. Dat kwam goed uit, want ik moest nog voor Terdege werken. En...bakte alsnog een taart (voor de kookrubriek).

Het kan verkeren...

Het verveelt nooit

Vrijdag hadden we weer een stranddagje. Dat verveelt ons nooit. Nu is 'dagje' wel wat teveel gezegd. Willem had een middag vrij gevraagd, maar moest 's morgens naar een storing in Heerhugowaard. Dat liep allemaal nogal uit waardoor hij pas na 14.00 uur thuis was. Maar niet getreurd. Dat is evengoed een mooie tijd om nog naar Ouddorp te rijden. Tegen de tijd dat je je daar dan installeert gaan de meeste mensen al naar huis en heb je het strand nagenoeg voor jezelf!

's Morgens hadden we al contact gehad met onze vrienden Ellen en Marco. Zij hadden ook wel zin in een dagje strand. We hadden uitgelegd waar we altijd zitten en zij zouden zich daar vast installeren. Toen zij daar halverwege de ochtend kwamen bleek het er heel druk en ze konden geen parkeerplaats vinden. Daarom streken ze een stuk verderop neer. Geeft niet. We zouden elkaar wel vinden.

Willem hoefde zich enkel maar om te kleden, want verder stond alles klaar om in de auto gelegd te worden. Een grote teil met pastasalade als avondeten. Normaal gaat de skottelbraai mee, maar die was in gebruik bij Leendert en Hans op de camping. Pastasalade is ook lekker. Verder natuurlijk weer veel drinken, scheppen, visnetjes, kleden, strandlakens en de hele mikmak. Er ging een vriendje van Jan mee en we moesten ook nog even langs mijn broer en schoonzus om daar Maria en nichtje Noah op te halen. Bovendien ging Noah's hond Guusje mee. Wat fijn dat we een grote auto hebben!

Eindelijk kwamen we in Ouddorp aan. We hadden al wat appjes heen en weer gestuurd naar Ellen om uit te vogelen waar Marco en zij nu precies waren neergestreken. We hadden een hele beschrijving gehad, inclusief coördinaten. Volgens Willem was het in de buurt van Ellemeet. Maar daarna appte Ellen dat haar telefoon bijna leeg was en verdween het contact. Geen nood, dachten wij. We installeren ons gewoon op ons oude, vertrouwde plekje. Daar hoef je namelijk niet ver met je spullen te slepen. En daarna zou Willem op zoek gaan naar Ellen en Marco en ze bij 'ons' plekje brengen. Zo gezegd, zo gedaan. Alleen...Ellen en Marco waren niet te vinden. Samen met Maaike heeft Willem goed op de aangewezen plek rondgekeken. Maar helaas. We bleven dus met z'n achten.

Het was weer als vanouds genieten. Alleen was het een stuk kouder dan vorige keer. Dat was voor niemand een probleem (ze liepen totdat we om een uur of half 9 weer naar huis gingen gewoon in hun zwembroek/badpad), alleen voor mij. Ik ben een enorme koukleum en was vergeten iets warms mee te nemen om aan te trekken. Gelukkig lag er nog een vest van Willem in de auto. Dankbaar trok ik het mij mijlen te grote vest aan. De kinderen lachten zich naar om hoe ik eruit zag. Maar mij kon het niet schelen. Op den duur kreeg ik het zelfs met vest koud en heb ik nog een tijdje in de auto gezeten. Nooit meer mijn warme vest vergeten dus!! Ik heb besloten om nu echt eens een 'wij gaan naar het strand-checklist' te maken. Dan hoef ik nooit meer na te denken over wat er al dan niet mee moet!

Kijk, en dit waren de 'stoelen' die Marco alvast voor ons gegraven had. Maar die hebben we dus alleen maar op onze telefoons gezien, helaas..

Minimaliseren qua spullen (week 31)

Ook vorige week ben ik rustig aan verder gegaan met het minimaliseren qua spullen. Elke werkdag verwijder ik ten minste 10 items uit ons huis.

Weg met al die overbodige ballast. Op zoek naar ruimte :-). Letterlijk en figuurlijk! 

Ik merk, dat het in de vakantie wat lastiger is om mijn zelf opgelegde taakje elke dag uit te voeren. Ik denk dat het er op uitloopt, dat ik wat dit betreft een korte zomervakantiepauze neem. Het kost toch de nodige aandacht en energie. Maar goed. Vorige week is het me dan toch nog weer gelukt om minstens 50 dingen bijeen te sprokkelen. Het meeste ging weer naar de Kringloopwinkel. Ze kunnen me daar nu zo langzamerhand wel uittekenen, denk ik. Sommige spullen gingen de kliko in. En ook belandden er weer wat dingetjes in mijn marktplaatswinkeltje.

De opvallendste dingen die weg mochten kwamen uit het allerhoogste gedeelte van ons huis. Ik moest er voor op mijn hoge huishoudtrap klimmen. Toen wij hier kwamen wonen, heeft Willem op de bovenverdieping in een loze nis een hoge kast getimmerd. Het onderste deel is Willem zijn kleerkast. Daar is trouwens deze week ook het nodige uit verdwenen. Boven de kleerkast zit een groot vak waarin ik voornamelijk de kadootjesvoorraad bewaar. En daarboven zit dan nog weer een groot vak. Daar liggen spullen waar ik nooit aan kom. Liggen? Nee, lágen. Het meeste is verdwenen. Er lagen daar namelijk al meer dan 10 jaar dekens en spreien. Dat zijn spullen waarvan ik van mijn moeder leerde, dat je die nooit wegdoet. Want ja, 'als er oorlog komt, dan kun je die nog weleens hard nodig hebben'....Tja, typisch een gedachtengang voor iemand die de enorme schaarste in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Zoiets raak je nooit kwijt, denk ik. Maar tijden veranderen. Als er ooit nog oorlog hier komt, denk ik niet, dat oude dekens het eerste is waar je dan heel blij mee bent. Van mij mochten ze nu weg. Twee dekens heb ik nog gehouden. Een tweepersoonsdeken voor als de dekens op ons bed nóg dunner worden en ze toch eens vervangen zullen moeten worden. En een eenpersoonsdeken die ik heel mooi vind en waar ik als meisje jarenlang onder geslapen heb. Verder ligt mijn trouwjurk daar in dat vak. Die neemt niet heel veel plaats in en wil ik niet wegdoen. Maar al met al is er weer lekker wat volume verdwenen en staat de teller op 312 dingen die ons huis uit zijn! Kijk maar eens mee:

Genieten van de thuisblijf-vakantie

Intussen genieten we hier van onze thuisblijf-vakantie. Willem is jammergenoeg nog steeds aan het werk. Hij krijgt pas 11 augustus vakantie. Daar kijken we erg naar uit. Maar we hoeven daar natuurlijk niet op te wachten. We hebben het vakantie-ritme al lekker te pakken ;-).

Vrijdagavond vierde de vriendin van Hans haar verjaardag. Daar gingen we met z'n allen naar toe. Wat een gezellig avondje was dat! We waren met drie auto's. Dat was nodig, omdat Willem en ik wat eerder weg gingen om onze lieve vrienden Ellen en Marco uit Zwitserland van Schiphol te gaan halen. We hadden afgesproken, dat we om ongeveer 23.00 op Schiphol zouden zijn. Maar even over half 11 kregen we al een berichtje dat Ellen en Marco veilig en wel geland en zelfs al door de douane waren. Terwijl zij ergens wat gingen drinken, zette Willem het gas erop om er zo snel mogelijk te zijn. Wat was het heerlijk toen wel elkaar dan eindelijk weer zagen!! Ellen was in april nog hier geweest. Maar Marco hadden we een jaar niet gezien. Hij grapte meteen: ¨Willem, waar is je andere helft?¨ O ja, dat is waar ook. Vorig jaar om deze tijd was Willem maar liefst 16 kilo zwaarder!

We laadden tassen en koffers in de auto en reden de mooie zomeravond in, op weg naar Alblasserdam. Het was een uur of half 1 voordat we thuis waren. Alles was al in diepe rust. We zakten nog heel even uit, kletsten en kletsten en daarna was het toch heus bedtijd.

De volgende morgen was het vroeg opstaan. Het gewone ritme: ergens tussen 5.00 uur en 5.30 sta ik op. Ik maakte Hans en Koos wakker, die naar hun werk moesten en begon aan de vaat van de vorige avond. Ik was nog maar nauwelijks bezig, of Ellen zat achter me. Ook zij is altijd een vroege vogel ;-). Nou, gezellig, hoor! We waren nog lang niet uitgepraat :-)). Hans, Koos en later Maaike vertrokken naar hun werk. De anderen sliepen fijn uit.

Pas om een uur of 9 kwam de rest van de familie één voor één uit bed rollen. Ik sjeesde even naar de winkel om wat spulletjes te halen voor een echt vakantie-ontbijtje: afbakcroissantjes en witte kadetjes. En een poosje later zaten we lekker in het zonnetje te Genieten met een hoofdletter!

Na het ontbijt gingen we met z'n vieren aan de wandel. Ellen, Marco, Willem en ik. We liepen Willem z'n gewone wandelroute: een kleine 5 kilometer langs de molens van Kinderdijk. We deden het alleen op de toeristen-manier. Lekker op het gemakje en Marco en ik stopten om de haverklap om foto's te maken. Wat is het toch altijd prachtig, prachtig, prachtig. Zoveel schoons op een kilometer of twee van je huis!

We kwamen langs Biokaas Kinderdijk, een kaasmakerij waar ze vegetarisch biologische kaas maken. Daar gingen we naar binnen om inkopen te doen. Leuk is dat. Als wij in Zwitserland zijn kopen we Zwitserse kaas. Als Ellen en Marco in Nederland zijn, kopen ze Nederlandse kaas :-). Ze kochten meteen alles wat op het meeneemlijstje voor hun Zwitserse vrienden stond. Alles werd keurig vacuüm verpakt. Om de vakantie te vieren nam ik voor thuis ook wat kaas mee. Normaal doen we het met de goedkope kaas uit de supermarkt. Maar nu een traktatie. Voor elke wat wils: een stukje heerlijk romige geitenkaas, een stukje oude kaas en een stukje komijnenkaas. Wat een luxe!!

's Middags splitsten we de groep op. Willem ging met Jan en Marco op stap om de tent voor Jan te kopen, die hij van z'n verjaardagsgeld heeft opgespaard.

Ellen en ik deden boodschappen en 'deden' op ons gemakje de Kringloopwinkel. Compleet met lekker uitpuffen met een koud drankje (pff, wat was het warm!).

Aan het eind van de middag zaten we als vanouds met een mannetje of 12 aan de zaterdagse patatten en daarna was het voor Ellen en Marco tijd om te vertrekken naar hun vakantieverblijf in Tholen.

Maandagavond kwam Leendert thuis. Maar voor één nachtje, want dinsdag zou hij samen met Hans vertrekken voor een kampeerweekje. Er kon thuis alvast voorgeproefd worden ;-). Leendert was nog niet binnen, of Jan vroeg hem, of hij zijn tent wilde opzetten. En ja hoor, dat wilde Leendert wel. Helaas paste de tent niet goed in onze achtertuin. Het is een model wat je goed strak moet trekken met touwtjes en haringen. En dat lukte niet lekker tussen de tegels. Maar niet getreurd. We haalden het oude tentje van Henk voor de dag. Dat paste wel. En Leendert en Jan kampeerden die nacht gezellig in de achtertuin ;-).

Dinsdag bracht ik samen met Henk de jongens naar Velsen-Zuid. Daar staan ze fijn op een prachtige natuurcamping. Het was best nog een flinke rit, met op het einde een puzzeltocht naar de camping. Maar we kwamen er :-). 

Leendert en Hans zetten in rap tempo hun tent op, pompten het luchtbed op en installeerden zich als vorsten.

Ik haalde nog even gas voor de Skottelbraai, waar ze zich de rest van de week mee moet redden. Kocht als verrassing nog een frietje voor de lunch en reed met Henk weer terug naar Alblasserdam

Daar genoten we met schoonmama van de vlaaien, die ik 's morgens gebakken had. Typische thuisblijfvakantiegenietmomenten

Net als lang opblijven. Naar de bieb gaan en een stapel stripboeken en een dvd-tje lenen. Ontbijten met pannenkoeken. Elke nacht kinderen die in het tentje kamperen...

Hoe fijn is dit?!

Minimaliseren qua spullen (week 29 en 30)

Ook deze weken ben ik rustig aan verder gegaan met het minimaliseren qua spullen. Elke werkdag verwijder ik ten minste 10 items uit ons huis.

Weg met al die overbodige ballast. Op zoek naar ruimte :-). Letterlijk en figuurlijk! 

Het is best handig om jezelf elke dag een kleine plicht op te leggen. Het brengt structuur. Elke dag, zowel in de drukke laatste schoolweek, als in de lummelige eerste vakantieweek, begon ik de werkdag met mijn taakje: 10 spullen uitzoeken die ons huis uit mochten. Voor dit doel haalde ik steeds een keukenkastje leeg, haalde er de stofkam door, sopte het kastje grondig en deed er alleen in terug wat ik echt gebruik. Uit elk kastje kwam wel een aantal voorwerpen wat weg mocht. Dat was dan het begin van mijn 10-dingen-wegdoen-taak. De rest plukte ik uit kleer-, boeken- of andere kasten. Als ik 10 dingen had verzameld maakte ik een foto en gooide weg wat weggegooid mocht worden, of bracht naar mijn auto, waar een grote kringloopdoos in staat, om naar de kringloop te brengen. Een enkel ding kwam in mijn marktplaatswinkeltje. Ook dat is leuk, want het meeste is snel weg. En als ik op die manier elke week 10 euro 'verdien', dan is dat toch 500 euro in een jaar. Wie het kleine niet eert...

De keuken is nu helemaal klaar. Ik ga m'n werkterrein verleggen. Ik weet niet of het gaat lukken om ook in de vakantie steeds aan mijn taakje toe te komen. Maar we gaan het zien. In elk geval zijn er met de onderstaande spullen erbij gerekend in vijf weken tijd nu 262 items uit ons uit verdwenen!!!