maandag 31 december 2018

Heel eventjes dan nog...

Heel eventjes dan nog een logje. Het laatste van dit jaar. Om iedereen hartelijk te bedanken voor alle goede wensen, die we de laatste tijd kregen. Kaartjes, mailtjes, facebookberichtjes enzovoorts. Weet, dat het zeer gewaardeerd wordt!

En zo zijn de laatste dagen van dit jaar ook weer omgevlogen. De kerstdagen brachten hier helaas veel stress. Maar gelukkig volgden daarna ook wat rustiger en gezelliger dagen. Tweede Kerstdag hebben Willem en ik onze vrienden Ellen en Marco uit Zwitserland van Schiphol gehaald. Ze waren hier maar een paar dagen en zijn vanmorgen weer terug gevlogen. Maar wat was het gezellig! Het was goed om elkaar weer te zien!

Maria en ik maakten het 100-zakken en dozen project af. We moesten nog 6 dozen/zakken. En die zijn daadwerkelijk allemaal gevuld met spullen die we niet meer nodig hebben. Het vullen van een zak of doos ging wel een stuk langzamer dan in het begin van ons project. Dat is een goed teken :-).



Vrijdagavond reden we naar de grootste kerstboom van Europa in IJsselstein. Dat deden we ´vroeger´ al, toen de kinderen klein waren. Nu reden we met alleen Henk op de achterbank :-). Een prachtige rit in het donker, overvaren bij Nieuwpoort en dan zie je ineens -eerst heel vaag- de lichten opdoemen.


Vandaag moesten er natuurlijk oliebollen gebakken worden. Dus stond ik om half 6 vanmorgen de frituurpannen te schrobben, zodat Maaike en Maria op tijd konden beginnen met bakken. De rolverdeling is al jaren hetzelfde: ik zorg voor een schone pan en maak het beslag en de kinderen bakken. Blij dat ik niet meer, zoals vroeger, een halve dag in een koud schuurtje hoef te staan om al die oliebollen zelf te bakken :-).


Even over half 10 kwam er een appje vanuit het schuurtje. De eerste bollen dreven in de olie.


Er verschenen nog méér foto´s op de gezinsapp, want er werd hier vandaag geschiedenis geschreven. Hans kocht z´n eerste auto. Nou ja, eigenlijk is het niet z´n eerste. Hij heeft van de zomer een oldtimer gekocht. Maar daar moeten eerst nog heel wat uurtjes aan gesleuteld worden, voordat die op de weg kan en is dus een ander verhaal. Hans z´n auto is een zusje van die van mij. Kijk maar. Dat groene brikje is van mij en Hans kocht die blauwe. We hebben zelfs dezelfde letters in onze nummerborden :-).


Tenslotte stuurde Willem foto´s van z´n nieuwe werkplek. Het bedrijf waar hij werkt is onlangs verhuisd. Vandaag zat hij voor het eerst aan z´n nieuwe tafel. Nou ja...´z´n´ is niet waar. Er zijn geen eigen plaatsen meer. Er zijn flexplekken.


Vanmiddag ben ik nog even naar de markt geweest voor overschot van de groentenboer. Ik heb een grote hoeveelheid bananen en mandarijnen. Wie wil, stuur me gerust een mailtje of fb-berichtje. Dan kan ik delen. We hebben teveel en het is zonde om weg te gooien.

Er had hier niemand echt zin in normaal avondeten. Dat heb je op die ongeregelde dagen. Toch heb ik gewoon eten klaargemaakt en uiteindelijk hebben we gesmuld. Mijn lievelingseten: geroosterde groenten. Oh, wat lekker!



Zo was de laatste maaltijd van het jaar lekker en gezond. En ook nog eens heel voordelig, want het was allemaal overschot, wat anders weggegooid zou worden. Wat leven we toch in een land van overvloed.

Tenslotte wens ik alle lezers, ook namens Willem, een Gelukkig Nieuwjaar!