Donderdag heb ik Hans naar Schiphol gebracht.
Hij ging een paar dagen naar zijn vriendin in Engeland. Helemaal volgens het boekje leverde ik hem tweeëneenhalf uur voor vertrektijd af. Eigenlijk wilde ik hem even binnen in de vertrekhal brengen, want het was de eerste keer dat hij ging vliegen. Het was daar op de parkeerplaats echter een drukte van belang, omdat een stuk was afgesloten vanwege een politie-onderzoek.
Daarom volstond ik met hem de instructies nogmaals te herhalen en te wijzen welke vertrekhal hij moest ingaan en daar ging hij.
De klucht van 2013 is, dat hij, ondanks dat hij tweeëneenhalf uur van tevoren aanwezig was, toch kans zag om zijn vliegtuig te missen! Er was op het laatste moment een gate-wijziging geweest en dat had hij niet gezien. Gelukkig heeft hij het allemaal goed kunnen oplossen. Eerst belde hij naar zijn vriendin. Zij waren juist 5 minuten onderweg naar het vliegveld in Bristol om hem op te halen en konden rechtsomkeert maken. Vervolgens ging hij naar de Servicebalie. Hij vertelde wat er was gebeurd en het bleek, dat er wel meer misverstanden rond die gate-wisseling voorkwamen. Hij kreeg gratis een nieuw ticket en kon met het eerstvolgende vliegtuig mee. Al met al kostte het hem enkel drieëneenhalf uur vertraging.
Gelukkig wist ik van al die toestanden niets af, anders had ik me vast zorgen gemaakt. In heerlijke onwetendheid was ik samen met Jan en Henk iets leuks aan het doen:
Jan had op school met de kangoeroe-wedstrijd meegedaan en daarmee een waardebon voor Museum Boerhaave in Leiden verdiend. Hij kon voor 1 euro naar binnen. Hij wilde daar dolgraag heen en aangezien ik op de terugweg vanaf Schiphol toch langs Leiden kwam besloot ik Jan en Henk de verrassing te bezorgen en met hen naar dat museum te gaan.
In Leiden aangekomen plensde het inmiddels en dus was een museumdagje een heel goed idee. Ik heb me verloren gereden om een parkeerplaats te vinden. In de omgeving waren er alleen kortparkeerplaatsen. Maar na een telefoontje met Willem, die achter zijn computer zat, wist ik waar ik zijn moest. De parkeerkosten zijn trouwens altijd behoorlijk schrikken. Ik smeet er 8 euro tegenaan en daar gingen we.
In het museum kregen de jongens een schatkaart. Als ze opdrachtjes goed uitvoerden kregen ze stempels op de kaart. Daarnaast moesten er nog vragen op een andere kaart beantwoord worden en dat alles bij elkaar leverde voor allebei een leuke fruitklok op. Dat is een klokje met ´stekkertjes´ die je in een stuk fruit steekt en waardoor genoeg energie wordt opgewekt om het klokje te laten werken. De jongens vonden het prachtig natuurlijk (alleen bleek thuis het klokje van Henk helaas niet te werken).
Het museum is echt heel leuk. Je kunt er terecht met kinderen van elke leeftijd, want er zijn activiteiten met een verschillende moeilijkheidsgraad. Het Schateiland was voor Jan perfect, maar voor Henk eigenlijk te moeilijk. Voor hem was de doe-tentoonstelling Vindingrijk leuker. Daar konden de kinderen van alles en nog wat met knikkers doen.
Het is het leukst om als begeleider met kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd te gaan. Als je met je kinderen meedoet, steek je er zelf ook weer wat van op!
We hebben behalve de doe-tentoonstellingen ook de rest van het museum bekeken. Niet alles was natuurlijk even interessant, maar in elke ruimte was wel iets wat de aandacht trok.
Gisteren was het de dag dat er weer drie kinderen thuis kwamen. Eerst was daar Leendert die de hele week op zee was geweest. Hij stuurde om half 4 in de nacht een sms-je, dat hij weer bereik had. Om een uur of 6 sms-te hij dat ze bijna in de haven waren en dat hij om half 9 opgehaald kon worden. Wij hadden hier al rekening mee gehouden en Willem zou een paar uurtjes vrij nemen van zijn werk, zodat we hem samen konden gaan halen.
Ik maakte nog even een lekker ontbijtje met havermoutpap en even over 7 vertrokken we richting Vlissingen.
We hadden het adres niet helemaal goed doorgekregen en moesten dus even zoeken. Maar al snel hadden we de goede haven gevonden en zagen we recht voor ons het schip liggen, de ARM 22.
We reden er naar toe en zagen Leendert al snel bezig, duidelijk in zijn element.
We maakten kennis met de mensen met wie hij mee geweest was en kregen een kop koffie aangeboden. Dat sloegen we niet af, want we vonden het best leuk om te kijken waar Leendert de hele week bezig geweest was. Het was aan boord een drukte van belang. De mannen waren bezig met de laatste karweitjes en een ploegje vrouwen was aan het schoonmaken. We kregen koffie met een Zeeuwse Bolus en daarna kregen we ook nog een hele rondleiding. De machinekamer was heel indrukwekkend. De moter maakte een vreselijk lawaai en dat terwijl de hoofdmoter nog niet eens aan stond! Het rook er heerlijk naar smeerolie en het zag er prachtig uit met allemaal geheimzinnige metertjes en knopjes.
De stuurhut was niet minder indrukwekkend. Rijen met schermen om in de gaten te houden! Hoe krijg je dat ooit voor elkaar! Er ging voor ons een compleet onbekende wereld open.
Intussen hoorden we dat Leendert de hele week heel enthousiast had meegewerkt. Ze waren dik tevreden en volgende week mag hij zowaar nóg een weekje mee. Iets wat Leendert maar al te graag aannam. En zo hopen wij zondagnacht stipt om 12 uur Leendert dus weer naar Vlissingen te brengen :-).
Behalve een lekker partijtje vis bracht Leendert uiteraard ook de nodige was mee naar huis...
´s Middags reed ik naar Elspeet om daar Koos van de logeeropvang te halen. Ook Koos had een heerlijke week achter de rug met allemaal leuke activiteiten. Hij had gemountainbiked, gezwommen, gekampeerd en nog veel meer. Het was weer geweldig geweest.
En ook Koos had een flinke tas was bij zich...
Toen ik even na half 6 thuiskwam, was intussen ook Maria thuisgekomen. Zij was vanaf maandag met 5 klasgenootjes en een moeder op een camping geweest. Wat had ze daar genoten! Er was op de camping een recreatieteam en die hadden erg leuke activiteiten georganiseerd. Ook het eten bovenin een dubbeldekkerbus was heel leuk. En de eerste nacht onweer...was een beetje spannend. Om de boel compleet te maken had Maria tas nummer 3 met wasgoed bij zich :-).
Het was hier vandaag dus wasdag. Nou ja, beetje overdreven. Was-halve-dag. Terwijl ik me heerlijk kon bezig houden met wassen, strijken en vouwen maakten Maaike en Maria de benedenverdieping aan kant. Compleet met stoffen en zuigen en toilet boenen. Koos moest de buitenboel vegen. Jan begoot binnen en buiten de planten. Trijnie deed het sanitair boven. Leendert zorgde voor de complete houtzaag en -kloofspullen, zodat daar volgende week eens lekker mee gewerkt kan worden. Willem zat intussen te faktureren en zo deden we allemaal wat.
Halverwege de morgen werden we verrast door een aardige mevrouw die een prachtig schaakspel kwam brengen. Zomaar om de kinderen te verrassen! En verrast waren ze zeker. De hele dag is het schaakspel in gebruik geweest. Niet in de laatste plaats doordat er ook nog schakende vriendjes kwamen binnendruppelen. Gezellig zeg!
Vanmiddag moest Willem met Leendert naar een bedrijf in Uden. Best een stukje rijden hier vandaan. Eigenlijk had ik nog werk genoeg hier, maar Maaike had een dagje vrij en wilde best iets leuks doen. Ik stelde haar voor om samen met Maria een stuk te gaan fietsen. Maar daar hadden de meiden toch niet echt veel zin in. Ik besloot de knoop door te hakken en het werk het werk te laten. Iets met de kinderen doen is toch veel fijner, leuker en belangrijker? Ik stelde voor om met Willem mee te rijden en daar in de buurt van Uden te gaan wandelen. Willem zocht op internet een wandelplekje uit en vond dat rond natuurcentrum Maashorst. Henk ging ook mee en zo zette Willem ons drieën (Maaike, Henk en ik) bij het natuurcentrum af. We hebben eerst rond het centrum rondgekeken. Er was een doolhof waar we doorheen liepen. Ook was er een bijenstal en die moest ik natuurlijk ook zien. Heel toepasselijk stond er op de gevel: Op bezoek bij de Koningin :-).
Er was een kruidentuintje waar we doorheen schuifelden en Henk leefde zich nog even uit op wat speeltoestellen. Daarna besloten we te gaan wandelen. We kozen het Kabouterpad van 2,5 kilometer. We liepen heel sloom, want ik stopte bij elke braamstruik om wat rijpe bramen te plukken. En Henk wilde met elke kabouter die langs de route stond op te foto :-).
Toen we ongeveer halverwege de route waren belde Willem dat ze klaar waren. We legden uit waar we waren en wachtten op een bankje tot Willem en Leendert er ook waren. Met z´n vijven liepen we verder. Leendert moest nog even stoer in een hoge boom klimmen :-).
We dronken lekker limonade en aten koekjes uit Zwitserland. Stiekem verlekkerden we ons op de aangeprezen koffie met kersenflap, hoor. Maar ja, dat hangslot aan die portemonnee, he ;-).
Al met al is de week weer omgevlogen. En ik heb nog helemaal geen tijd gehad om aan het verslag van de vakantie te werken. Maar goed. Wat in het vat zit, verzuurt niet. Wie weet lukt het DV volgende week.
