Het was zoals verwacht. Een kleine verhoging van 26 euro per maand. Maar die worden meteen weggestreept tegen de 10 euro die ons termijnbedrag voor energie omhoog gegaan is en de pak-hem-beet 15 euro die je op 500 euro boodschappen méér kwijt bent. En dan hebben we het nog niet over alle andere dingen die duurder geworden zijn. Meer koopkracht? Nee dus. Dan maar klagen? Nee dus.
Gelukkig zitten we niet aan de geeuwhonger. Het is zelfs niet zo, dat we elk dubbeltje drie keer om moeten draaien, voordat we het uitgeven. Al zouden we de broekriem wat strakker moeten aanhalen, dan hebben we het nog altijd onvoorstelbaar goed in vergelijking met heel veel andere mensen.
Juist toen ik het salarisstrookje had gecontroleerd en had geconstateerd, dat we niet bepaald slapper in de was komen te zitten, viel mijn oog op een facebookberichtje van Stichting Vluchteling. Dan breekt toch je hart als je die kindjes op plastic slippertjes in de sneeuw in zo'n overvol vluchtelingenkamp ziet? Voor 6 euro doneer je een deken en voor 15 euro krijgen ze een winterpakket. En komen wij iets tekort, met een tegenvallend salaris? Of blijft er best nog iets over voor een ander? Ik weet, dat er mensen zijn, die echt wakker liggen van een paar euro minder te besteden per maand. Maar ik weet ook, dat er heel veel mensen zijn, die zich zouden moeten schamen hierover te klagen...
Intussen worden hier mutsen gebreid. Het is begonnen, toen ik Maria een breiring zo ongeveer in haar handen drukte. Die breiring had ik al een paar jaar geleden eens in de kringloopwinkel gescoord en ik had het nooit over mijn hart gekregen hem weg te doen. Ik hoopte steeds, dat de kinderen er eens de lol van gingen inzien. Nu. Het is eindelijk gelukt. Ha, ha. Maria breide als eerste een muts. En dat gaf zo'n leuk resultaat, dat Leendert het ook weleens wilde proberen. Hans volgde spoedig. En zelfs Henk heeft nu een mutsje op een breiring staan. Met een beetje dikkere wol heb je in een paar uurtjes een muts gebreid!
Gelukkig heb ik nog een flinke zak wolletjes liggen. Voorlopig kunnen ze hiermee vooruit :-).
Er werden hier ook verjaardagskado's ingewisseld. De kinderen hebben Willem en mij een gezinsfoto kado gedaan. Die is vrijdagavond gemaakt bij Foto Schievink. Het was echt leuk, om met de hele club daar in de studio te zijn. Wat een rijkdom. Ik ben heel benieuwd naar het uiteindelijke resultaat. Na het maken van de gezinsfoto hebben Willem en ik meteen nog even een fotootje van ons samen laten maken, nu we er toch waren.
Na afloop van de happening hebben we een gezellige vrijdagavond gehad met de hele bubs. Kinderen aan tafel aan het ganzenborden en de groten koffie leuten en bijpraten. Avonden met gouden randjes zijn dat!
Ook Maria had nog een verjaardagskado in te wisselen. Ze had van ons een workshop Tartelettes Bakken gekregen. Gisteren was het zover en fietste ze naar Ridderkerk naar Wendelien. Daar had ze een geweldig fijne en inspirerende middag. Heel voorzichtig kwam ze teruggefietst, met een doos heerlijke tartelettes!
En zo zijn de dagen vol afwisseling voor ons allemaal. Leendert is hard aan het klussen in z'n huisje, Hans zit alweer halverwege zijn opleiding voor European Tree Worker, Maaike hoopt binnenkort ander werk te gaan doen, Koos zit middenin z'n examens, met Maria gaat het momenteel wat beter wat betreft de anorexia, Jan verbetert steeds z'n persoonlijke record met speedcuben, Henk geniet van z'n laatste basisschooljaar en het bedrijf waar Willem werkt is pas verhuisd van Ridderkerk naar Barendrecht. Er is zodoende continu reuring en verandering en altijd wat te doen ;-).
