´s Zondags werd ik wakker met een pijnlijke stijve nek. ¨Ai,¨ dacht ik, ¨ik zal vandaag maar een warme sjaal om doen. Dan is het misschien snel over.¨ Maar die vlieger ging niet op. Op maandag, de dag dat ik eens flink had willen uitpakken, kon ik mijn hoofd nauwelijks draaien. Het was een pijnlijke geschiedenis. Zelfs na het innemen van pijnstilling en smeren met zalf. Ik heb alleen het hoognodige werk gedaan en werd daarbij gelukkig geassisteerd door Maria.
´s Middags moesten toch echt de pakketjes naar het postkantoor gebracht worden. Dat was heus een klucht. Ga maar eens autorijden als je je hoofd niet kunt draaien :-(. Ik keek extra goed in de spiegels, reed super voorzichtig en had Maria naast me als meedraaiend hoofd. Niet zoals het hoort, maar ik denk, dat ik nog wel veiliger reed dan normaal, doordat we met z´n tweeën geconcentreerd zaten op te letten. Evengoed wil je dit natuurlijk niet.
Ik hoopte heel erg, dat ik er op dinsdag vanaf zou zijn. Dinsdag was Willem jarig! En ´s avonds zou er visite komen. Nou, het was dinsdag wel een stuk beter, maar nog altijd had ik pijn en mijn hoofd kon nog steeds niet goed draaien. Maar deze dag had ik zelfs twee assistenten: Maaike en Maria. En zo lukte het toch wel om de boel aan kant te hebben, de taarten gebakken, de hapjes klaargemaakt en werd het een gezellige avond.
Woensdag was ik bijna pijnvrij en kon ik mijn hoofd weer bewegen. Wat ben je dan blij zeg! Eindelijk kon ik lekker aan de slag. En dat heb ik ook gedaan. Behalve dat ik me een slag in het rond werkte met de normale bezigheden, heb ik ook leuke dingen gedaan.
Mutsen gebreid.
Lekkers gebakken
Erwtensoep gekookt. Mmmmm!
Vrijdagavond zijn we weer als vanouds naar de bieb geweest. Ik nam een mooi boek over bijen houden. En natuurlijk nam ik ook een kookboek mee. Daarna zijn we voor een keer eens chocolademelk gaan drinken bij de Délifrance. Dat hadden we nog nooit gedaan. Leuk hoor. Maar we gaan er maar geen gewoonte van maken. Dat is me te prijzig.
Zaterdag stond er ook iets leuks op ons programma. Mijn zus Maria en haar man konden dinsdag niet op Willem z´n verjaardag komen. Daarom hadden ze ons uitgenodigd om op zaterdagmiddag wat met hen te drinken bij restaurant Post in Dordrecht. Wat was dat leuk, zeg! We waren daar nog nooit geweest. We zaten aan een rond tafeltje. Het was een gezellig geroezemoes en het was er heerlijk warm. We dronken uitgebreid koffie en mijn zus bestelde een happenplank. Dat was wel even iets anders dan een blokje kaas en een schijfje worst. Alle hapjes waren origineel en erg lekker. Pure verwennerij! We hebben bijna twee uur met elkaar zitten praten over van alles en nog wat. Heel erg leuk, dit! Willem werd bovendien nog extra verwend, omdat hij m´n zus nogal eens helpt met haar website en LinkedIn enzo. Het was een verwennerij waar we bovendien allebei iets aan hebben: een bon van weekendjeweg en een VVV-bon. Daar hopen we dit jaar fijn gebruik van te gaan maken.
In een paar dagen tijd is alles weer redelijk op z´n pootjes terecht gekomen. De wasmand was zaterdagavond bijna leeg. De strijkmand helemaal. De maandboodschappen waren bezorgd. Ik had buikspek in de oven klaargemaakt voor bij de patat en Maria had enorm veel ingepakt voor de webshop.
Wat is ´normaal´ toch fijn!
