Vanmorgen heb ik er mijn wijnreceptenboekjes eens op nageslagen en ook google afgespeurd naar een goed recept. Ik kwam echter geen enkel recept tegen dat uitging van druivensap en dus ben ik maar zelf aan het experimenteren geslagen.
Voor een gistingfles van 10 liter nam ik 4 liter druivensap (ontsapte rode druiven). Ik deed daar 0,7 liter vlierbessensap bij van het sap dat ik vorige maand maakte van vlierbessen uit de Biesbosch. Ik deed de vlierbes erbij om straks een mooie, dieprode wijn te krijgen. Ik heb van dat druiven-vlierbessap het soortelijk gewicht gemeten. Dat was 1070. Je kunt dan in een speciale tabel aflezen hoeveel suiker het sap (van nature dus) bevat en dat is 1825 gram per 10 liter. Om aan een alcoholpercentage van 12,7 % te komen heb je uiteindelijk 2520 gram suiker per 10 liter nodig. Er moest dus 700 gram suiker per 10 liter wijn bijgevoegd worden. Een deel (200 gram) heb ik er nu vast bij gedaan. Samen met 1 eetlepel wijngist en 1 eetlepel gist-starter. De rest van de suiker wordt er de komende tijd in twee keer bij gedaan. Ziezo. Fles 1 staat klaar. Nu maar hopen dat hij lekker gaat gisten en dat het uiteindelijk het lekkere wijntje wordt wat ik in gedachten heb ;-).
Omdat ik nog véél meer sap had en wij niet zo dol zijn op druivenlimonadesiroop én nog voldoende voorraad druivengelei hebben én de sap puur wat te wrang vinden, bedacht ik dat ik nog maar even door moest gaan met wijntjes opzetten. Niet dat wij zulke wijndrinkers zijn, maar een zelfgemaakt wijntje is altijd een dankbaar kadootje. Op dezelfde manier als ik net met de 10-liter gistingfles had gedaan heb ik een 15-literfles gevuld. Daarbij heb ik natuurlijk alle ingrediënten maal anderhalf gedaan.
Eigenlijk wilde ik nóg een 10-liter fles klaarmaken. Maar...ik wilde níet nog een fles in mijn kamer hebben staan. Het staat op zich wel leuk, die grote flessen, en het roept bij ´nieuwkomers´ altijd de nodige vragen op. Maar het hoeft er hier natuurlijk niet uit te zien als een wijnfabriek ofzo. Dus vond ik van mezelf dat ik dan maar de gistingfles met mooi geklaarde frambozenwijn moest bottelen en de zo vrijgekomen fles gebruiken voor de nieuwe wijn. In de fles zat 10 liter frambozenwijn. Dat komt neer op 14 flessen wijn (van 0,7 liter). Ik dook in mijn voorraadkast en diepte daar 14 lege wijnflessen op. Alles was ooit keurig schoon in kratten gedaan, maar in de loop der tijd was er toch schimmel op gekomen. Helaas. Dat betekende een langdurig precisiewerkje. Alle 14 flessen moesten brandschoon gemaakt worden voordat ik er de nieuwe wijn in kon doen.
Ik maakte de buitenkanten van de flessen schoon, spoelde de flessen om en zette ze vol water in de weckketel. Er pasten precies 14 flessen tegelijk in. In alle flessen deed ik een sulfiettablet en vervolgens stelde ik de weckketel in op 100 graden. Uitkoken die handel!
Dan goed omspoelen om de sulfietrestjes te verwijderen. En ja, dan, eindelijk, kon de wijn in de flessen! Ik jaste de kurken in de fles, deed er een krimpcapsule op en toen kon het laatste wijntje opgezet worden in de vrijgekomen fles. (En nu Willem lief aankijken om nog een mooi etiket te ontwerpen voor op de saaie wijnflessen).
De allerlaatste litertjes druivensap gingen in flessen met schroefdekseldoppen en die weckte ik (20 minuten op 80 graden). Zo kan ik op een later moment bedenken wat ik ermee doe.
Het gewone werk moest natuurlijk ook doorgaan op deze maandag. Ik had wat boodschapjes nodig van de Reformkraam op de markt. Dus bracht ik na de lunch Henk naar school en reed meteen even door. Op mijn loopje naar de Reformkraam passeerde ik de schoenenoutletkraam. En ja, eigenlijk was ik heel hard aan nieuwe laarzen toe. Ik heb mijn heerlijke Mexxlaarzen ooit uit een kledingzak opgediept en er vervolgens jaren mee gedaan. Maar nu zitten er gaten in en bij het dichtritsen ben ik elke keer blij als het is gelukt.
De ritsen zijn versleten. Repareren is geen optie. Dat zou nog meer kosten dan een paar nieuwe. Ik snuffelde eens tussen de laarzen op de kraam en vond een paar dat helemaal naar mijn zin was. Niet te lang en niet te kort. Geen hoge hak, maar ook niet plat. Zwart. Alleen vond ik ze nog best prijzig: 60 euro! Ok, ze waren van een goed merk (Helioform). En ik heb vorig jaar aan het einde van de winter ook best al rondgekeken voor iets naar mijn zin, maar niets gevonden. Zou ik...? Ja! Ik ging ze kopen. En wat ben ik er blij mee! Nu maar hopen dat ook deze laarzen vele jaren meegaan.
Naar was hoefde ik vandaag ook al niet te zoeken. Mijn dag was vanmorgen al begonnen met strijken. Maar daar hield het niet mee op. Ik waste twee trommels wasgoed en hing alles op de lijnen op het dakterras. Daar is het nog fijn droog gewapperd. Vanavond na het eten kon ik alles mooi afhalen.
Voor het avondeten had ik iets met courgettes in gedachten. Zaterdag had ik er vier bij mijn groenten van van Os zitten en die moesten snel op. Er zaten al wat schimmelplekjes aan en als die er eenmaal op zitten gaat het hard.
Bovendien had ik op mijn moesdak ook nog één courgette die nodig geoogst moest worden.
Ik besloot romige courgettesoep te maken met focaccia. Mmm, dat smaakte. Lekker licht, lekker warm, lekker vegetarisch. Een mooi maandaggerechtje.
Er groeit trouwens nog van alles op mijn moesdak.
 |
| Aardbeienkindertjes |
 |
| Prachtige bonte sla |
 |
| Mosterdblad |
 |
| Snijsla |
 |
| Pepertjes |
In mijn pauzetjes haakte ik. Vorige week zaterdag had ik een spoedopdracht afgewerkt en was meteen aan het volgende spoedklusje begonnen. Iemand bestelde een gehaakt pennenvaasje dat uiterlijk dinsdag op de post moest. Eigenlijk wilde ik het vanmiddag af hebben, zodat het vandaag vast met de post mee kon. Je hoort tegenwoordig nogal eens klachten over de bezorging. Maar helaas. Dat lukte echt niet.
Vanavond bij de koffie hechtte ik de laatste draadjes af en dus gaat het morgen pas met de post mee. Nu maar hopen, dat het netjes op woensdag bezorgd wordt. Zo´n gehaakt pennenvaasje doet het trouwens ook goed als waxinelichthoudertje, schreef iemand me. Nou, dat heb ik meteen even uitgeprobeerd. En ja, gezellig!
Langzaam wordt het nu rustig in huis. Maaike vraagt steeds iets over persoonsvormen. Maria mompelt Engelse woordjes. Henk ligt allang op één oor. Jan vertrekt net naar boven. Willem en ik gaan ons wandelingetje maar eens doen. Lekker lopen en bijkletsen ;-).
