Na het ontbijt maakte ik Willem zijn lunchsalade klaar om mee te nemen naar zijn werk. Intussen druppelden de vakantievierende kinderen één voor één naar beneden. Wat is dat toch altijd een genot als je je niet hoeft te haasten!
De dag was vol en rommelig. Eerst moesten de kinderen me een uurtje helpen. Ik had werklijstjes voor ze gemaakt. De benedenverdieping werd opgeruimd, er werd gestofzuigd, er werden boodschapjes gedaan, de toiletten werden geboend, er werd vaat afgedroogd enzovoorts enzovoorts. Met drie 'knechten' en een 'halfwas' schiet het werk lekker op!
Na het werken kwam het spelen. Maria nodigde twee vriendinnen uit en ging koekjes bakken. Bij Koos kwamen drie vrienden computergamen. Jan vertrok naar een vriendje en Henk hobbelde in en uit en speelde met buurkinderen.
Intussen kon ik mijn eigen werkjes doen. Ik wilde de bijen voor de winter nog aan een laatste inspectie onderwerpen. Ik dacht dat alles wel in orde zou zijn, maar ging toch twijfelen aan de voervoorraad van één volk. Ik heb toch nog maar een paar liter suikersiroop gemaakt en een voerbak op de kast gezet. Met het warme weer van nu (morgen schijnt het dik 20 graden te worden!) krijgen de bijen dat vast nog wel verwerkt. (Ze moeten de siroop indikken en dat lukt beter als het warm is.). Voor het mooi ben ik wat laat met dat bijvoeren voor de winter. Maar goed. DV volgend jaar maar eerder beginnen.
Nu ik toch met siroop maken bezig was heb ik meteen mijn drie gistingflessen met wijn de laatste suikergift toegediend. Ze staan nu gezellig met z'n drieën te bubbelen. Als ze helemaal uitgebubbeld zijn (en dus alle suiker omgezet is in alcohol) laat ik ze nog heel even staan en zal ze dan voor de eerste keer hevelen. Dat is om de wijn mooi te laten klaren. Ik ben heel benieuwd hoe deze wijn uitvalt. Druif-vlier is voor mij een nieuwe combinatie.
Vanmiddag heb ik heerlijk op m'n moesdak gewerkt. Even genieten van deze mooie nazomerdag, die weliswaar deels wat grijzig was, maar verder droog en warm. Ik heb de rode pepers geoogst.
Wat een grote oogst! Helemaal gratis, want de planten heb ik opgekweekt van zaad van pepers van vorig jaar. De nog groene pepers heb ik nog maar even aan de planten laten hangen.
De planten zien er nog prima uit. Zolang het niet gaat vriezen kunnen de pepers gewoon aan de planten rood kleuren.
Ik heb de nog groene tomaatjes van een spontaan opgekomen tomaatplant er maar afgehaald. Die mogen in de vensterbank kleuren. En kleuren ze niet, dan gebruik ik ze wel groen.
De er nog prachtig bijstaande slaplanten (gewone en bonte) heb ik overgeplant, zodat ze meer ruimte kregen om nog wat te groeien. Ik ben heel benieuwd of het nog fatsoenlijke kroppen zullen worden. Nog even en ik ga sla oogsten in november!
Het mosterdblad doet het ook nog heel goed. Daar haal ik gewoon elke dag wat blaadjes van om in Willem z'n salade te doen. Lekker pittig!
Ik heb nog even lekker op mijn knieën voor de bijenkasten gezeten. Even nog genieten van de in- en uitvliegende bijen. Er zijn nog steeds bijen die met stuifmeel binnenkomen. Dat zie ik maar graag. Kom op dames! Goed en sterk de winter ingaan, alsjeblieft!
Er was nog wel meer werk te doen op m'n moesdak. Het is echt nog niet winterklaar daar. Maar binnen moest het werk ook door gaan. Herfstvakantie betekent hier altijd: kledingwissel. Beslist niet mijn favo karwei! Maar wat moet dat moet. Vandaag heb ik Maria's wintergarderobe voor de dag gehaald en gepast. Er hoefde maar één rokje ingenomen te worden. En gelukkig heeft ze genoeg om de winter te beginnen. Ze paste nog wat van vorig jaar, er was wat bewaard van Maaike én het voorraadje was aangevuld met dingen 'uit de zak'. Zo noemen we dat, als er zakken met kleding worden binnen geschoven. Ik kijk dan meteen na of er wat bij zit om direct te gebruiken, of wat mooi genoeg is om op de voorraadstapeltjes te leggen. Om die manier hoef ik altijd maar weinig te kopen, want ik krijg best vaak kleding. Iets om blij van te worden!
Voor het mooi moeten er nog twee rokjes bij komen, maar dat is van later zorg. Ook moet ik nog kijken of ze een nette winterjas voor naar de kerk heeft. Maar de winterjassen liggen nog bij mijn ouders. Dat zal dus later deze week nog moeten. De stapeltjes liggen nu nog vòòr de kast. Ze gaat er wel vast van dragen. Als de zomerkleren die nu nog in de wasmand zitten gewassen en gestreken zijn, wissel ik definitief. Ik baal altijd van die stapeltjes overal: twee stapels met goede kleding, een stapeltje met spulletjes die ik weggeef, een zak voor de kledingcontainer, een beginnend stapeltje verstelwerk (wat mijn moeder doet!). En dat in zoveelvoud...
We hebben de hele week logé's. Daarom moest ik ook bedden/matrassen klaarmaken.
Het komt mooi uit dat het morgen mooi weer wordt. Dan kan ik de was fijn buiten drogen. Mijn binnen-droogruimte is beperkt. Ik kan ongeveer 2 1/2 was kwijt op rekken en lijnen. Als ik maar steeds elke dag twee wassen doe, komt dat wel goed. Maar met plotselinge washopen zoals vorige week vrijdag toen Hans en Maaike van schoolkamp kwamen, stroopt de boel een beetje op. Een week of wat geleden heb ik mijn droger verkocht. Ik heb daar geen spijt van, maar het vergt nu af en toe een wat strakkere planning om niet met de was achter te raken, doordat alle drooglijnen vol hangen.
We aten vanvond bloemkool met aardappels en rundvlees. Een toetje had ik niet gemaakt. Niet alleen omdat we dat tegenwoordig regelmatig overslaan om te bezuinigen, maar ook omdat er vier kinderen om 7 uur op de catechisatie moesten zijn en we in tijdnood kwamen.
Vanavond na de koffie heb ik met Maria een spelletje gedaan. Maria is dol op spelletjes, maar de rest is niet zo spelletjes-achtig. Tijdens het spel kon ik meteen nog wat haken. Er staan nog wat pennenvaasjes in bestelling en die wil ik graag deze week af krijgen.
Nu zit de eerste dag van de vakantie er al weer op. Straks gaan Willem en ik nog wandelen. Een kilometer of zes,zeven lopen we tegenwoordig. Voor Willem broodnodig met zijn zittend beroep. Voor mij voor wat betreft de gezondheid niet direct nodig, maar het is wel lekker om zo samen te lopen en wat te kletsen. We lopen in de natuur en met onze hoofden in de wind waaien stress en spanningen vanzelf weg. Dan duik je daarna ontspannen je bed in. We hebben wel vaker van die wandelhorrels gehad. Maar deze keer lijkt het erop dat het een blijvertje is. We lopen nu vanaf half augustus, breiden het stukje bij beetje wat uit en vinden het nog steeds heerlijk. En door het vele bewegen en een ander eetpatroon is Willem mooi al 10 kilo afgevallen. Hoe trots ben ik op hem!
