Hulp

Vandaag had ik hulp. En wat was ik daar blij mee! Ik had er echt naar uitgekeken. Maaike en ik hadden afgesproken, dat wanneer Maaike klaar zou zijn met haar examen, ze mij af en toe zou helpen om de garage helemaal uit te mesten.

De garage is het ondergeschoven kindje in m'n huishouding. Eigenlijk is het maar een halve garage, want het voorste gedeelte is verbouwd tot werkkamer. Het achterste deel is mijn provisiekast, zolder, kelder, opslag, en nog veel meer. De ruimte is inpandig en meet zo'n 20 vierkante meter, schat ik. Behoorlijk veel als het vol staat met van alles en nog wat!

In de winter kom ik er alleen om even snel iets te pakken. Het is er dan koud en het is er ook een beetje donker. Ja, ik weet het: aan dat laatste is natuurlijk eenvoudig iets te doen ;-). Wat er dan wel gebeurt: er wordt van alles en nog wat 'geparkeerd'. Aanvankelijk redelijk geordend. Maar later steeds chaotischer. Tot er een moment komt, dat ik me echt schaam voor de zooi.

En dan is het voorjaar. En dan kan de buitendeur fijn open. Het is licht en warm. Tijd voor de grote schoonmaak!

Hoe fijn is het om dat samen met je grote dochter te gaan doen! Want eerlijk is eerlijk: als het náást m'n drukke huishouden moet, lijkt er altijd iets belangrijkers te zijn. En dan blijft de garage wat hij was: het ondergeschoven kindje.

Maar nu, samen met Maaike, gaat het heerlijk. Eerst doen we het noodzakelijkste werk in de huishouding tot ongeveer 10 uur. Daarna drinken we lekker een bakkie koffie en gaan vervolgens helemaal los in de garage. ¨Vang de spinnen, wees niet bang¨, weet-je-nog? Dat poëziealbumversje?

Schrob de keuken,

 dweil de gang.

 Vang de spinnen

 wees niet bang.

 Schil de piepers

 roer de pap,

 dan vindt iedereen je knap!

Vandaag had Maaike niet zo heel lang de tijd, want ze moest ook nog op twee adressen gaan oppassen. We overlegden en besloten om één hoek te doen, maar dan wel echt heel goed natuurlijk :-). Het werd de hoek van de jassen en schoenen. De hoek, direct als je de deur binnenkomt. De winterjassen hingen notabene nog aan de kapstok. Ook weer niet zo heel vreemd, want hoe lang is het helemaal geleden, dat ze die voor het laatst aan hadden, met dit koude voorjaar?!

De jassen werden gesorteerd: een hoop voor de kringloop, een hoop voor de was en een paar die de container in konden.

Aan de kapstok kwamen we, naast jassen, ook een flink aantal tassen tegen. Tassen die al héél lang niet meer gebruikt werden. Ook de tassen werden netjes gesorteerd. Er bleven er maar heel weinig over, die terug mochten :-).

weggooien

kringloop

Onder de kapstok stond een gescheurde knikkerbak. Die werd vervangen door een heel exemplaar. Compleet met deksel. De twee knikkerzakken die we ook aan de kapstok tegenkwamen, gingen er netjes bij. Zo. Mooi opgeruimd!

Tijd om de planken bóven de kapstok aan te gaan pakken. Drie planken. Boordevol schoenen. Een grote puinhoop!

Terwijl het ooit toch goed georganiseerd was ;-). We haalden de planken leeg en speelden 'Memory'. Zo snel mogelijk twee dezelfde schoenen zien te vinden. En daarna natuurlijk het grote sorteren. Er zijn heel wat schoenen weggegaan. Maar er bleven er nog genoeg ;-). Op de onderste plank de schoenenmandjes met 'daagse' schoenen. Daarboven wandel-, sport- en werkschoenen. De schoenen die het nodig hadden kregen een poetsbeurtje. Ik zei het al: echt heel goed!

Voordat we de schoenen, jassen en tassen terug hingen en legden, maakten we de leeggekomen hoek schoon. Het was echt schrikken hoe vuil het was! Dat is deels te wijten aan de eensteensmuur, die 'doorslaat'. Als je dat met water gaat afdoen, wordt het één grote kliederboel. We wilden het dus droog houden. Maar hoe maak je het dan toch goed schoon? Daar hebben we een krachtpatser voor ingezet: een staalborstel! Maaike heeft de hele muur met een staalborstel gerost en daarna met de stofzuiger nagezogen. Daar is het toch heus van opgeknapt, alhoewel die bakstenen echt niet mooi licht (de originele kleur) meer te krijgen zijn. Het zij zo. Het plafond werd geragd. De gestucte zijmuur met een sopje afgenomen. Langzamerhand begon het zowaar een beetje te stralen!

De spullen die terug mochten kregen weer hun eigen, oorspronkelijke plekje.

En intussen was ik erg blij, dat het droog geworden was en dat de zon was gaan schijnen. Want nu heb ik mooi nog twee volle trommels winterjassen weggewassen en die zijn in de zon en de wind fijn droog gekomen.

Ik zou dolgraag nu in één keer doorpakken. Elke dag een paar uur die garage in. Maar het ontbreekt me daarvoor aan tijd. Bovendien heeft Maaike op dit moment even veel omhanden. We hebben daarom onze agenda's getrokken om samen 'garagetijd' te reserveren. Gelukkig is Maaike nèt zo enthousiast over de klus als ik. En veel enthousiasme hebben we wel nodig. En moed en doorzettingsvermogen. Want als we het nu over het garageoppervlak hebben? Ik denk dat we nu zo'n halve vierkante meter gehad hebben.....