Gisteren was het de eerste dag van de week zonder verplichtingen en ik werd met een opgetogen gevoel wakker. Ik zou heerlijk in de tuin gaan werken. Wat had ik daar een zin in!
Toen ik Henk op school had gebracht maakte ik snel de boel wat aan kant en daarna toog ik naar buiten. Er lag een bult werk te wachten en ik moest dus een keuze maken. Ik ben begonnen met het in orde maken van de zonnebloemolieblikken op het dakterras. Vorig jaar heb ik in die blikken tomaten gekweekt. Dit jaar wil ik er vooral sla in kweken. Ik had kippenmest opgespaard en dat sjouwde ik in een emmer naar boven.
Ik verdeelde de mest over 9 blikken en schepte het door de aarde. Daarna dekte ik de aarde af met een laagje verse grond en, ziezo, de blikken zijn klaar voor gebruik. Ze zijn trouwens wel aardig aan het roesten. Misschien kan ik ze deze zomer voor het laatst gebruiken.
In één blik plantte ik de eerste slaplantjes uit. Ik heb ze opgekweekt uit zaad. Ze zijn nog erg ieniemienie en ik heb ze afgedekt met plastic. Ik ben benieuwd of ze aanslaan. In twee andere blikken zaaide ik Rucola en Snijsla.
Ik wil proberen om deze zomer elke week minimaal twee keer sla van eigen dakterras te eten en ben dan ook al een maand bezig om steeds wat te zaaien. Ik heb me daarbij laten inspireren door het boek ¨Een tevreden leven¨ door Helen en Scot Nearing. Deze mensen hebben 60 jaar zelfvoorzienend geleefd. Zij waren vegetarisch en aten het jaar rond van hun moestuin. Zij kregen het voor elkaar om in de herfst nog een compleet frisse, volle moestuin te hebben. Hun devies: gewoon blijven doorzaaien! Als andere mensen hun tuinen leeghaalden, zetten zij hun tuin nog gewoon vol met nieuwe aanplant. De jonge plantjes groeiden uiteraard veel langzamer, zo laat in het seizoen, maar bleken prima bestand tegen lagere temperaturen. Veel groenten verdroegen zelfs een aantal graden vorst. Ik ga daar ook eens mee experimenteren. Ik ga mijn tuinseizoen van voren en van achteren oprekken. DV volgend jaar wil ik dan ook al veel eerder gaan zaaien.
Nadat ik de blikken in orde had gebracht zaaide ik nog wat sla binnen. Vandaag wil ik nog wat bloemen zaaien. Er staan al heel wat kleine plantjes verwachtingsvol klaar om straks buiten uitgeplant te worden. Verschillende soorten tomaten, drie soorten pepers, sla, amaranth, papaver. Het is echt genieten. Ik ga dagelijks verschillende keren kijken naar hoe alles opkomt en groeit. Ik sta er letterlijk mee op en ga er mee naar bed
.
De volgende klus die ik deed was het snoeien van de Bolacacia´s. Dat werd hoogtijd. We hebben drie behoorlijk grote bomen en het was dan ook best een klus. De mooiste takken heb ik achter gehouden. Die kunnen straks dienst doen als steuntje bij bijvoorbeeld de tomatenplanten. De rest van de takken heb ik in stukken geknipt zodat alles in de groene container kon. Jammer dat ik geen plaats heb voor een compostbak/-hoop.
Voor ik het wist was het half 12. Tijd om mijn snoeischaar op te ruimen, de leghokken van de kippen nog snel even schoon te maken, de boel een beetje aan te vegen en binnen aan de slag te gaan. Daar stond de vaat nog op het aanrecht, de bedden waren nog niet opgemaakt, de wasmachine stond stil enzovoorts.
´s Middags waren er twee vriendjes. De kinderen speelden heerlijk buiten en dus kon ik lekker doorgaan met mijn werk binnen. Dat is het grote voordeel als de kinderen weer buiten spelen. Dan kan je binnen eens goed opruimen zonder dat achter je rug de boel weer overhoop getrokken wordt ;-).
De kinderen speelden indiaantje. ´t Was kostelijk om te zien. In no time hadden ze met wat stokken en een oude dekbedhoes een wigwam in elkaar geflanst.
Ze raapten veren in het kippenhok en maakten hoofdbanden van stroken papier, waar ze de veren achterop plakten. Ze maakten pijlen en bogen en een grote knuffel werd als buit aan een stok gebonden en boven een ´vuurtje´ gebraden.
Het spel duurde de halve middag. Daarna zijn ze schooltje gaan doen. Daar werd de voorkamer voor geannexeerd. (Toch nog troep dus binnen, maar het werd keurig opgeruimd ;-) ). ´t Was komisch om te zien hoe natuurgetrouw school werd nagespeeld. Compleet met psalmgezang en het opmurmelen van de catechismus :-).
Het was een heerlijke dag. Als kers op de taart kwam mijn vriendin ´s avonds en genoten we van haar vakantiefoto´s. Een dag met een gouden randje.
