Bomenfeest

Zaterdag was het hier weer een ouderwetse aktiedag in Luijkensteijn. De wekker liep al om half 6 af. Willem, Wim en Leendert zouden gaan helpen bomen rooien. Een poosje geleden had een bloglezeres me getipt dat er bomen gerooid moesten worden bij haar buurman. Na het lezen van mijn enthousiaste houtkachelverhalen vroeg ze zich af, of ik er misschien belangstelling voor had. Dan wilde ze er wel voor ons achterheen bij haar buurman. Wat mailtjes en heel wat telefoontjes later was alles rond. Vervoer, opslag, apparatuur enzovoorts was allemaal geregeld en het wachten was op de kapvergunning. Donderdag belde 'de buurman' dat het zaterdag ging gebeuren. Alle hens aan dek :-). Het zou een echt bomenfeest worden! De mannen wilden eerst om kwart voor 7 een uitgebreid ontbijt met gebakken eieren en spek. En ook wilden ze lekkers meenemen voor bij de koffie. Dat was dus de reden van het vroege afgaan van mijn wekker. Ik rolde m'n bed uit, de trappen af en de keuken in en bakte ... muffins. Saai he, alweer muffins :-). Maar ja, ze vinden ze zo lekker. Vierentwintig muffins met banaan en chocolade. Intussen was Wim gearriveerd en Willem en Leendert uit bed om stevig te ontbijten. En daar gingen ze dan.
Mijn zaterdag leek intussen 'normaal' te verlopen: rommel ruimen, wassen, strijken, de hele rattaplan. Het liep gesmeerd. Ik was dan ook wel lekker vroeg begonnen. Rond de middag ging de telefoon en dat gooide m'n programma weer aardig om ;-). Willem belde dat de bomen waren gerooid, maar dat ze daar bang waren dat het kleine spul zou worden gestolen. Daarom moest ik maar met mijn auto (met trekhaak) naar daar komen, want dan zou er vast een aanhangwagen naar hier gereden worden. En dan zou ik meteen kennis kunnen maken met bloglezeres Jacoline aan wie we dit alles te danken hadden. Goed plan! Ik zette drie kinderen op de achterbank en ging op stap. Ik reed zowaar in één keer goed. Daar had ik nog wel even voor in de piepzak gezeten. Ik heb namelijk geen tomtom en geen mobiel (maar natuurlijk wel gewoon een hollandse mond voor het geval ik verdwaal). De mannen laadden de aanhanger en wilden ermee naar Alblasserdam terug rijden. Ik moest nog maar even gezellig koffie drinken en dan met Willem z'n auto terugrijden. Oke, dat eerste vond ik géén punt. Maar dat tweede...Ik ben echt een angsthaas in 'vreemde' auto's. Sowieso is autorijden helemaal geen hobby van me. Maar Willem vond dat ik niet zo raar moest doen en Jacoline herinnerde me eraan dat ik vorig jaar toch ook zomaar helemaal naar Zwitserland was gereden en toen legde ik me er maar bij neer ;-).
Het was erg gezellig zo even bij Jacoline in de keuken. De jongens vermaakten zich opperbest met een doos autootjes. En Jacoline en ik kletsten 5 kwartier in een uur. Daarna sjeesde ik gladjes naar huis. Ik moest namelijk op tijd zijn voor de boer, die om 4 uur sluit. En, o ja, daarna wil ik ook nog even langs de Welkoop voor bemeste potgrond die in de aanbieding was. Want langzaam maar zeker komt dat dakterrasmoestuintje van de grond! Met een wat kleinere allesknipper krijg ik de blikken nu wel redelijk goed open. Het kleine randje wat ik niet weggeknipt krijg sla ik met een hamer plat. Het zijn blikken van wel 20 liter. Ik kan haast niet wachten tot het zaaigoed opkomt. Maar ik ben altijd aan de late kant met zaaien en zal nog even geduld moeten hebben.




Wim en Leendert hadden intussen de hele partij hout gezaagd en gedeeltelijk gekloofd en Willem had nog een stapel pallets, die we juist ook gekregen hadden, in stukken gezaagd. Het was echt aktie op alle fronten ;-),
's Avonds waren we allemaal moe, voldaan en opgewonden van de gezellig drukke zaterdag. De mannen hadden hele verhalen over het bomen rooien. Het was dan ook wel erg indrukwekkend hoe die grote bomen werden gerooid!




Nu wachten we af wanneer de grote stukken naar hier gebracht worden. En dan hebben Willem, Wim en Leendert voorlopig een hoop werk om dat alles in pasklare brokken te krijgen. Maar dan zitten we er voorlopig wel echt warmpjes bij!