Toch kan het altijd beter. Altijd als ik snoep koop voel ik me ongemakkelijk. Dat ik díe troep, chemische zooi, suiker, aan mijn kinderen wil geven! Wil geven? Nou, eigenlijk niet dus! Daarom zorg ik er altijd voor dat er voldoende fruit in huis is. Vers fruit, maar ook gedroogd fruit. Op die manier kunnen de kinderen er zelf voor leren kiezen om de snoepdoos dicht te laten en een appel of banaan of iets dergelijks te pakken.
Toch blijft snoep trekken. Misschien omdat het gewoon een lekker gevoel is om op iets zoets met een kleverige, toffee-achtige structuur te kauwen? Dat is toch een andere ervaring dan een zachte banaan of een knapperige appel of ietwat taai droog fruit.
De oplossing had ik gewoon in huis. Maar na een niet al te geslaagd experiment van enkele jaren geleden, had ik geen nieuwe poging ondernomen. Gisteren ben ik er toch nog eens voor gegaan: fruitleer maken. En het is super gelukt!
Fruitleer is gepureerd fruit, dat je in een voedseldroger droogt tot een soort leren lap. Die lap kun je dan bijvoorbeeld in repen snijden en dan heb je net zoiets als een Lange Jan. Net zo lekker kleverig. Dezelfde kauw-ervaring. Alleen dan van puur fruit. Eindelijk! Gezond snoep!!
Fruitleer maak je van rijp fruit van het seizoen. Vooral ook handig als je een eigen tuin hebt en nu bijvoorbeeld omkomt in de aardbeien. Fruitleer is heel goed en heel lang te bewaren. Gewoon opgerold tussen bakpapier op een droge plaats. Je kunt in het seizoen dus voor een jaar tegelijk 'snoep maken'.
Omdat het een experiment was heb ik maar twee roosters van mijn droogapparaat vol gedroogd. Ik heb nu dus twee lappen. Ik gebruikte gepureerde banaan met wat citroensap. Dat sap was bedoeld tegen het verkleuren, maar op de één of andere manier is de lap rozerood in plaats van gelig. Maar dat kan de pret niet drukken. Vandaag herhaal ik het experiment met peren, denk ik. Lijkt me ook lekker.
Het laatste woord over voedseldrogen is nog niet gezegd. Binnenkort meer ;-).
