24 x 7

Met zoveel personen in zoveel verschillende leeftijden in huis, lijkt het of het gezinsleven 24 x 7 doorloopt. Wat een verschil met 'vroeger', toen we de kinderen 's avonds vòòr koffietijd op bed hadden liggen en de hele avond zich blanco voor ons uitstrekte! Ik kan het me nog goed herinneren, hoor. Die stilte en rust. Willem zat altijd te programmeren en ik was bezig met kalligraferen, handwerken, een huishoudelijk karweitje, of wat dan ook.

Nú zijn we blij als we de boel rond koffietijd aan kant hebben: tafel afgeruimd, aanrecht leeg, fietsen in de schuur, stofzuiger door de kamer gehaald, was van de lijn. Zoiets.

Koffietijd is slechts een kleine pauze. Daarna begint het avondprogramma. Kinderen die huiswerk moeten doen, vrienden en vriendinnen die in en uit lopen, jongeren die chillen, iemand die gáát, iemand die komt. Elke avond een ander programma. Slechts één overeenkomst: altijd reuring :-).

Zo was daar gisterenavond iemand die een proefritje kwam maken in Leendert z'n autootje (die hij te koop heeft staan), Leendert die daarna aan een mini-bieb ging timmeren, Trijnie die later thuiskwam en dus na-at en daarna vertrok om bij een vriendin te gaan klussen, Hans die een nachtklusje had: werken aan de weg en dus op een raar tijdstip had geslapen en gegeten en pas tegen de ochtend thuis zou komen, Maaike die naar een vriendin ging, Jan die om kwart over 9 klaar was met z'n eierenwijk en die ik daarna toch even helpen moest met organiseren/opruimen/enzo. En tussen dat alles door stond ik te strijken. Er was het één en ander aan strijkwerk blijven liggen, omdat Maaike en ik weer een dag aan het garage-project hadden gewerkt.

We hebben weer heel veel uitgezocht. De vloer is leeg en er is ook al één kast uitgeruimd, schoongemaakt en opnieuw ingeruimd. De tussendeur en de buitendeur zijn keurig gesopt. En er is natuurlijk weer lekker veel weggegaan. Het één en ander naar de Kringloop, maar ook naar de stort. Weg ermee!

Toch weer een halve kubieke meter weg, schat ik

We denken, dat we nog zeven dagen nodig hebben, voordat we echt he-le-maal klaar zijn. Wat zal dat super zijn! Ik verheug me er echt op. Het is nú al een feestje om die garage binnen te stappen. Wat een verschil!

¨Hoe laat ga je dan naar bed?¨, wordt mij regelmatig gevraagd. Dat valt de laatste tijd best nog wel mee, hoor. Niet dat ik dan direct ga slapen, maar meestal lig/zit ik toch wel ergens tussen elf uur en half 12 in m'n bed.

En dan krijg ik fotootjes door geappt (gisteren) van Willem en Dirk die nog een avondwandeling maken:

22.57 uur. Bijna de langste dag alweer!

En van Hans, die aan het werk is:

23.05. Nachtwerkers. Niet erg als het zo'n mooie nacht is!

Prachtig mannen. Maar stop nu maar met appen, hoor. Ik wil zo langzamerhand rust. De dag begint morgen weer vroeg voor mij...

Ja, want de morgenstond heeft voor mij toch altijd goud in de mond. Ergens tussen 5 en half 6 ben ik weer paraat. En dan? Dán is het stil in Huize Luijkensteijn! Ik geniet dat van de stilte. Van de rust. En ik zie de nieuwe dag geboren worden. Da's elke dag m'n feestje ;-).