De dag sudderde zomaar voorbij. Met allemaal gewone bezigheden, als wassen, strijken, de hond uitlaten, bestellingen inpakken, administratie bijwerken, kaartjes schrijven en eten koken. Zo´n dag, dat er niets bijzonders is en er geen druk op de ketel staat. Dat zijn de mooiste dagen.
Zo´n dag dat je blij bent, dat het droog is en dat je was naar buiten kan. Dat Maaike gezellig meeloopt, als je Ciara uitlaat. Dat je verse melk gaat halen bij de tap. Dat je een praatje maakt met je buurvrouw.
Dat het restjes-dag is en je eet als een vorst.
Allerlei groenten, die op moesten, gingen op de bakplaat in de oven. Een courgette, een zoete aardappel, een paprika, een paar bieten, een paar winterwortels, een paar uien. Beetje olijfolie erover en grof keltisch zeezout en dan roosteren. Oh, heerlijk. Ik haalde een zak couscous uit de vriezer en hing de couscous in een vergiet boven een pan kokend water, totdat het helemaal doorgewarmd was. Net zo lekker als vers gemaakt! Ik warmde ook een restant kerriesaus op, wat nog in de koelkast stond. En ik kookte een pannetje simpele macaroni met stukjes cervelaatworst en blokjes kaas van een stukje, waar geen plakjes meer van gesneden konden worden. Ook deed ik er wat bruschettakruiden en 1/3 kuipje goedkope kruidencrème door. M´n bord zag er misschien wonderlijk uit, maar dan toch vrolijk en in een sterrenrestaurant had het me niet beter gesmaakt.
En toen was het avond. Ik veerde na het eten op en zei: ¨Ik doe snel de keuken aan kant en dan ga ik lekker nog een poosje buiten rommelen.¨ Zo gezegd, zo gedaan. En wat krijg je dáár een energie van, van dat rommelen in de buitenlucht! Ik ben doorgegaan tot het donker was.
De plantjes die ik zaterdag kocht van de bon, die ik voor Moederdag kreeg, staan nu gezellig in de bakken en in de rand op de erfafscheiding. De plantjes zijn nog klein en ik zal ze goed vertroetelen. Wat zal het er straks fleurig uit gaan zien!
We dronken buiten koffie en daarna heb ik de boel strak aangeveegd. Dat was nog een beste klus. Intussen waren Hans en Willem de afvoer eens aan het bestuderen. Een half jaar (of langer?) geleden, hadden we een flinke verstopping. Bij het ontstoppen waren enkele buisstukken opengezaagd. Al die tijd heeft de boel zo open gelegen. Maar nu hebben de mannen er eens een studie van gemaakt wat voor soort buisstukken er nodig zijn, om de boel weer te repareren. Ze hadden net alles opgenomen en Hans loopt nog even naar die afvoer, ziet hij dat hij op dit moment suprème weer verstopt zit!!! Grrrrr. Dat gaf nog weer even een heel gedoe, voordat alles doorliep.
Plus dat we nu in twijfel zijn, om de boel dicht te maken. Als het dicht zit, zie je zo´n verstopping niet en merk je het pas, als er binnen een overstroming is op het laagste punt. Ik moet er echt niet aan denken, dat mijn slaapkamer weer blank staat! We hebben net een ´nieuw´ bed. Nou ja. Daar moeten we dus maar een nachtje over gaan slapen. Misschien krijgen de mannen een goed idee...
Want ja, zo´n open ´put´ naast de deur, is natuurlijk ook echt géén gezicht!
