We hebben twee kippen. Die zijn van mij. We hebben guppen. Die zijn van Jan. Een poosje geleden hadden we een ziekte in de bak, of zo. Eén voor één gingen de guppen dood. Het was afschuwelijk. Ik heb alles gedaan wat ik kon doen: schone bak, schoon water, nieuwe plantjes, nieuw grind, ander pompje. Niets hielp. De meest vitale vissen deed ik in aparte bakken en uiteindelijk overleefden 8 guppen én de algeneter. Een week of wat geleden heb ik de vissen weer terug gedaan in de bak. Maar....nu zijn het er minstens 80! Er blijven maar jonkies komen. Wie er dus guppen wil, moet maar even een seintje geven :-). Jan hoopt zondag jarig te zijn en wil voor zijn verjaardag een nieuw (groter) aquaruim met nieuwe (andere) vissen.
Soms komen er hier, voor ons, buitenissige beesten binnen om opgegeten te worden. Zo belde mijn vader pas op, of we belangstelling hadden voor een kreeft. Ehm...jawel, dat wilde ik weleens proberen. Gelukkig zei mijn vader erbij, dat het beest al dood was. Want, ehm...ik weet niet goed of ik zo´n beest wel dood kan maken. Ik schrok me evengoed een hoedje toen het beest arriveerde. Wat een joekel! 1750 gram woog hij. Ik pakte mijn allegrootste pan en bracht daarin een enorme plens water aan de kook. En daar ging de kreeft: de pan in. Grijs en grauw ging hij erin, prachtig rood kwam hij eruit.
We hadden inmiddels maar een filmpje op internet opgezocht om te kijken hoe we zo´n beest soldaat moesten maken. Het was nog een spannend gebeuren zo. Hij smaakte trouwens best. Vooral Willem vond het erg lekker. Leuk om het een keer uitgeprobeerd te hebben.
