Er werd om mijn wafelrecept gevraagd. Nou, u vraagt, wij draaien hoor ;-). Wafels bakken doe ik al jaaaaaaaren. Ik heb mijn wafelijzer ooit, in de guldentijd, op Marktplaats gekocht. Marktplaats bestond nog niet zo lang en was dus ook nog veel en veel kleiner. Het was best bijzonder om iets op Markplaats te kopen. En al helemaal als de verkoper slechts een paar straten bij je vandaan bleek te wonen! Afijn. Mijn wafelijzer was door de verkoper slechts één keer gebruikt en daarna was de familie ziek geworden. Of dat nu aan het wafelijzer lag valt te betwijfelen. Wij zijn in elk geval nooit ziek geworden van wafels eten en we eten ze toch heel regelmatig. Vooral op zaterdag. Dan is het een erg gewild lunchgerecht.
Dit is mijn recept:
200 gram margarine
200 gram suiker
zakje of schepje vanille suiker
2 eieren
500 gram zelfrijzend bakmeel
450 gram lauw water
Smelt de margarine en doe het in een mixerkom. Doe de andere ingediënten erbij en mix alles goed door elkaar. Bakken maar! (zo simpel? ja, zo simpel)
Voor mijn verjaardag in januari heb ik nóg een wafelijzer gekregen. (van Dirk en Trijnie). Dat is echter een ander ijzer. Het is er één om platte (oublie)wafels mee te bakken. Het was me er niet meteen om te doen om zelf ijshoorntjes te gaan maken (al is dat natuurlijk best leuk), maar ik had andere plannen met dat ijzer. Ik had in december een nummer van Landleven gehad. En dat vind ik zó'n geweldig mooi blad! Ik ben er altijd te gierig voor om dat zomaar voor mezelf te kopen. Maar dit nummer kreeg ik kado. En ik heb er geweldig veel inspiratie uit gehaald. Sowieso was het de aanleiding voor de aan koop van mijn hooikist, waar ik eerder een logje over schreef. Maar ook heb ik balkenbrij gemaakt, waar een recept van in het blad stond. Lekker! En waar ook een recept van in stond: van spekkedikken. Spekkedikken zijn een soort wafels met worst en die worden in sommige delen van ons land traditioneel op Oudejaarsdag gebakken. Je kunt die niet in een gewoon wafelijzer bakken, maar je hebt er zo'n oublie-ijzer voor nodig. Het leek me wel wat, die spekkedikken. En waarom zou je die alleen met Oudejaarsdag bakken? Zoiets smaakt vast het hele jaar door, dacht ik. En zo is het ook. Het is zó'n heerlijk smaakje. Het beslag van de wafels is zoetig vanwege het anijspoeder wat je er door doet. In combinatie met het plakje spek en de droge worst die je erop doet is dat werkelijk verrukkelijk.
Ik denk niet dat ik zomaar het recept uit Landleven mag publiceren hier. Maar wie een recept wil kan dat via Google ook gemakkelijk vinden.
Al met al is die Landleven goed gebruikt. Tot mijn grote verrassing is Landleven sinds dit jaar ook opgenomen in de christelijke leesmap De Bundel waar we een abonnement op hebben. Nu hebben wij om de kosten de drukken een abonnement op de 6 maanden oude map en ik moet dus nog even geduld hebben voor ik het eerste nummer in handen heb. Maar ik verheug me er enorm op!