De ziekenboeg is hier gelukkig nagenoeg weer leeg. Ik had vandaag alleen Dirk en Leendert nog ziek thuis en die zijn aan de beterende hand. Hopelijk hebben we het dan weer even gehad, wat zieken betreft.
Zelf ben ik weer helemaal op de been, zij het, dat het wèl een pijnlijk been is. Au! Aderontsteking doet gemeen zeer. Ik ben er nog niet vanaf. Maar goed. Ik kan er gewoon mee werken en hopelijk gaat het verder vanzelf over.
Gisteren was ik een poosje juf. Ik gaf een gastles over bijen houden aan groep 6 van de Petrus van de Veldenschool in Nieuw-Lekkerland. Het was heel leuk om te doen. Om kwart voor 11, direct na de pauze, werd ik op school verwacht. De dag ervoor had de meester al heel veel imkerspullen bij me opgehaald. Dat was fijn, want dan hoefde ik daar lekker niet meer mee te slepen. Gelukkig had ik één van m'n imkerpakken nog niet meegegeven. Dat kon ik nu mooi aantrekken om in vol ornaat op de school te verschijnen. Ik had m'n pak aangetrokken, maar de hoed in de auto naar beneden gehouden. Die zette ik pas op, toen ik bij de school aankwam. Al snel werd ik gesignaleerd: ¨Oh, kijk, een imker.¨ ¨Ja, die komt bij óns in de klas.¨ enzovoorts.
Het was een erg gezellige bijenles, met kinderen die vol vragen zaten. Hoe leuk is dat! Ik heb ze van alles verteld over hoe een bijenvolk georganiseerd is en hoe je ze moet houden. Wat het nut van bijen is. Honing natuurlijk. Dat wisten ze wel. Maar ... bestuiving? Oeps, daar hadden ze niet zo over nagedacht. Dus daar ook nog een prevelementje over gehouden :-). Ik liet een dode bij langsgaan, die ze eens goed konden bestuderen. Jammer dat ik geen eigen honing meer had, anders hadden ze allemaal eens mogen proeven. De les vloog om. Het was twaalf uur voordat ik er erg in had. Nog een allerlaatste vraag dan: ¨Verdient u er ook mee?¨ ¨Nee, niet echt. Imkeren is meer een hobby.¨ ¨Maar je kunt toch honing verkopen?¨ ¨Zéker, maar je moet ook weer dingen aanschaffen. Je verdient eigenlijk niets.¨ ¨Oh. Maar wat bent u dan?¨ (Of: waar verdient u dan uw geld mee?). ¨Nou, ik ben gewoon huisvrouw. En schrijfster.¨ ¨O¨. Daar moest nog eens over nagedacht worden, geloof ik. De kinderen dachten warempel dat ik fulltime imker was en er flink mee verdiende :-)).
En vanmorgen gaf ik alwéér les. Broodbakles. Gewoon gezellig thuis, aan negen vrouwen uit alle hoeken van het land. En weer kreeg ik heel veel vragen. Maar niet, of ik er ook aan verdien, aan dat brood bakken :-). Vanavond al kwam er een enthousiaste mail met foto's van iemands eerste zelfgebakken brood. Geweldig. Daar word ik altijd heel blij van :-).
Vroeger wilde ik altijd juf worden. Nu ben ik het af en toe voor de hobby. Leuk hoor!
Brood bakken is iets wat gewoon in m'n systeem zit. Ik hoef er niet over na te denken en het kost me nauwelijks moeite of tijd. Met koekjes bakken is dat anders. Op de één of andere manier vind ik dat niet belangrijk genoeg, denk ik. Het is ook zo, dat we echt niet altijd iets bij de koffie hebben. En als we wél iets hebben, is dat ook gerust een Mariakaakje of een sneetje ontbijtkoek. Maar als ik visite verwacht wil ik graag iets presenteren. Dat hoeft niet altijd iets groots, vets, calorierijks te zijn. Een lekker zelfgebakken koekje is wél zo gezellig. Ik heb er twee standaard recepten voor. Het ene recept waart al jaren en jaren op internet rond als 'Teunie's koekjes'. Grappig is dat. Al in 2008 heb ik het recept hier gepost. Misschien wel handig om het eens te herhalen:
Kneed koekjesdeeg van 300 gram bloem, 150 gram basterdsuiker, een snuf zout en 225 gram margarine. Deel het deeg in 2 delen en maak van elk deel een rol. Snijdt de rol in plakjes van ongeveer een halve centimeter. Leg de plakjes op een beboterde bakplaat in de warme oven (170 graden) en bak ze in ongeveer 17 minuten gaar. Haal de koekjes met behulp van bijvoorbeeld een pannenkoeksmes voorzichtig van de bakplaat en schuif ze op een dienblad. Laat afkoelen. Als je liever bakpapier gebruikt, kan je de koekjes daarop laten afkoelen.
Variaties:
*Vervang (een deel van) de margarine door roomboter voor heerlijke roomboter koekjes.
*Leg op ieder deegplakje een lepeltje jam, of een amandel, of een geconfijte kers o.i.d.
*Rol het deeg uit en steek er met een koekjessteker leuke vormpjes uit.
*Laat de kinderen leuke koekjes vormen. Dit is ook erg geschikt voor een verjaardagsfeestje. Hans heeft ooit eens letterkoekjes gevormd en daarvan de letters B E D A N K T gebakken. Dat gaf hij aan z'n juf aan het einde van het schooljaar en dat was echt een succes.
*Dinsdag maakte ik de volgende variatie: ik woog stukjes koekdeeg af van circa 18 gram. Ik draaide er balletjes van, die ik een beetje plat drukte. Daarna duwde ik de deegstukjes in de nougatine of in de hagelslag. Erg lekker!
*Laat je fantasie de vrije loop ;-)
Een ander basisrecept postte ik in 2011. Het is een oud bakkersrecept. De koekjes die je ermee bakt zijn verrukkelijk bros.
Ook dit recept laat ik nog maar eens volgen. Kun je kiezen ;-)
400 gram zelfrijzend bakmeel
200 gram roomboter
100 gram margarine
200 gram witte basterdsuiker
1 zakje (of een eetlepel) vanillesuiker
1/2 zakje (of twee theelepels) bakpoeder
1 snufje zout
Kneed de ingrediënten tot een bal. Maak er rollen van en snijd daar plakjes van. Of, als je meer tijd hebt, rol het deeg uit tot een lap en steek er met een koeksteker koekjes uit. Leg de koekjes op een bakplaat en bak ze in ongeveer 15 minuten op 180 graden (heteluchtoven 160 graden) gaar en bruin.
De hoeveelheid deeg is best groot. Je kunt natuurlijk de hoeveelheid halveren, óf maar een deel van het deeg bakken en de rest (goed verpakt) in de koelkast bewaren tot een volgende bakronde.
Ik bakte van dit basisdeeg vier soorten koekjes. Eén deel werd gewone rechttoe, rechtaan koekjes. Eén deel kreeg er een amandel ingedrukt. Eén deel werd bestrooid met een mengseltje van suiker en kaneel. En van het laatste deel maakte ik dubbele koekjes met jam ertussen.`
Toch eigenlijk best een gezellig werkje, koekjes bakken. Waarom gun ik me daar eigenlijk zo weinig tijd voor?
