Ik kom al jaren bij Van Os. Misschien al wel 15 jaar. Ik zou het niet precies weten. Normaal gesproken ga ik er tegen sluitingstijd heen en dan krijg ik overschotjes tegen een klein prijsje. Vandaag moesten we echter ook rekenen met de agenda van de fotograaf en we hadden met z'n drieën afgesproken, dat het ergens tussen 10 en 11 uur gebeuren zou.
De boer zou, net als anders, mijn kar(ren) volladen met overschot en 'kneusjes'. Je moet dan denken aan bananen met een plekje, aardbeien die snel op moeten enzovoorts. En de fotograaf zou plaatjes schieten.
Daar ging ik dus. Voor mijn gevoel 'in vol ornaat'. Van Os had al het één en ander voor me klaargezet. En verder kon ik ook los in de winkel. Stoofperen voor een habbekrats. Leuk! Omdat het van de winter niet echt koud geweest is, zijn er nog veel stoofperen over. Die moeten nu snel weg. Daarom heeft van Os een actie: een grote tas vol voor maar 2,50. Stoofperen laten zich heel gemakkelijk inmaken. Je stooft de peertjes, zoals je gewend bent. Je doet ze gloeiend heet in brandschone potten met een schroefdeksel. De deksels trekken bij het afkoelen vacuüm (je hoort een plop). En zo kun je de peertjes gemakkelijk een jaar (en ook wel langer!) bewaren.
Er was andijvie. Er was rabarber. En ik vulde m'n voorraadje aardappels en uien aan. Er was een grote, dikke watermeloen met een schimmelplekje op de schil. Geen probleem. Die meloen zouden we vandaag nog gaan aansnijden. Mmm, we zijn er allemaal dol op.
Nadat er een hele reportage was gemaakt van een perenscheppende Teunie, een blaadje spinazie etende Teunie, een Teunie met de boer die de kar vult, een auto-vullend duo en vast nog wel één en ander wat ik alweer vergeten ben, zat deze 'klus' er voor mij weer op. Ik kon met de buit naar huis :-).
Het hele gedoe had me natuurlijk meteen uit m'n ritme gehaald. Maar gelukkig maakte de middag veel goed!
Maaike kwam aan het begin van de middag thuis en ik vroeg haar, of ze nog even helpen wilde in de garage. En ja, natuurlijk! Want opruimen is verslavend. Echt waar, hoor :-). Je krijgt er energie van!
We spraken af wat we wilden doen. In elk geval de hoek met groenten en fruit aanpakken. Alles nalopen, de hoek leeghalen, de vloer schoonmaken en al het vers gehaalde spul daar stallen. En dan was het meteen een goed plan, om de koelkast (we hebben in de garage een tweede koelkast staan) na te lopen en te ordenen, zodat koelkastspul (zoals aardbeien) erin konden. En, als we dan toch bezig waren: de vloer voor de voorraadkasten leegmaken en schoonmaken. Want daar was stiekem van alles neergezet: zakken voer voor de dieren, zakken meel, een groot pak toiletpapier wat niet in de kast pastte, een rekje kruiden enzovoorts. Echt reuze onhandig, vooral omdat de maandboodschappen ook juist werden bezorgd: 8 grote veilingkratten met boodschappen. Die moesten weer keurig in de kast. Fijn als er daarbij niets in je actieradius staat.
Zo gezegd, zo gedaan. Het was weer buffelen hoor. We verzamelden weer het nodige aan zooi!
Het verschil mag er zijn! We kregen al opmerkingen over 'echo' in de garage en 'veranderde plattegronden'. Jan hing uit zichzelf meteen uit school z'n jas en tas aan de juiste haak. Zo gaat dat: rommel trekt rommel aan, maar andersom werkt het ook. Als de boel geordend is, wil je dat graag zo houden.
In de AGF-inkopen vond ik twee grote zakken krieltjes. Officieel over de datum, maar daar malen wij natuurlijk niet om. Weet je hoe lekker ze waren? Het was feest! Ik kookte de krieltjes en daarna werden ze gefrituurd. Ik bakte vis (tongetjes) en maakte een grote schaal sla klaar. Met een royaal stuk watermeloen voor tóe, was het een echt feestmaal! En er zijn weer 4,4 kilo krieltjes van weggooien 'gered'. Dat is mijn kleine bijdrage aan het tegengaan van voedselverspilling.
